L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LEVKA

  Ceviz ağacı.

• LEVLAKE

  Eğer sen olmasaydın (meâlindedir).( $ beyanında "Bu hitab zâhiren Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm'a müteveccih ise de, zımnen hayata ve zevilhayata râcidir." fıkrası, ta'dile muhtaçtır. Çünkü: Küllî hakikat-ı Muhammediye (A.S.M.) hem hayatın hayatı, hem kâinatın hayatı, hem ism-i âzamın tecelli-i âzamının mazharı ve bütün ziruhların nuru ve kâinatın çekirdek-i aslîsi ve gaye-i hilkati ve meyve-i ekmeli olmasından, o hitab, doğrudan doğruya ona bakar. Sonra hayata ve şuura ve ubudiyete onun hesabına nazar eder. R.N.)

• LEVLEB

  Makara deliğine soktukları ip.

• LEVM

  Çekiştirmek. Birisinin yüzüne karşı kötü söz söylemek. Zemmetmek. Paylamak. Başa kakmak.

• LEVMA

  (C.: Levâyim) Azarlama.

• LEVME

  Kınanmaya ve çekiştirilmeğe sebep olacak şey.

• LEVN

  Renk, boya. Sıfat, nev', çeşit, tür. Bir şeyi diğerinden ayıran alâmet.

• LEVS

  Pislik, murdarlık. Kir. * Zor. Kuvvet. * Tam olmayan, zayıf beyyine. * Bir şeyi ağızda öte beri gevelemek. * Deprenmek. * Bulaştırmak ve karıştırmak. Bulaşıklık. * Cerâhet, yara.

• LEVS

  Kapı aralığından veya örtü ve perde kenarından bir nesneyi görmek.

• LEVS-İ FÂNİ

  Gelip geçici murdarlık, pislik. Dünyanın fâni, faydasız eğlenceleri.

• LEVSİYYÂT

  Kirli ve pis şeyler.

• LEVS-ÜL KATL

  Birisini katletmekle müttehem olan şahısta, katlin nişânesi veyahut maktul ile aralarında zâhir bir düşmanlık bulunması gibi alâmet ve karineler.

• LEVŞEB

  Kurt, zi'b.

• LEVT

  Yapışmak. * Varmak, ulaşmak.

• LEVT

  Gizlemek, saklamak. * Sorduklarını değil de başkasını haber vermek.

• LEVV (LÜVV)

  Mürr dedikleri acı Yemen zamkı.

• LEVVAH

  Yakıcı ve bozucu.

• LEVVAM

  (Levvâme) Levm ve itâbedici. Zemmeden, çekiştiren, dedikodu yapan. Serzenişte bulunan. Başa kakan, paylayan.

• LEVY

  Bükmek. * Eğmek, meylettirmek. * Karın ağrısı. * Mide fesadı.

• LEVZ

  Sığınma, himâyesine girme.LEVZ : Bâdem.

• LEVZAÎ

  Akıllı, zarif kimse.

• LEVZE

  Bir tek bâdem. * Tıb: Bâdemcik.

• LEVZETÂN

  İki bâdemcik, bâdemcikler.

• LEVZETEYN

  Bâdemcikler, iki bâdemcik.

• LEVZÎNE

  f. Bâdemli helva. * Bâdem helvası.

• LEVZÎNEC

  Bâdemli helva.

• LEVZİYYAT

  Bademle yapılmış tatlılar.

• LEY

  f. Kab, zarf, mahfaza. * Çamur.

• LEYAİL

  (Leyl. C.) Geceler.

• LEYAL

  (Leyâli-Leyâil) (Leyl. C.) Geceler.

• LEYAL-İ AŞR

  Arabi aylardan Zilhiccenin ilk on gecesi. On geceler.

• LEYAL-İ HASRET

  Hasret geceleri.

• LEYAN

  f. Parlıyan, parıldıyan. Parlayıcı.

• LEYAN

  Huzur ve rahatta olan.

• LEYG

  İyi huylu olmak. * Sözü açık ve fasih söyleyememek.

• LEYH

  Örtünmek, bürünmek.

• LEYK

  Lâyık olmak.

• LEYK

  f. Ammâ, lâkin, fakat.

• LEYKİN

  f. Lâkin, ammâ, fakat.

• LEYL

  Gece. (Bak: Leyle)

• LEYL SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'in 92. Suresinin ismidir.

• LEYL Ü NEHAR

  Gece ve gündüz.

• LEYLA

  Çok karanlık gece. * Arabi ayların son gecesi. * Leylâ ile Mecnun hikâyesinin kadın kahramânı.

• LEYLAK

  Salkım şeklinde mor ve beyaz renkli çiçekleri olan bir nebat adı.

• LEYLAKÎ

  f. Leylak renginde olan. Mor renk.

• LEYLE

  Bir tek gece, bir gece. * Gece. (Bak: Leyl)

• LEYLE-İ BEDR

  Ayın ondördüncü gecesi.

• LEYLE-İ BERAT

  (Bak: Berat gecesi)

• LEYLE-İ ERBAA

  Haftanın dördüncü gecesi olan çarşamba gecesi.

• LEYLE-İ KADR

  Ramazân-ı mübârekin ve senenin en kudsi ve kıymetli gecesi. Kur'ân âyetlerinin ilk defa vahiy ile gelmeye başladığı gece. (Bak: Ramazan)