K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• KUBBİTÎ

  Beyaz helva satan kimse.

• KUBEB

  (Kubbe. C.) Kubbeler, kemerler. Tepesi yuvarlak, yarım küre şeklinde yapılan binâ damları.

• KU'BERE

  Bileği meydana getiren iki kemiğin küçüğü.

• KUBH

  Günah ve çirkin hareket. Kabahat. Suç. * Fık: Aklen ve şer'an müstehcen olup dünyada zemme, âhirette azaba ve itaba mahal olan şey.

• KUBHİYYAT

  (Kubh. C.) Çirkin hareketler ve işler. Günah ve çirkin şeyler.

• KUBKUBA

  Acele etmek.

• KUBLE

  Öpme.

• KUBTİYYE (KIBTIYYE)

  (C: Kubâti) Mısırda yapılır parlak ince keten bezi.

• KUBU'

  Kirpinin büzülüp başını derisine çekmesi. * Bir kimsenin başını yakasına çekmesi.

• KUBUB

  Kuruluk.

• KUBUL

  Erlerin ve kadınların önü. * Evvel, önce, ilk.

• KUBUN

  Gitmek.

• KUBUR

  (Kabr. C.) Kabirler, mezarlar, türbeler.

• KUBUS

  Sür'atle yürüdüğünden yere tırnağının ucundan başka yeri değmeyen at.

• KUBZA (KABZA)

  (C: Kubzât) Bir tutam nesne.

• KUÇE

  f. Dar sokak, küçük sokak. * Pazar, çarşı.

• KUDAHİS

  Bahâdır, kahraman, şucâ.

• KUDAM

  f. Hangisi? Hangileri? (mânasına sorudur)

• KUDAR

  Büyük yılan. * Aşçı, tabbah. Deve boğazlayıcı, deve kasabı.

• KUDAS

  Gümüş boncuk.

• KUDAT

  (Kadı. C.) Kadılar. Şeriat kanunlarıyla hâkimlik edenler.

• KUDDAM

  Ön taraf. İleri taraf.

• KUDDAMÎ

  Ön.

• KUDDİSE

  Mübarek, kudsi ve mukaddes olsun. anlamına gelen bir kelimedir.

• KUDDİSE SIRRUHU

  Sırrı ve hakikatı muazzez ve müşerref olsun meâlinde bir hürmet ifadesidir.(S- Sahabe-i Kiram Hazeratına Radıyallahu Anh denildiğine binaen, başkalara da bu mânada söylemek muvafık mıdır?Elcevap: Evet, denilir. Çünkü Resul-i Ekrem'in bir şiarı olan Aleyhissalâtü Vesselâm kelâmı gibi Radıyallahu Anh terkibi, sahabeye mahsus bir şiar değil, belki sahabe gibi Veraset-i Nübüvvet denilen Velâyet-i Kübrada bulunan ve makam-ı rızaya yetişen Eimme-i Erbaa, Şâh-ı Geylâni, İmam-ı Rabbani, İmam-ı Gazali gibi zatlara denilmeli. Fakat örf-ü ulemada Sahabeye, Radıyallahu Anh; Tâbiin ve Tebe-i Tâbiine, Rahimehullah; onlardan sonrakilere, Gaferehullah; ve Evliyaya, Kuddise Sırruhu denilir. M.)

• KUDDUS

  Kusur ve noksanlıklardan müberrâ olan, en mukaddes. Hiç eksiği olmayan, pâk, temiz. Cenab-ı Hakk'ın sıfatlarındandır. * Mübarekliğin hadsiz derecesini ifâde eder. "En mukaddes" gibi.

• KUDDUSÎ

  Cenab-ı Hakk'ın Kuddus sıfatına dair ve müteallik. Kusursuz olan Cenab-ı Hakk'a ait. * Kudsi ve temiz olana ait ve ona müteallik.

• KUDEGÎ

  f. Çocukluk.

• KUDEK

  (C.: Kudegân) f. Çocuk, sabi.

• KUDEK-MENİŞ

  f. Çocuk tabiatlı. Çocuk mizaclı.

• KUDEMA

  (Kadim. C.) Kadimler. Eski büyükler. Eski adamlar. İleri gelen büyükler. Eski zamanda gelmiş olanlar.

• KUDEYH

  Küçük kadeh, kadehcik.

• KUDMUS

  Kadim nesne, eski.

• KUDRET

  Güç. Takat. * Her yeri kaplayan kudretullah. * Varlık. Ehliyet. Becerebilme. * Zenginlik. * Kabiliyet. * İlm-i kelâmda: Allah Teâlâ'ya mahsus ezelî ve ebedî ve bütün kâinatta tasarruf eden sıfattır.(Arkadaş bir kelime-i vâhidenin işitilmesinde; bir adam, bin adam birdir. Yaratılış hususunda da Kudret-i Ezeliyeye nisbeten bir şey, bin şey birdir. Nev ile fert arasında fark yoktur. M.N.)

• KUDRET-İ İLÂHİYE

  Allah'ın kudreti.(Cenab-ı Hakk'ın kudret, ilim, iradesi; şemsin ziyâsı gibi bütün mevcudata âmm ve şâmil olup, hiçbir şeyle müvazene edilemez; Arş-ı Azama taalluk ettikleri gibi, zerrelere de taalluk ederler. Cenab-ı Hak, şems ve kameri halkettiği gibi, sineğin gözünü de O halketmiştir. Cenab-ı Hak; kâinatta vaz'ettiği yüksek mizan gibi, hurdebinî hayvanların bağırsaklarında da pek ince ve lâtif bir nizam vaz'etmiştir. Semadaki ecramı birbiriyle rabteden câzibe-i umumî kanunu gibi, cevahir-i ferdi de, yani zerratı da o kanunun bir misliyle nazmetmiştir. Sanki bu zerrat âlemi, o semavî âleme küçük bir misaldir. Hülâsa, aczin müdahalesi ile, kudret mertebeleri ayrılır. Aczi mümteni' olan kudretçe; büyük, küçük birdir.Kudret-i Ezeliye, en evvel eşyanın melekût, yani içyüzüne taalluk eder. bu yüz ise, alelumum güzel ve şeffaftır. Evet, şems ve kamerin yüzleri parlak olduğu gibi, gecenin ve bulutların da iç yüzleri ziyadardır. İ.İ.)

• KUDRET-İ KÜLLİYE

  Cenab-ı Hakk'ın küllî ve mutlak olan kudreti.

• KUDRETYÂB

  f. Gücü yetebilen, yapabilen, kuvvet ve kudreti olan.

• KUDS

  Mübareklik. Kudsilik. Nezafet. Pâk olmak. Noksanlardan uzak olmak.

• KUDSÎ

  (Kuds. dan) Mukaddes, kutsal, muazzez.

• KUDSİYAN

  Kudsiler. * Melekler. Melâike taifesi.

• KUDSİYET

  Kudsilik, mukaddeslik, azizlik. * Temizlik, paklık.

• KUDSÜMAN

  Erkek örümcek.

• KUDUM

  Uzak ve uzun bir yoldan gelmek. * Ayak basmak. * İleri geçmek. İlerilik.

• KUDUMİYYE

  Uzak yoldan gelen bir büyük zâta, oranın halkı tarafından takdim edilen hediye. * Edb: Böyle bir vaziyetten dolayı yazılan kaside.

• KUDUR

  (Kıdr. C.) Çömlekler, tencereler. Yemek pişirilen kaplar.

• KUDURÎ

  (Hi: 362 - 428) Bağdadlıdır. Ahmed İbn-i Muhammed Bağdâdi diye de anılır. Hanefi fıkıh âlimlerindendir. Bu zatın, fıkha dâir meşhur kitabının ismi de Kudurî'dir.

• KUDVE

  Halkın uyup tâbi oldukları kimse.

• KUF

  f. Baykuş denen bir kuş cinsi.

• KUFAHİR (KUFÂHİRÎ)

  Büyük ve iri cüsseli kimse.

• KUFAÎ

  Burnu sıcaktan kavlar kızıl kimse.