M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUHTAL

  (Hile. den) Hilekâr, dalavereci, hileci.

• MUHTALE

  Hileci ve dalavereci kadın.

• MUHTAN

  Kendisine hıyanet edilen kimse. * Hâin. Hıyanet eden.

• MUHTAR

  İhtiyar eden. Seçilmiş olan. * Hareketinde serbest olan. İstediğini yapmakta serbest olan. Hür. * Köyde veya şehrin mahallesinde seçimle o semtin idâre ve hükümet işlerini üzerine alan kimse. * Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) bir ism-i şerifi.

• MUHTARİYET

  Muhtarlık. Kendi kendine hareket edebilme. İhtiyar ve iradesi kendi elinde olma.

• MUHTASAR

  Az. Kısa. Uzun olmayan. * Tekellüfsüz. * İhtisar edilmiş. Kısaltılmış.

• MUHTASARAN

  Kısa olarak. Muhtasar olarak. Kısaltılmış tarzda.

• MUHTASID

  (Hasad. dan) Ekinci, çiftçi. İhtisâd eden, ekin biçen.

• MUHTASIM

  Düşmanlık yapan. Adavet eden. Husumet eden.

• MUHTASIRA

  Kısaltma. Hülâsa.

• MUHTASS

  (C: Muhtassin) (Husus. dan) Bir şeye veya bir kimseye ait olan.

• MUHTASSAN

  Ençok, bilhassa. Daha ziyâde.

• MUHTASSÎN

  (Muhtass. C.) (Husus. dan) Bir şeye mahsus olanlar, bir kimseye ait olan şeyler.

• MUHTATİB

  Nikâhla isteyen.

• MUHTATİF

  Göz kamaştıran. * Kapıp götüren.

• MUHTAZAR

  Hazırlanmış. * Ölüme hazır.

• MUHTAZI'

  Boyun eğen. Tevâzu yapan. Alçak gönüllülük gösteren.

• MUHTAZIÂNE

  f. Alçak gönüllülükle. Tevâzu ve mahviyetle. Boyun eğerek.

• MUHTAZIB

  Renklenen, boyanan.

• MUHTAZIR

  Can çekişen.

• MUHTAZIRANE

  Can çekişiyormuşcasına.

• MUHTEBA

  Dizlerini yere dikip ellerini dizlerine kavuşturup oturan; dizlerini iple bağlayıp oturan kimse.

• MUHTEBER

  Tecrübe ve imtihan eden, deneyen.

• MUHTEBES

  (Habs.den) Hapsedilmiş.

• MUHTEBIT

  Gece vakti dilenen.

• MUHTEBİL

  Delirmiş olan.

• MUHTEBİR

  Yoklayan, deneyen, tecrübe eden. * Sağlam haberi olan. İyice bilen.

• MUHTEBİRÂNE

  f. Yoklar ve denercesine. Tecrübe eder tarzda.

• MUHTEBİS

  Zorla alan.

• MUHTECİB

  Hicablanmış. Perdeli. Örtülü. Örtülmüş. Saklanan. Gizlenen.

• MUHTED

  (Hadd. dan) Hiddetlenmiş, kızmış. * Keskin. Keskinleşmiş.

• MUHTEDİ'

  Hilekâr. Dolandırıcı.

• MUHTEDİÂNE

  f. Hile ve dalaverecilikle.

• MUHTEFÎ

  Gizlenen. Saklı, gizli. * İftira eden.

• MUHTEFİD

  Seri kesici olan.

• MUHTEKİR

  Yardımcı.

• MUHTEKİR

  İhtikâr yapan. Vurguncu, ihtiyaç mallarını kıymeti artsın da satayım diye saklayan. Halkın zararına çalışarak malı saklayan. (Bak: İhtikâr)

• MUHTEKİR

  Hakir ve hor gören. Aşağı ve adi kabul eden. İhtikar eden.

• MUHTEKİRÂNE

  f. Vurgunculukla, ihtikârcılıkla.

• MUHTEKİRÎN

  (Muhtekir. C.) İhtikâr edenler. Vurguncular.

• MUHTELEF

  Uyuşmamış. Birbirine uymamış. İhtilâf olunmuş.

• MUHTELEF-ÜN FİH

  Hakkında ihtilâf olunan mes'ele.

• MUHTELİ'

  Kocasından boşanan kadın. İhtilâ eden kadın.

• MUHTELİB

  Hilekâr, aldatıcı, hile yapan, dalavereci.

• MUHTELİC

  (Halecân. dan) (Kendi elinde olmıyarak) titreyen.

• MUHTELİF(E)

  Çeşitli. Bir türlü olmayan. Birbirine uymayan.

• MUHTELİF-ÜL CİNS

  Çeşit çeşit cinste. Muhtelif cinste.

• MUHTELİK

  Yalancı. Yalan uyduran.

• MUHTELİK

  Tıraş eden.

• MUHTELİM

  İhtilâm olmuş.