İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İFTİRAR

  Gülmek.

• İFTİRAS

  Fırsat gözlemek. Fırsatı ganimet bilmek.

• İFTİRAS

  Yırtmak. Parçalamak. Yırtıp parçalamak. * Zorla yere yıkmak.

• İFTİRAŞ

  İzine uyma. * Namusa dokunur söz söyleme. * Yayılma. * Cima. * Döşemek.

• İFTİRAZ

  Farz kılma, vacib kılma.

• İFTİSAD

  Neşter ile kan aldırma.

• İFTİSAL

  Sütten kesilme, memeden ayrılma. * Fidanı çıkarıp başka yere dikme.

• İFTİTAH

  (Fetih. den) Açmak, başlamak, fethetmek. Zabtetmek.

• İFTİTAH TEKBİRİ

  Namaza başlarken alınan tekbir. Namaz, her nevi dünya meşguliyetinden alâkayı keserek kılındığı için, Allahü Ekber diye iftitah tekbirini alarak namaza başladıktan sonra ibadet esnasında dünya işi haram olup namazı bozar. Bu mâna için bu tekbire, tahrime adı da verilir.

• İFTİTAN

  (Fitne. den) Fitneye uğrama. * Aldatmak. * Azdırmak.

• İFTİYAK

  Fakirleşmek, yoksullaşmak.

• İFTİYAL

  Fal tutma.

• İFTİYAT

  Düşünmeden bir işe başlama. * Bir şey kaybolup gitme.

• İFTİZAH

  (Bak: İftidâh)

• İFZA'

  Medet etmek, yardım etmek. * Korkutmak.

• İFZA'

  Korkutmak. * Güç olmak.

• İFZAH

  (Fazih. den) Kusuru, kötülüğü, ayıbı açığa vurma.

• İG

  Koku, rayiha.

• İGAL

  Acele ile bir kimseyi bir yere sokma. * Uzaklara gitme.

• İGAME

  Havanın bulutlu olması.

• İGARE

  Yağma etmek, hücum etmek. * Teşvik etmek. Gayrete getirmek. Acele etmek.

• İGASE

  İmdada yetişmek, yardım etmek.

• İGAZA

  Kızdırma, darıltma.

• İGBAB

  Korkmak. * Bir gün görüp bir gün terketmek.

• İGBİRAR

  Kırılmak. Gücenmek. * Toz ile paslanmak. * Boz benizli olmak.

• İGDAB

  Gadablandırmak, kızdırmak, öfkelendirmek.

• İGDİDAN

  Saç uzamak. * Ot yeşermek.

• İGDİN

  Bozulmuş, kokmuş, cılık (yumurta).

• İGFA'

  Uyuklamak.

• İGFAL

  (C.: İgfalât) Dikkatsizlikle terkettirmek. * Gaflette bırakmak. * Kandırmak. Aldatmak.

• İGFALAT

  (İgfal. C.) İğfal etmeler, kandırmalar, aldatmalar.

• İGFALİYYAT

  Yanıltıp aldatmak için söylenen sözler.

• İGLA'

  Pahalandırma, fiatını yükseltme. * Kaynatma.

• İGLAF

  (Gılaf. dan) Kınına sokma, kılıfa koyma.

• İGLAK

  Karıştırmak. Kapamak. Muğlak yapmak. Anlaşılmaz hâle koymak. * Zorla iş yaptırmak. * Edb: Sözü karışık ve anlaşılmaz surette söyleme.

• İGLAKAT

  (İglak. C.) Muğlak yapmalar. * Karışık ve anlaşılmaz sözler.

• İGLAT

  (Galat. dan) Yanlışa götürme.

• İGLAZ

  (Galiz. den) Kaba ve fenâ söyleme.

• İGLAZAT

  (İglaz. C.) Kaba ve galiz söyleme.

• İGLİNTA'

  Vurmakla ve sövmekle üstün gelip galebe etmek.

• İGLİVVAT

  Lâzım olmak, icab etmek.

• İGMA'

  Bayılma, baygınlık, kendinden geçme.

• İGMAD

  Kınına sokma, kılıfına koyma. * Birçok şeyleri bir yere tıkma.

• İGMAD-I SEYF

  Kılıcı kınına sokma.

• İGMAM

  Kederlendirmek. Gamlandırmak. Hüzünlendirmek. * Gökyüzünün bulutlu olması.

• İGMAR

  Batırmak.

• İGMAZ

  Müsamaha etmek. Görmemezliğe gelmek.

• İGMAZ

  Ayıplamak. Kınamak. Tahkir etmek.

• İGMAZ-I AYN

  Göz yummak. Aldırmamak, görmemezlikten gelmek.

• İGNA'

  Ganileştirmek. Zengin etmek. * Kifâyet edip bir şeyin yerini tutmak.