İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • İNFAK-I MUHTACÎN

    Muhtaçları, yoksulları besleme.
  • İNFAL

    Ganimetten mal ayırıp verme.
  • İNFAR

    Ürkütme, ürkütülme.
  • İNFAZ

    Sözünü geçirme. Bir hükmü yerine getirme. * Aldığı emre göre birisini öldürme. * Öte tarafa geçirme.
  • İNFAZ-I FERMAN

    Hükmünü geçirme, emrini dinletme.
  • İNFİAL

    Gücenme. Darılma. * Can sıkılma. Teessür. * Hareketlenme. Harici bir sebeb ve te'sirle hâsıl olan hâl, te'sir ve hareket. * Harici te'sire kabil olmak. * Ruhun kabul ettiği tahavvülât. (Bir eser, müessirine nisbetle fiildir. Zuhur ettiği yere nisbetle infialdir.)
  • İNFİALAT

    (İnfial. C.) İnfialler. Gücenmeler. Aksi te'sirler. Teessürler. * Hareketlenmeler. Teessür ve hareketler.
  • İNFİCAR

    Tan yeri ağarma. Fecir sökme. * Tohumun yerde çatlaması. * Suyun, yerden kaynayıp çıkması.
  • İNFİDAD

    (İnfadda) Bir şeyin kırılıp dağılması. Parça parça olma.
  • İNFİHAM

    (Fehm. den) Anlaşılma, fehmedilme.
  • İNFİHANÎ

    Şişman adam.
  • İNFİKAK

    Yerini terk etme. Yerinden ayrılma. * Ayrı düşme. * Çözülme.
  • İNFİLAK

    Açılma. Yarılma. Patlama. İnşikak etme.
  • İNFİLAL

    Delinme, delik açılma. * Keskinliği kaybolma, körlenme, körleşme.
  • İNFİLAL-İ SEYF

    Kılıcın keskinliğinin gitmesi, körlenmesi.
  • İNFİRAC

    Gam ve gussadan kurtulma, açılma.
  • İNFİRAD

    Tek başına kalma. Yalnızlık hâli.
  • İNFİRAG

    Boşalma.
  • İNFİRAG-I CÜZ'Î

    Bir sıvının kısmen boşaltılması.
  • İNFİRAH

    Ferahlanma. Ferahlık duyma.
  • İNFİRAK

    (Fark. dan) Ayrılma.
  • İNFİRAK-I TURUK

    Yolların ayrılması.
  • İNFİRAZ

    Bulunmama, kalmama, münferiz olma.
  • İNFİSAD

    (Fesad. dan) Bozulma, fesada uğrama.
  • İNFİSAH

    Hükümsüz kalma, fesholma. Bozulma.
  • İNFİSAH

    Bollaşma. Genişleme.
  • İNFİSAL

    Olduğu yerden ayrılma. Yeni bir fasıla geçme. * Yerini bırakıp gitme. * Azledilme.
  • İNFİSALAT

    (İnfisal. C.) Yerinden ayrılmalar. * Azledilmeler.
  • İNFİSAM

    Kırılma. * Kesilme. * Yırtılma. * Üzülme. * Kopma.
  • İNFİTAH

    Açılma. Boşalma. Tıkanan bir şeyin açılışı. * Tecvidde: Harf okunduğu zaman dil ile üst çene birbirinden ayrılıp, aralarından nefes çıkması. İnfitah harfleri ise şunlardır: (Min, Nun, Elif, Hı, Zel, Vav, Cim, Dal, Sin, Ayın, Te, Fe, Ze, Kef, Lem, Ha, Se, Kaf, He, Şın, Ra, Be, Gayın, Ya.)
  • İNFİTAH-I EBVAB

    Kapıların açılması.
  • İNFİTAH-I EZHAR

    Çiçeklerin açılması.
  • İNFİTAHİYYET

    Kapalılığın açılıp inkişaf etmesi. (Tohumların açılarak nebât hâline gelmesi gibi olan hâl.)
  • İNFİTAK

    Yarılma, sökülme.
  • İNFİTAM

    Kesilme. * Sütten kesilme. * Menedilen bir şeyden uzaklaşma.
  • İNFİTAR

    Yarılma, açılma.
  • İNFİTAT

    Paralanma, kırılma.
  • İNFİZAC

    Sıcaklık verme, ısı verme. * Buharlaşma. * Terleme.
  • İNFİZAZ

    (Bak: İnfidad)
  • İNGAS

    (Tengis) Keder verme. Rahatını bozma.
  • İNGIMAM

    Kaygılanma, gamlanma, tasalanma.
  • İNGIMAS

    Suya dalma.
  • İNGIMAZ

    Göz yumulma.
  • İNGISAS

    Suya dalma.
  • İNGITAT

    Suya dalma.
  • İNGIVA

    Dalâlete düşme, sapıtma, yoldan çıkma.
  • İNHA

    Bir hususu resmen bildirme, tebliğ. * Bir memurun daha üst makamdaki bir memura bir maddeyi hâvi olmak üzere yazdığı kağıt. * Ulaştırma, yetiştirme.
  • İNHA

    f. Bu şeyler. (İşaret zamiridir.)
  • İNHA'

    Vazgeçme. * Yöneltme, tevcih etme.
  • İNHAC

    Meydanda, zâhir, açık. Belli etme. * Hayvanı yorarak solutma. * Esvabı eskitme.