L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LÂYECUZ

  Câiz değil, olamaz, müsaade verilmez.

• LÂYEFHEM

  Anlayışsız, idrakten âciz.

• LÂYEFNA

  Bitmez, tükenmez. Fenaya gitmez. Yok olmaz.

• LÂYEMUT

  Ölmez. Mahvolmaz. Hayatı sona ermez.

• LÂYENBAGÎ

  Lâyık olmaz. Yakışmaz. Uymaz.

• LÂYENFEKK

  Bölünemez, ayrılamaz. Parçalanamaz.

• LÂYENKATI'

  Aralıksız. Kesilmeksizin.

• LÂYETECEZZA

  Bölünmez. Parçalanmaz. Ayrılmaz. Tecezzi kabul etmez.

• LÂYETEGAYYER

  Değişmez, bozulmaz.

• LÂYETENAHÎ

  Sonsuz. Nihayetsiz.

• LÂYETENAHİYET

  Lâyetenahilik, sonsuzluk, nihayetsizlik.

• LAYETEZELZEL

  Sarsılmaz. Tezelzül etmez.(Tahkikî iman sâhibleri, lâyetezelzel bir itikada sâhibdirler.)

• LÂYEZAL

  Zeval bulmaz. Yok olmaz.

• LÂYIH (LÂYİH)

  Parlak. Meydanda. Aşikâr. Hatıra gelen.

• LÂYIHA

  Düşünülen veya tasavvur edilen bir şeyin yazılması. Tasarı.

• LÂYIHA-İ KANUNİYE

  Huk: Henüz tasdik edilmemiş kanun tasarısı.

• LÂYIK

  (Liyakat. den) Yakışır ve yaraşır. Uygun, münasib ve muvafık.

• LÂYİM

  Azarlayan.

• LÂYUAD

  Adedi belli olmayan. Sayısız. Pek çok.

• LÂ-YUGLEB

  Yenilmez, mağlup olmaz.

• LÂYUHSA

  Hesaba gelmez. Hesabsız. Pek çok.

• LÂYUHTÎ

  Hatâsız, hatâ işlemez. Yanılmaz.

• LÂYU'KAL

  Anlaşılmaz, akıl ermez. Akıl ile idrak olunmaz.

• LÂYU'LA

  Üstüne çıkılmaz, çok yüksek. * Galip ve üstün gelinemez.

• LÂYU'REF

  Bilinmez. Tarif edilmez.

• LÂYUTAK

  Güç yetmez. Dayanılmaz. Takat yetmez. Çekilmez.

• LÂYUZAL

  İzale edilmez, tükenmez, zeval bulmaz.

• LÂYÜFHEM

  Anlaşılmaz. Fehmedilmez.

• LÂYÜFNA

  Tüketilmez, yok edilmez.

• LÂYÜLHÎHİ

  (İlhâ. dan) Ona gaflet vermez. Onu boş şeyler meşgul etmez. Boşuna iş yapmaz.

• LÂYÜS'EL

  Mes'uliyetsiz. Mes'ul tutulamaz. Sorumsuz.

• LAZ

  Doğu Karadeniz bölgesinde, bilhassa Rize dolaylarında yaşayan bir kavim. * Bu kavimden olan kimse.

• LAZA

  Ateş. Alev. * Cehennem'in altıncı katı.

• LÂZÂLE

  (Lâzâlet) Zeval bulmasın, zâil ve eksik olmasın. * Olsun!

• LÂZÂLE ÂLİYEN

  Yüce ve âli olsun.

• LÂZEVAL

  Zevalsiz. Sonu gelmez. Zeval bulmaz.

• LÂZIK

  Yapışkan, yapışıcı. Yapışmış olan.

• LÂZIM

  Lüzumlu, gerekli. * Bir şeyden aslâ ayrılmayan. Bir işte beraber bulunmasına ve vücuduna ihtiyaç olan şey. * Gr: Müteaddi olmayan.

• LÂZIM FİİL (FİİL-İ LÂZIM)

  Fâilin zâtında kalan fiil. (Geldi, gitti, güldü gibi)

• LÂZIM-AMED

  f. Lâzım gelir, lüzum eder. Lâzım geldi.

• LÂZIM-ÂMED ÇÂR-ÇİZ

  Dört şey lâzım geldi.

• LÂZIM-I BEYYİN

  Bu tabirin masdariyet şekli "Lüzum-u beyyin" olup ikisi aynı mânaya gelir. Herhangi bir şey hatıra gelince hiç bir delil ve emareye ihtiyaç olmadan o şeyle beraber düşünülmesi zaruri olan diğer bir şey. Meselâ: İnsan denildiği zaman, kabiliyet-i ilim ve san'at akla gelmesi gibi...

• LÂZIM-I GAYR-I MÜFARIK

  Ayrılması mümkün olmayan, terki câiz olmayan, ziyade gerekli, çok lüzumlu.

• LÂZIM-I MELZUM

  Biri birisinden aslâ ayrılmaz, birisi olunca diğerinin de olması şart olan.

• LÂZIM-I ZATÎ

  Kendisine ait icab eden hal. Kendisine has vaziyet.

• LAZÎ

  (Bak: Lazâ)

• LAZİB

  Sâbit olan, yapışan.

• LAZİSTAN

  Lazlar'ın oturduğu bölge olan Rize dolayları. Osmanlı İmparatorluğu zamanında Rize sancağına verilen ad.

• LAZLAZ

  Yol gösterici, kılavuz.

• LAZLAZA

  Yılanın deprenmesi.