K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. K Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• KUSAME

  Kassamlara verilen taksim ücreti.

• KUSARA

  İsteğin ve arzunun son derecesi.

• KUSARE

  Hususi hücre. * Gemilerde güvertelerin en üstündeki yarım güverte.

• KUSAS

  Saçın önünde ve ardında nihayeti.

• KUSASA

  Tırnak kırpıntısı. * Az miktar, az şey.

• KUSB

  (C: Aksâb) Göden bağırsak denilen büyük bağırsak.

• KUSBE

  (C: Kuseb) Göden bağırsak.

• KUSE

  f. Köse.

• KUSEC

  f. Köse.

• KUSEYBE

  Bronşcuk.

• KUSEYRA

  İyeği kemiklerinin altındaki kemik.

• KUSFEND

  f. Koyun.

• KÛS-İ GAZA

  Savaş davulu. Muharebe kös'ü.

• KUSKUS (KUSKUSA)

  (C: Kusâs) Kaba, kısa boylu erkek.

• KUSLUB

  Kuvvetli, dayanıklı, sağlam.

• KUSRE

  Yakın, karib.

• KUSS İBN-İ SAİDE

  İslâmiyetten önce Arabistan'da yaşamış İyâd Kabilesinin ileri gelenlerinden, mühim hakikatlı bir şâirdir. Cârud gibi hakperesttir. Henüz Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm genç iken Suk-ı Ukaz panayırındaki hitabeti ile meşhurdur. Hitabesinde bir Hak Peygamber geleceğini ve onun en güzel bir din üzere olacağını müjdelemiştir. (K. En. Sh. 61)

• KUSSA

  Alın saçı.

• KUSSABE

  (C: Kısâb) Kamış boğumu. * Düdük.

• KUSSAS

  Bir demir madeninin adı.

• KUST

  Topalak dedikleri ot.

• KUSTAR (KISTÂR)

  Kesedar. Sarraf. * Tüccar, tâcir. * Mizan, ölçü. * Bir şehre veya bir beldeye vâli olan kimse.

• KUSTAS

  Büyük terazi.

• KUSU

  Uzaklık, ırak olmaklık. * Son olmaklık.

• KUS'UL

  Yaramaz, leim, lânet edilen kimse. * Kurt eniği.

• KUSUR

  Noksanlık. Eksiklik. Noksan ve âcizlik. İhmal. Tedbirsizlik. * Cem' olmalar. * Pahalanmak. *Eksilmek. * Şiddetli olan şeyin yavaşlayıp sâkin olması. * Bereketlenmek. * İmtina', âciz olmak. * Bir hesabın üstü. Artan kısım. * (Kasr. C.) Kasırlar. Saraylar. Köşkler.(Şeytanın mühim bir desisesi : İnsana kusurunu itiraf ettirmemektir. Tâ ki, istiğfar ve istiâze yolunu kapasın. Hem nefs-i insaniyenin enaniyetini tahrik edip, tâ ki, nefis kendini avukat gibi müdafaa etsin; âdeta taksiratdan takdis etsin. Evet şeytanı dinliyen bir nefis, kusurunu görmek istemez; görse de, yüz te'vil ile te'vil ettirir. $ sırriyle, nefsine nazar-ı rıza ile baktığı için ayıbını görmez. Ayıbını görmediği için itiraf etmez, istiğfar etmez, istiaze etmez; şeytana maskara olur. Hazret-i Yusuf Aleyhisselâm gibi bir Peygamber-i Alişan , $ dediği halde, nasıl nefse itimad edilebilir. Nefsini ittiham eden, kusurunu görür. Kusurunu itiraf eden, istiğfar eder. İstiğfar eden, istiaze eder. İstiaze eden, şeytanın şerrinden kurtulur. Kusurunu görmemek, o kusurdan daha büyük bir kusurdur. Ve kusurunu itiraf etmemek, büyük bir noksanlıktır. Ve kusurunu görse, o kusur kusurluktan çıkar; itiraf etse, afva müstahak olur. L.)

• KUSURE

  Acizlik, güçsüzlük.

• KUSUR-İ CİNAN

  Cennet'teki köşkler.

• KUSUT

  Haktan sapmakla cevr ve zulmetmek. * Birşeyi kısımlara ayırmak, tefrik etmek.

• KUSVA

  Son derecede bulunan. * Son, nihayet. * Son sınır. Erişilecek olan en son nokta.

• KUŞ'AM

  (C: Kaşâım) Yaşlı ihtiyar, koca kimse. * Belâ. * Arslan. * Sırtlan. * Örümcek. * Karınca yuvası.

• KUŞAM (KUŞÂME)

  Sofrada artan yemekler.

• KUŞ'AMAN

  Büyük erkek akbaba.

• KUŞ'AR

  Hıyar.

• KUŞA'RİRE

  Titreme. * Tavuk derisi gibi ürperip kabarmış deri.

• KUŞE

  Köşe.

• KUŞE-İ FERAG

  İnsanın, herşeyden feragat edip çekildiği köşe.

• KUŞE-İ NİSYAN

  Unutma köşesi, nisyan köşesi.

• KUŞİŞ

  f. Çalışma, çabalama, gayret sarfetme, uğraşma.

• KUŞUR

  (Kışr. C.) Kabuklar, kışırlar.

• KUŞUR-İ EŞCAR

  Ağaç kabukları.

• KUŞUTA

  Burnun çökük ve yassı olması.

• KUT

  Yaşatacak gıda, rızık. * Kuvvetlendirmek.

• KUT'A

  Bir hurma cinsi.

• KUTA'

  (C: Kutâ-Kutevât) Atın arkalaşacak yeri. * Bağırtlak kuşu.

• KUTA' (KUTU')

  Düş yormak, rüya tâbir etme. * Su kesilmek.* Başka yere gitmek.

• KUTAA

  Bir şeyin kesintisi ve kırıntısı.

• KUTAFE

  Toplarken düşüp dökülen üzüm ve yemiş döküntüsü.

• KÛTAH

  (Kuteh) Kısa, boysuz.

• KÛTAH-ÂSTİN

  f. Aslında kötü olduğu hâlde iyi gibi görünen kimse.