L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LEYLE-İ Mİ'RAC

  Mirac gecesi. (Bak: Mi'rac)

• LEYLE-İ REGAİB

  (Bak: Regaib gecesi)

• LEYLE-İ SÜVEYDA

  Gece karanlığı. Geceye benzeyen siyahlık.

• LEYLEN

  Geceleyin, gece vakti.

• LEYLÎ

  Gececi. Geceleyin kalan. Yatılı. Geceye âit. Geceye mensub.

• LEYL-İ DİMAĞ

  Dimağın bozukluğu. Zihnin iyi çalışmaması.

• LEYL-İ MÜNEVVER

  Gündüze benzeyen gece. Nurlanmış gece.

• LEYL-İ SERD

  Soğuk gece.

• LEYL-İ TÂRIK

  Karanlık gece.

• LEYM

  İnsanlar arasında sulh etmek, barış yapmak. * Salâh. * Bir nârenciye meyvesi.

• LEYMUN

  (Leymon) Limon.

• LEYNET

  Yumuşak koltuk yastığı.

• LEYS

  Adem. Yokluk. Gayr-ı mevcud. (Bunun aslı "lâyese" idi. Yâ'yı tahfif için "leyse" oldu.) Hükemâlar arasında "eys" vücud, "leys" adem mânâsında kullanılmıştır. (L.R.) * Gaflet. * Bahâdırlık, kahramanlık. * Yük çekici olmak.

• LEYS (LÂYİS)

  (C.: Lüyus) Arslan. * Sinek avlayan örümcek. * Arasında yaş ot bitmiş olan kuru ot. * Birbirine girmiş ot. * Semiz ve şişman kimse.

• LEYSE

  Olmadı (meâlinde fiil-i müşebbehtir)

• LEYSE KEMİSLİHİ ŞEY'ÜN

  Ne zâtında, ne sıfâtında, ne de ef'âlinde naziri yoktur, şebihi olamaz!.

• LEYT

  Ulaşmak, varmak.

• LEYT

  Sarfetmek, harcamak. * Hapsetmek.

• LEYTAN

  şeytan.

• LEYTE

  Keşke olsa idi. Ne olaydı meâlinde olan huruf-u müşebbeh bir fiildir. İsimlerini nasbeder, (yâni, üstün okutur), haberini ref'eder (yâni ötre okutur). (Bak: İnne)

• LEYY

  Def'etmek, kovmak. * Harcamak, sarfetmek. * İlaç yapmak. * Aciz olmak. * Bir nesneyi dürüp boğazına tıkmak.

• LEYYA

  Sudan uzak olan yer.

• LEYYAN

  Def'etmek, kovmak. * Sonraya bırakmak, tehir etmek.

• LEYYİN

  Yumuşak. Mülâyim. Hafif. Yavaş olan.

• LEYYİN-ÜL CÂNİB

  Görüşülmesi kolay, mütevâzi, kibirsiz kimse. Kanı sıcak insan.

• LEZ'

  Yakmak.

• LEZ'

  Davarı iyi gütmek.

• LEZA

  (Bak: Lazâ)

• LEZAİZ

  Lezzetler. Zevk duyulan, eğlendirici, hoşa giden şeyler.(Lezaiz çağırdıkça, "Sanki yedim" demeli, "Sanki yedim"i düstur yapan sanki yedim namındaki bir mescidi yiyebilirdi; yemedi. M.)

• LEZAİZ-İ DÜNYEVİYE

  Dünyâ lezzetleri ve zevkleri.

• LEZAM

  Lâzım ve gerekli olma. * Hiç ayrılmama.

• LEZBE

  (C: Lezbât) Şiddet. * Kıtlık.

• LEZC

  Yapıştırma. Yapışmak. Sıvanıp yapışmak.

• LEZC (LÜZUCE)

  Kaypak olmak. * Çekilip uzamak.

• LEZEN

  Şiddet. * Darlık. * Halkın kuyu veya ırmak kenarında kalabalık meydana getirmesi.

• LEZEZ

  Yapışmak.

• LEZİM

  (Bak: Lizâm)

• LEZÎR

  f. Akıllı, zeki.

• LEZİZ

  (Lezize) Lezzetli. Tatlı, hoş. Tadı hoş ve güzel. (Lezzet umumidir, hâlavet ise hususidir.)

• LEZK

  Yaranın iyileşmesi, onulması.

• LEZK

  Bir şeyin diğer bir şeye vasıl olması.

• LEZLAZ

  Kurt. (Canavar)

• LEZN

  Darlık. Şiddet. Sıkıntı.

• LEZZ

  Bağlamak.

• LEZZ

  Uyku, nevm. * Sözü güzel olan, tatlı konuşan kişi. * Tatlı, leziz, lezzetli.

• LEZZAT

  (Lezzet. C.) Tatlılıklar. Lezzetler. Tadı hoş ve güzel olan şeyler.

• LEZZAZ(E)

  Lezzetli, tatlı, leziz.

• LEZZET

  (C.: Lezzât) Tad, çeşni. Hoş ve güzel olan şey.(Dünyanın âkıbeti ne olursa olsun, lezaizi terketmek evlâdır. Çünki, âkıbetin ya saadettir, saadet ise şu fâni lezaizin terkiyle olur. Veya şekavettir. Ölüm ve idam intizarında bulunan bir adam, sehpanın tezyin ve süslendirilmesinden zevk ve lezzet alabilir mi? Dünyasının âkıbetini küfür sâikasiyle adem-i mutlak olduğunu tevehhüm eden adam için de terk-i lezaiz evlâdır. Çünki, o lezaizin zevaliyle vukua gelen hususi ve mukayyed ademlerden adem-i mutlakın elîm elemleri her dakikada hissediliyor. Bu gibi lezzetler, o elemlere galebe edemez. M.N.)

• LEZZET-İ İLM

  İlmin lezzeti.

• LEZZET-ŞİNAS

  f. Tad alan, lezzet alan.