K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• KAVS

  Yay. * Eğri, yay biçiminde olan şey. * Dokuzuncu burcun adı.

• KAVSAF

  Kadife.

• KAVSARRA

  Kamıştan yapılan hurma sepeti. * Şeker yükü.

• KAVSEYN

  İki yay.

• KAVS-I KUZAH

  (Kavs-i kuzeh) Gök kuşağı. Alâim-i semâ. Ebem kuşağı.

• KAVSÎ

  Yay biçiminde olan, yay gibi olan.

• KAVS-PARE

  f. Küçük yay, küçük kavs.

• KAVT

  İhtiyaç miktarı yemek vermek.

• KAVT

  (C.: Akvât) Koyun sürüsü.

• KAVVAD

  Arsız, pezevenk, deyyus, kaltaban, gayretsiz.

• KAVVAL

  (Kavl. den) Geveze, çok konuşan, çok söyliyen. * Sözü yerinde söyliyen. Lâf ebesi.

• KAVVAM

  Nezaret ve muhafaza eden kimse. İşlerin mes'uliyetini üzerine alıp iyi idare eden.

• KAVVAS

  (Kavs. dan) Oklu asker. * Ok imâl eden kimse. Okçu.

• KAVZ

  Bozmak. Yıkmak.

• KAVZ

  (C.: Akvâz-Akâviz-Kızân) Küçük kum tepesi. * Düşmek. * Bağlamak.

• KAY

  Yağmurlu hava.

• KAY

  Kusma, istifrağ. Hastalıktan dolayı ağızdan çıkan hazmolmamış gıdâ maddesi.(Âlim-i mürşid koyun olmalı; kuş olmamalı. Koyun, kuzusuna süt; kuş, yavrusuna kay verir. M.)

• KAY'

  Kedi, sinnevr.

• KAY'AM

  (C.: Kayâım) Kedi.

• KAYANE

  Demircilik.

• KAYASİRE

  (Kayser. C.) Kayserler. Eski Bizans ve Roma İmparatorlarının lâkapları.

• KAYD

  Kelepçe, bağ. * Bağlamak. * Bir şeyi bir yere yazmak. * Deftere geçirmek. * Sınırlamak. * Şart.

• KAYDAHR

  Halkın her işine karşı gelen. * İri gövdeli deve.

• KAYDEHUR

  Yaramaz huylu.

• KAYDETMEK

  Yazmak. * Bağlamak. * İlgilenmek, alâkalanmak.

• KAYD-I HAYAT

  Ömür boyunca, yaşadığı müddetçe.

• KAYDİYYE

  Deftere kaydetme ücreti.

• KAYDUM

  Her nesnenin önü.

• KAYH

  (C.: Kuyuh) İrin.

• KAYID

  (C.: Kıvâd-Kâde-Kavâyid) Çekici, çeken. * Çavuş. * Koyunların önünde yürüyen "kösem" dedikleri koyun.

• KAYIF

  Ferasetle bir kimsenin nesebini bilen kişi.

• KAYIM

  Durucu, duran. * Kılıç kabzası.

• KAYIN

  Kadının veya kocanın erkek kardeşi.

• KAYINÇO

  Kayın. Kayınbirader.

• KAYISA

  (C.: Kavâsi) Derenin son bulduğu yer.

• KAYİLE

  (Bak: Kaylule)

• KAYKA'

  Tavuk avazı, tavuk sesi.

• KAYKABAN

  İğde yemişi gibi akça yemişi olan bir ağaç.

• KAYL

  (C.: Akyâl) Ulu şerif kimse. * Öğle vakti şarap içmek.

• KAYLULE

  Kerâhet vakti olmayan kuşluk vakti uykusu, öğle uykusu.(Re'fet, $ âyet-i celilesindeki $ kelimesinin mânasını merak edip sorması münasebetiyle ve hapiste sabah namazından sonra sairler gibi yatmasından gelen rehavet dolayısıyla, elmas gibi kalemini atâlete uğratmamak için yazılmıştır. Uyku üç nevidir:Birincisi: Gayluledir ki, "fecirden sonra tâ vakt-i kerahet bitinceye kadardır." Bu uyku, rızkın noksaniyetine ve bereketsizliğine Hadisçe sebebiyet verdiği için, hilâf-ı Sünnettir. Çünkü; Rızk için sa'yetmenin mukaddematını ihzar etmenin en münasip zamanı, serinlik vaktidir. Bu vakit geçtikten sonra bir rehavet ârız olur. O günkü sa'ye ve dolayısıyla da rızka zarar verdiği gibi, bereketsizliğe de sebebiyet verdiği, çok tecrübelerle sabit olmuştur.İkincisi : Feyluledir ki, "İkindi namazından sonra mağribe kadardır." Bu uyku ömrün noksaniyetine, yâni uykudan gelen sersemlik cihetiyle o günkü ömrü nevm-âlud, yarı uyku, kısacık bir şekil aldığından maddi bir noksaniyet gösterdiği gibi, mânevi cihetiyle de o gün hayatının maddi ve manevî neticesi ekseriya ikindiden sonra tezahür ettiğinden, o vakti uyku ile geçirmek, o neticeyi görmemek hükmüne geçtiğinden, güya o günü yaşamamış gibi oluyor.Üçüncüsü: Kayluledir ki, bu uyku Sünnet-i Seniyyedir. Duha vaktinden, öğleden biraz sonraya kadardır. Bu uyku, gece kıyamına sebebiyet verdiği için Sünnet olmakla beraber, Ceziret-ül-Arabta vakt-üz-zuhr denilen şiddet-i hararet zamanında bir tâtil-i eşgal, âdet-i kavmiye ve muhitiye olduğundan, o Sünnet-i Seniyyeyi daha ziyade kuvvetlendirmiştir. Bu uyku, hem ömrü, hem rızkı tezyide medardır. Çünkü: Yarım saat kaylule, iki saat gece uykusuna muadil gelir. Demek, ömrüne hergün bir buçuk saat ilâve ediyor. Rızk için çalışmak müddetine, yine bir buçuk saati ölümün kardeşi olan uykunun elinden kurtarıp yaşatıyor ve çalışmak zamanına ilâve ediyor. L.)

• KAYN

  (C.: Kuyun) Demirci, haddad, * Kul, köle.

• KAYNAN

  At ve deve ayaklarının ip bağlanacak ve bukağı vuracak yeri.

• KAYNATA

  Karı ve kocaya göre birbirlerinin babası. * Kayınpeder.

• KAYS

  Düşmek, sukut.

• KAYS

  Leylâ ile Mecnun hikâyesinin erkek kahramanı olan Amirinin adı. * Süngü miktarı.

• KAYSER

  Eski Roma ve Bizans İmparatorlarının lâkabı.

• KAYSERÎ

  (C.: Kayâsir, Kayâsire) Büyük şeyh. * Büyük deve.

• KAYSERÎ

  f. Hükümdarlık, imparatorluk, kayserlik.

• KAYSUM

  Marsama denilen ot.

• KAYTAS

  Balina balığı. * Kadırga balığı.