L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LİHAF

  (Lahfe. C.) Yumuşak beyaz taşlar. * Yufka kaymak.

• LİHAF

  (C.: Lühuf) Örtünecek ve sarınılacak şey. * Yorgan. Sargı. * Kabuk, zar.

• LİHAK

  Yetişip ulaşma. Erişme. Vâsıl olma.

• LİHAM

  Lehimleme. * Lehim. * (Lahm. C.) Etler.

• LİHAT (LEHÂT)

  (C: Lehâ-Lehevât-Leheyât-Lihâ') Boğaz ağzında olan dilcik.

• LİHAZ

  Düşünme, mülâhaza etme. * Riâyet etme, uyma. Söylenen sözü kabul edip yerine getirme.

• LİHAZA

  Bundan dolayı, buna binaen, bunun için.

• LİHEVÎ

  Lihye ile alâkalı. Sakala ait, sakalla alâkalı.

• LİHİKMETİN

  Bir hikmete mebni olarak. Bir hikmetten dolayı.

• LİHYANÎ

  Uzun ve kaba sakallı olan.

• LİHYE

  Sakal.

• LİHYEDÂR

  f. Sakallı.

• LİHYE-İ ŞERİF

  Peygamberimiz Hz. Muhammed'e (A.S.M.) âit sakaldan bazıları. Sakal-ı Şerif.(Lihye-i Şerife hakkındaki suali münasebetiyle diyorum ki: Hadisçe sabittir ki, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın Lihye-i Saadetinden düşen saçların taneleri mahduttur. Otuz kırk tane veya elli altmış tane gibi az bir miktarda iken, binler yerde Lihye-i Saadetin saçları bulunması, beni bir zaman çok düşündürdü. O vakit hatırıma gelmiş ki: Lihye-i Saadet, yalnız Lihye-i Şerif'in saçlarından ibaret değil, belki re's-i mübarekinin traş oldukça hiçbir şeyini kaybetmiyen Sahabeler, o nurlu ve mübarek ve daimî yaşayacak saçları muhafaza etmişler. Onlar binlerdir. Şimdiki mevcuda müsavi gelebilirler. Yine o vakit hâtırıma geldi ki: Acaba her câmide bulunan, sened-i sahih ile bu saç Hazret-i Risalet'in saçı olduğu sabit midir ki, ona karşı ziyaret mâkul olabilsin? Birden hâtıra geldi ki: O saçların ziyareti, vesiledir. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'a karşı salâvat getirmeye sebeb ve bir hürmet ve muhabbete medardır. Vesilelik ciheti o şeyin zâtına bakmaz, vesilelik cihetine bakar. Onun için eğer bir saç hakiki olarak Lihye-i Saadet'ten olmazsa, madem zâhir hale göre öyle telâkki edilmiş ve o vesilelik vazifesini yapıyor ve hürmete ve teveccühe ve salâvata vesile oluyor; kat'i sened ile o saçın zâtını teşhis ve tâyin lâzım değildir. Yalnız, aksine kat'i delil olmasın, yeter. Çünki: Telâkkiyat-ı âmme ve kabul-ü ümmet, bir nevi hüccet hükmüne geçer. Bazı ehl-i takva böyle işlerde, ya takva veya ihtiyat veya azimet noktasında ilişseler de, hususi ilişirler. Bid'a da deseler, bid'a-i hasene nev'inde dâhildir. Çünki: Vesile-i salâvattır. L.)

• LİÎN

  Bostanlarda dikilen ve höyük denilen suret.

• LÎK

  f. Lâkin, amma, ancak, fakat.

• LİKA

  Kavuşmak. Rast gelip buluşmak. Görüşmek. Yalnız görüşmek. * Yüz, sima, çehre.

• LÎKA

  Eskiden mürekkep hokkalarına konulan ham ipek.

• LİKAF

  Semer, palan.

• LİKAH

  (Lükuh. C.) Süt veren dişi develer.

• Lİ-KAİLİHÎ

  Söz söyleyenin.

• LİKAM

  f. Hayvanın ağzına takılan gem. Dizgin.

• LİKAT

  Tarlada kalan başakları toplama. * Hizada olma.

• LİKAULLAH

  Allah'a kavuşmak. * Kıyamet günü, Cennet'te Allah'ı görmek.

• LİKA-YI ÂFÂK

  Sema. Gökyüzü.

• LİKHA

  Yeni doğurmuş ve sağılır deve.

• LÎKİN

  f. Lâkin, eğer, amma, fakat.

• Lİ-KÜLLİ

  Hepsi. Tamamı. Hepsi için.

• LİLLAHİ

  Allah için. Allah yoluna. Allah aşkına.

• LİLLÂHİ-L HAMD

  Ne kadar hamd ve şükürler varsa ve olmuşsa, cümlesi Allaha mahsustur, ona gider, ona âittir. (Bak: Hamd)

• LİL-MÜTTEKÎN

  Müttekiler için.

• Lİ-MASLAHATİN

  Maslahat için. İş icâbı.

• LİMA-YÜRİD

  (Bak: Fa'al)

• LİME

  f. Parça, uzun dilim.

• LİME

  Niçin?

• LİME LİME

  Parça parça.

• LİMİTED

  Mes'uliyetleri, koydukları sermayeye göre hudutlu olan ortaklık.

• LİMMÎ

  (limmiye - lümmi) (Niçin mânâsındaki "lime" den) Aleni. Açık. * Nazari. Akla dayanan. (Bak: Bürhan)

• LÎMU

  f. Limon.

• Lİ-MÜELLİFİHÎ

  Müellifi tarafından, yazarı tarafından.

• LÎN

  Yumuşaklık ve mülayim olmak. * Tecvidde: Bu sıfata sahib olan vav, ye harfleridir.

• LİNÇ

  Halk tarafından öldürülme. Halkın bir suçluyu tutup derhal öldürmesi.

• LÎNE

  (C.: Lun-Elvan) Hurma ağacı.

• LÎNET

  (Liynet) Mülâyimlik, yumuşaklık.

• LİRİK

  Heyecan ve ahenge fazla ehemmiyet verilen şiir. * Bu tarzda şiir yazan şair.

• LİS

  f. Yalayıcı, yalayan. Birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Kâse-lis $ : Çanak yalayıcı. Dalkavuk.

• LİSAM

  Yüz örtüsü, yaşmak. Nikab.

• LİSAN

  Dil. Konuşma dili. Lehçe. (Bak: Dil)

• LİSAN-ÂŞNÂ

  f. Lisan bilir. Yabancı dil bilen.

• LİSANEN

  Konuşarak. Dil ile. Söz söyleyerek.

• LİSAN-I EDEB

  Edeb ve edebiyât dili, lisânı.