K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• KARİ

  (A, uzun okunur) Köyde sâkin olan, köylü.

• KARİ'

  Ulu kişi, seyyid.

• KARİ'

  (Kari'e) (A, uzun okunur) Okuyucu. Okuyan. * Âbid ve zâhid olan. * Kur'anı tecvide göre okuyan.

• KARİA

  (A, uzun okunur) Ansızın gelen belâ. Kıyâmet. * Belâ ve musibetten hıfz-ı İlâhiye dâir okunan dua ve âyetler. * Peygamberimiz'in (A.S.M.) düşman üzerine saldığı asker grubu. * Pek şiddetli rüzgâr.

• KARİA SURESİ

  Kur'an-ı Kerim' in 101. Suresidir ve Mekkîdir.

• KARİAT

  (Karie. C.) Okuyan kadınlar. Kıraat eden kadınlar.

• KARİB

  Çok yakın. Yerce ve mekânca uzak olmayan. * Yakın hısım.

• KARİB (KAREB)

  (C.: Kavarib-Ekrub) Gemi sandalı.

• KÂRİBAN

  f. Kervan.

• KARİBEN

  Bir zaman sonra, yakın vakitte. Çok zaman geçmeden. * Sülâlece ve soyca yakın olan.

• KARİB-ÜL AHD

  Yakın zamanda.

• KARİE

  (C.: Kariât) Okuyan kadın. Kırâat eden kadın.

• KARİH

  (C: Kuruh-Kavârih) Kesbedici, kazanan. * Dişleri tam olan davar.

• KARİH

  Yaralı, cerihalı. * Çıbanlı.

• KARİHA

  Fikir kabiliyeti. Zihin kudreti. Düşünme istidadı. * Akıldan hâsıl olan fikirler. Her şeyin evveli. * Kuyudan çıkarılan ilk su.

• KARİHA-ZÂD

  f. Karihadan doğan, karihadan meydana gelen.

• KARİKATÜR

  Bir insanın veya bir şeyin gülünç bir tarzda yapılan resmi. * Kaba, âdi ve mizahi resim.

• KARİN

  Kılıcı ve oku olan. * Hacla umreyi birlikte yapan.

• KARİN

  Yakın. Hısım. Akraba. * Arkadaş. Yaşı aynı olan arkadaş. Refik. Komşu. * Bir şeyi elde eden, nâil olan. * Pâdişahın daimi surette yakınında bulunan. Mâbeynci.

• KARİNE

  Bilinmeyen bir şeyin anlaşılmasına yarayan ip ucu. Anlaşılması zor olan hususun hak ve hakikatına dâir cüz'i delil olan şey. İşaret.

• KARİNE-İ MÂNİA

  (Bak: Karine-i mecaz)

• KARİNE-İ MECAZ

  Mecaza ait işaret. Kelimenin mecaz olmasını gerektiren, hakiki mânasında alınmasına mâni olan kayıt. Buna Karine-i mânia da denir.

• KARİNE-İ TAAYYÜN

  Belli edici ve tâyine yardım eden iz, işâret, delil.

• KARİN-İ EVVEL

  Baş mâbeynci.

• KARİR

  Mesrur, sevinmiş, memnun. Beşâret ve müjde sebebi ile parlayan göz.

• KARİR-ÜL AYN

  Memnun, mesrur, gözü aydın.

• KARİS

  Donmuş, câmid. * Pıhtı. Sirke ile pişmiş balık.

• KARİYE

  (C: Kavâri) Uzun burunlu, kısa ayaklı, arkası yeşil bir kuş. * Süngü demirinin keskin yeri. * Kılıcın ve ona benzer şeylerin keskin yeri.

• KARİYER

  Fr. Bir insanın kendisini hasretmiş olduğu meslek. * Bir meslekte alınan merhalelerin bütünü.

• KARK

  Tavuk gıdaklaması.

• KARKAF

  şarap, hamr.

• KARKAL

  (C: Karâkıl) Kadın gömleği. * Yeleksiz elbise.

• KARKAR

  (C: Karâkır) Düz açık yer.

• KARKAR

  Kilim veya halı ucu. * Hışımla gürleyerek çağır demek.

• KARKARA

  Karın gurultusu. * Kumru kuşunun ötmesi. * Kahkaha ile gülmek. * Su içerken bardağın guruldayıp ötmesi.

• KARKİSYUN (KARKİSYA)

  Kebâbe dedikleri devâ.

• KARLAYL

  (Thomas Carlyle) (Hi: 1210-1298) İskoçya'da doğmuş, Londra'da ölmüştür. İskoç tarihçisi ve filozofudur. Babası dindar bir duvarcı ustası idi, oğlunu papaz yapmak istiyordu. Onun dinî şüpheleri papaz olmasına mâni oldu. Yedi sene manevî mücahededen sonra imanî mes'elelerde istikrar elde edebilmiştir.Carlyle (Karlayl) şöyle diyor:Kur'anı bir kere dikkatle okursanız, Onun hususiyetlerini izhara başladığını görürsünüz. Kur'anın güzelliği, diğer bütün edebî eserlerin güzelliklerinden kabil-i temyizdir. Kur'anın başlıca hususiyetlerinden biri, Onun asliyetidir. Benim fikir ve kanaatıma göre Kur'an, serapa samimiyet ve hakkaniyetle doludur. Hazret-i Muhammed'in (A.S.M.) cihana tebliğ ettiği davet, hak ve hakikattır.(Karlayl)

• KARM

  (C.: Kurum) Değerli insan. Kıymetli insan.

• KARMELE

  Yapraksız küçük ağaç.

• KARMEŞE

  Cem'etmek, toplamak.

• KARN

  Zaman, devre. * Bir insanın ortalama ömrü olan altmış sene. * Yüz yıllık zaman. Asır. * Boynuz. Hayvanda başın boynuz yerleri, boynuz yerinden sarkan saç.(Karn, iki mânaya gelir. Birisi, zamandan bir müddete mukterin olan ümmet, bir zaman ahalisi olan hey'et-i içtimaiye ki, "hayrul kuruni karni" hadis-i şerifi bu mânayadır. Bunda sivrilmek veya mukarenet etmek manası vardır. Bu mukarenet veya efradın yekdiğerine mukareneti veya bir peygamber, bir âlim, bir reis gibi büyük bir şahsiyete mukareneti mülâhaza olunur.Diğeri de müddet-i zamanın kendisine denir ki, asır gibi ekseriyetle yüz sene takdir edilmiştir.) (E.T.)

• KARNABİT

  Karnıbahar.

• KÂRNAME

  f. Usta çıkacak kişilerin ustalıklarını göstermek için yaptıkları iş örneği.

• KÂRNEDAŞTE

  f. İş bilmez, acemi, işten anlamaz.

• KARNESA

  Doğan kuşunun, avının ardına düşmesi.

• KARNEYN

  İki boynuz.

• KARN-I EVVEL

  Hicretin birinci asrı.

• KARN-I ZABY

  Geyiğin başındaki çatal boynuz.

• KÂR-NÜMA

  f. Menfaat gösteren. * Usta çıkacak olan çırakların, ustalıklarını göstermek için yaptıkları örneklik iş.

• KÂRPERDAZ

  f. İş düzenliyen. * Konsolos, şehbender.