L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LA'L-GUN

  f. Al renkli. Kırmızı renkli.

• LA'L-RENG

  f. Kırmızı renkli. Al renkte.

• LA'LUS

  Kurt, zi'b.

• LÂM

  Kur'ân alfabesinde yirmialtıncı harf olup, ebcedi değeri otuzdur.

• LÂMEHALE

  Hilesiz. * Çaresiz, imkânsız, ister istemez.

• LÂMEŞRU

  Meşru olmayan, şeriata uymayan, umumi nizam harici.

• LÂM-I CER

  Kelimeyi cerreden lâm harfi. Kelimenin sonunu "i" diye okutur. Lillâhi, Lieclillâhi'de olduğu gibi. İstihkak ve ihtisas, has ve müstehak ve zarfiyyet, illet mânâsını verir.

• LÂM-I TA'RİF VEYA LÂM-I İSTİĞRAK

  Kelimenin mânâsını umuma teşmil ettiği için, istiğrak mânâsı verilir. El-i istiğrak veya harf-i ta'rif de denir. Meselâ: Hamd kelimesi herhangi bir hamdi ifâde ettiği halde; El-Hamd dediğimiz zaman her ne kadar hamd varsa, bütün hamd ve senâlar mânâsına gelir. Bu, harf-i ta'rif ile olur. Harf-i ta'rif bir kelimeyi belirsiz halden belirli hâle koyar. Muayyeniyyet mânâsını verir. Bunlar elif ve lâm harflerinden teşekkül eder. El-Mekteb'de olduğu gibi. Mekteb herhangi bir mektebdir. El-Mekteb dendiğinde bizce muayyen, belli olan bir mekteb mânâsını ifade eder. Başına harf-i ta'rif gelen kelimeden tenvin kalkar. Nekre iken ma'rife olur.

• LÂMİ'

  Parlak. Parlayan.

• LÂMİA

  Parlak. Parlayan. Parıldayan.

• LÂMİH

  (Lâmiha) (Lemh. den) Parlıyan, parıldıyan. Parlak.

• LÂMİS

  El ile tutup yoklayan. Dokunan. Temas eden.

• LÂMİSE

  Dokunma hissi, duygusu. El ile olan his. Bir şeyin cesâmetini anlama duygusu.

• LÂMİ-ÜN NUR

  Nur saçarak parlıyan.

• LAMME

  Cin çarpması. Çarpıklık. * Yaramaz nesne.

• LÂM-UL ÂKIBET

  Neticeyi, âkibeti bildiren lâm.

• LÂM-UT-TAKVİYE

  Takviye lam'ı. Bu harf Arabçada ve yerine ve mânâsına da kullanılır.

• LÂM-UT-TA'LİL

  İllet ve sebeb bildiren lâm'dır.

• LÂM-UZ-ZARFİYE

  Zaman bildiren lâm.

• LÂMÜDRİK

  Anlamayan. İdraksiz. İdrak etmeyen.

• LÂMÜSELLİM

  Hayır! Hiç teslim etmem!

• LÂM-ÜT-TAHSİS VE TEMELLÜK

  Ait olma ve sâhib bulunmayı bildirir. (Bak: Li)

• LA'N

  Lânet etme. Lânetleme.

• LÂN

  f. Hakikatsızlık, vefasızlık.

• LÂNAZÎR

  Eşsiz, nazirsiz, benzersiz. Eşi ve benzeri olmıyan.

• LANDO

  Fr. Üstü önden ve arkadan açılıp kapanır, körüklü, geniş araba nevilerinden biridir. Halk arasında "Landon" şeklinde telâffuz edilen bu araba, fayton ve kupalara nazaran daha ağır ve gösterişli idi.

• LÂNE

  f. Yuva, ev.

• LÂNEGİR

  f. Yuva tutan.

• LÂNE-İ HARAB

  Bozulmuş yuva.

• LÂNE-İ NERMİN

  Sıcak ve yumuşak yuva.

• LÂNE-İ PEDER

  Baba yuvası. Peder evi.

• LA'NET

  Nefret. Tiksinti. Allah'ın rahmetinden mahrumiyyet.(Ehl-i Sünnet'in ve İlm-i Kelâm'ın azîm imamlarından meşhur "Sa'deddin-i Teftezanî", Yezid ve Velid hakkında tel'in ve tadlile cevaz vermesine mukabil "Seyyid-i Şerif-i Cürcanî" gibi Ehl-i Sünnet Velcemaat'in allâmeleri demişler: "Gerçi Yezid ve Velid, zalim ve gaddar ve fâcirdirler; fakat sekeratta imansız gittikleri gaybidir. Ve kat'i bir derecede bilinmediği için, o şahısların nass-ı kat'i ve delil-i kat'i bulunmadığı vakit, imanla gitmesi ihtimali ve tevbe etmek ihtimâli olduğundan, öyle hususi şahsa lânet edilmez. Belki $ gibi umumi bir ünvan ile lânet caiz olabilir. Yoksa zararlı, lüzumsuzdur." diye "Sa'deddin-i Teftezanî"ye mukabele etmişler. R.N.)

• LA'NETULLAH

  Allah lânet eylesin mânâsında beddua.

• LA'NETULLAHİ ALEYH

  Allah'ın lâneti onun üzerine olsun.

• LÂRAYB

  şüphesiz, şeksiz, tereddütsüz.

• LÂRAYBE FİH

  Onda hiçbir şüphe yoktur.

• LARKÎ

  Keçiboynuzu.

• LAS

  f. Köpek, kelb. * Adi ipek. * Dişi hayvan.

• LA'SA

  Dudağının rengi az siyâha yakın olan kadın. (Müz: El'as)

• LASAF

  Bir cins hurma. * Gübre otunun diplerinde biter hıyar gibi bir nesne. * Yapışmak. * Kurumak. * Parlamak.

• LASAGA

  Hindibâ denilen ot.

• LÂSANİ

  Tek, vâhid. İkincisi olmayan.

• LASB

  Yapışmak. * Dar olmak.

• LASG (LÜSUG)

  Kemik üstündeki derinin zayıflıktan kuruması.

• LASIB

  (C.: Levâsıb) Yapışkan. * Dar ve derin kuyu.

• LASIK

  Yapışık, yapışmış olan. Yapışıcı, yapışkan.

• LASÎF

  Parlayan, parıldayan. Parlayıcı.

• LASİYYEMA

  Bâhusus. Hususan. Buna gelince. Herşeyden ziyade. Ençok.

• LASK

  Yapışmak. Yapışık olmak. Ulaşmak.

• LASS

  (C.: Lüsus-Elsâs) Hırsız, sârık.