K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• KESTEL

  itl. Küçük kale. Hisarcık.

• KESUB

  Çok kazanan ve kesbeden.

• KEŞ

  Akılsız, kolay aldanır. Ahmak.

• KEŞ

  Yoğurt peyniri, yağsız âdi peynir.

• KEŞ

  f. (Keşiden) Çekmek fiilinin emir kökü. Birleşik kelimeler de yapılır. Meselâ: Cefâ-keş $ : Cefâ çeken. Esrar-keş $ : Esrar çeken, esrar içen serseri.

• KEŞ'

  Kalb sıkıntısına uğrayıp huzursuz olmak.

• KEŞAH

  Bir hastalık. (İnsanın böğrüne vâki olur da dağlarlar.)

• KEŞAKEŞ

  f. Münâkaşa, çekişme. * Keder, hüzün, tasa, gam.* Sıkıntı, felâket, ıztırab. * Tereddüt, kararsızlık. * Pehlivanların birbirleriyle mücâdeleleri. * İki kişinin, bir şeyi birer uçlarından tutup, her birinin kendine doğru çekmesi.

• KEŞAN

  Zincirden yular.

• KEŞAN

  (Keş. C.) f. Çekenler, çekiciler. * Çeken, çekerek. Çeke çeke.

• KEŞAN BER KEŞAN

  Çeke çeke, zorla sürükleye sürükleye götürerek.

• KEŞAN KEŞAN

  f. Sürükleye sürükleye, zorla çekerek götürerek.

• KEŞAVERZ

  f. Ekinci, çiftçi. Ekinlik.

• KEŞE'

  Kebap yapmak. * Yemek. * Çok dolu olmak.

• KEŞEF

  Alın saçının ve kâkülün dâire şeklinde yukarı doğru devrik olması.

• KEŞEF

  f. Kaplumbağa.

• KEŞENDE

  f. "Çeken, çekici" mânalarına gelir ve birleşik kelimeler yapmakta kullanılır. Meselâ: (Mihnet-keşende: Mihnet çeken.) * Dayanan, tahammül eden, mütehammil.

• KEŞF

  Açmak. * Olacak bir şeyi evvelden anlamak. Gizli kalmış bir şeyin Cenab-ı Hak tarafından birisine ilham olunması ile o gizli şeyin meydana çıkarılması.

• KEŞFÎ

  Keşifle alâkalı.

• KEŞF-İ RÂZ

  f. Gizli bir şeyi meydana çıkarmak, açıklamak. * Sır toplamak, casusluk etmek.

• KEŞFİYAT

  (Keşf. C.) Keşifler. Bulup meydana çıkarılan şeyler. * Cenâb-ı Hakkın ihsan ve ilhamı ile evliyâullahın, hususan evliya-ı izâm hazeratının ve hasseten Kur'ân-ı Hakimin irşadı ile ve feyzi ile Rüesâ-i Evliyâ ve Server-i Kâinat olan Peygamberimiz Resul-i Ekrem (A.S.M.) Efendimizin dersi ile ferd-i ferid-i a'zam makamının zirve-i âlisine yükselen büyük hâdinin vâkıf oldukları mâziye, hâle, istikbale müteallik, kevni, mânevi sırlar, keşifler. (Z. Gündüzalp)(S - "Keşfiyat-ı fenniye ve fünun-u hâzıra eski insanlara meçhul ve gayr-i me'luf olduğundan, onları onlara ders vermek hatadır." diyorsun. Bilhassa âhirete ait ahval gibi müstakbeldeki nazariyat da böyle değil midir? Onlar da bize meçhul ve gayr-i me'lufdurlar. Onlardan bahsetmek ne için hata olmuyor?C - Müstakbeldeki nazariyat, bilhassa âhirete ait ahvale hiç bir cihetle hiss-i zâhiri taalluk etmemiştir ki, o hissin hilâfını söylemek şaşırtma olsun. Binaenaleyh, o gibi şeyler, dâire-i imkândadırlar. Öyle ise, onlara itikad ve onlar ile itmi'nan peyda etmek mümkündür. Öyle ise, o gibi şeylerin hakk-ı sarihi, onları tasrih etmektir. Lâkin keşfiyat-ı fenniye; eski insanlara göre, imkân ve ihtimal dairesinden çıkıp, muhal ve imtina derecesine girmişlerdir. Çünkü gözleriyle gördükleri şeyler, onlarca bedahet derecesine girmekle, onun hilâfı onlarca muhaldir. Öyle ise, onların hissiyatına hürmeten, o gibi mes'elelerde belâgatın iktizası, ibham ve ıtlaktır ki, onlara bir şaşırtma olmasın. Fakat Kur'ân-ı Kerim, irşadını noksan bırakmamıştır. Bu zamanın fencilerini de istifadeden mahrum etmemek üzere, çok karine ve emareleri vaz'iyle, hakikatlara işaretler yapmıştır.Ey insafsız! Seni insafa davet ediyorum. Bir kere $ olan meşhur düsturu nazara almakla, zamanlariyle muhitlerinin müsaadesizliğini düşünerek, telâhuk eden binlerce efkârın neticelerinden doğan şu keşfiyat-ı fenniyeyi o zamanlardaki insanların kafa mideleri alıp hazmedemediklerine dikkat edersen anlayacaksın ki; Kur'an-ı Kerim'in o gibi meselelerde ihtiyar ettiği ibham ve ıtlak yolu, ayn-ı belâgat olduğu gibi, yüksek i'cazını da isbata âşikâr bir delil olduğunu gözün kör değilse göreceksin. İ.İ.)

• KEŞFİYAT-I FENNİYE

  Fen ve ilmin keşifleri. (Telefon, radyo, uçak gibi.)

• KEŞF-ÜL KUBUR

  Kabirdeki ölünün hâlinden anlamak. Ölünün azab çekip çekmediği ve sair bazı hususların bâzı veli kimselerce bilinmesi.

• KEŞHAN (KİŞHÂN)

  Deyyus.

• KEŞİDE

  f. Çekilen, çekilmiş. Çekmek. * Tartılmış. Dizilmiş. Tertibedilmiş. Yazılmış.

• KEŞİDE-KAMET

  f. Uzun boylu.

• KEŞİH

  (C: Küşuh) Perâkende olmak, parça parça dağılmak. * Böğür. * Cânip, taraf.

• KEŞİŞ

  f. Papaz. Manastır rahibi. (Arabçası: Kıssis)

• KEŞİŞ

  Ayı avazı. * Deve avazı.

• KEŞİŞÂN

  (Keşiş. C.) Papazlar, manastır rahibleri.

• KEŞİŞÂNE

  f. Keşişe yakışır yolda. Papaza uygun şekil ve surette.

• KEŞİŞHÂNE

  f. Kilise, manastır.

• KEŞK

  Kavi, kuvvetli, sağlam. * Kabuğu çıkmış arpa. * Arpa suyu. * Yoğurt keşi.

• KEŞKEK

  Haşlandıktan sonra kurutulmuş buğday.

• KEŞKEŞE

  Şin harfini kef gibi okumak. * Yılan ötüşü.

• KEŞMEKEŞ

  f. Kararsızlık. Karışıklık. Tereddüd. Kavga. Çekişme.

• KEŞNİ

  f. Koruluk, orman.

• KEŞR

  Gülünce dişlerin görünmesi.

• KEŞŞAF

  Keşfeden. Gizli şeyleri bulup meydana çıkaran. * Meşhur bir tefsir ismi. * İzci.

• KEŞT

  Soymak. * Keşfetmek. * Fazlalığı kesmek. Koparmak. * Açmak. Deriyi yüzmek. * Yüzden perdeyi kaldırmak.

• KEŞT

  Seyir ve temâşâ etmek. Gezmek. * Hanzale.

• KEŞTÎ

  f. Gemi, sefine.

• KEŞTÎBAN

  f. Gemici, kaptan.

• KEŞTÎGÂH

  f. Liman. Gemilerin barındığı yer.

• KEŞTÎGER

  f. Gemi yapan veya tamir eden kimse.

• KEŞTÎ-İ GAM

  Gam gemisi. * Mc: Bu dünya.

• KEŞTÎNİŞİN

  f. Gemide oturan. Gemide bulunan kimse.

• KEŞTİTE

  Yuvarlak karpuz.

• KETAİB

  (Ketibe. C.) Askerler, neferler, erler. Alaylar, birlikler.

• KETB

  Yazma. * Toplama, cem'etme. * Dikme.