M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUHAZARA

  Yemiş olmadan henüz ham iken satmak.

• MUHAZARÂT

  (Muhazara. C.) Akılda tutulan faydalı bilgiler veya hikâyeler.

• MUHAZAT

  Aynı hizâda bulunmak, karşı durmak, karşı olmak.

• MUHAZAT

  Yüz yüze gelme, karşılaşma.

• MUHAZAT-I NİSA

  Fık: Kadınlarla erkeklerin namazda aynı hizada aynı safta beraber durmaları (ki, bazı şartlar müvacehesinde namazı ifsad eden bir haldir.)

• MUHAZELE

  Hakirlik, aşağılık, rezillik.

• MUHAZERE

  Birbirini korkutmak. * İhtiraz etmek. * Uyanık olmak.

• MUHAZÎ

  (Hiza. dan) Birbirinin karşısında ve bir hizada bulunan. Paralel.

• MUHAZREB

  Katı bükülmüş ip.

• MUHAZZA

  Birbirini tahrik edip bir işe kandırmak.

• MUHAZZAB

  Boyanmış, tahzib olunmuş.

• MUHAZZAR

  Yeşile boyanmış. Yeşil renk ile renklendirilmiş.

• MUHAZZİ'

  Saman ve ot kesmekte kullanılan bir çeşit ziraat makinesi.

• MUHAZZİL

  Alçaklık ve bayağılık içinde bırakan. Tahzil eden.

• MUHAZZİL

  Korkutucu.

• MUHAZZİLÂNE

  f. Alçaklık ve bayağılıkla.

• MUHAZZİR

  Tahzir eden. Sakındıran. Çekindiren.

• MUHBİR

  Haber veren. Haberci. Haber toplayan. * Birisinin fenâlığını alâkadar makama haber veren. Jurnalcı.

• MUHBİR-İ SÂDIK

  Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) bir ismi. Diğer Peygamberlere de denebilir. Çünkü hepsi sâdık, sağlam, doğru haberleri insanlara ulaştırmışlar, kendilerine bildirilenleri aynen bildirmişler, insanları doğruluğa, felâha, hakka, hakikata, imana dâvet etmişlerdir.

• MUHBİT

  Alçak gönüllü, mütevazi. Mütezellil.

• MUHCEN

  Kısa boylu ve suyu az olan bir bitki çeşidi.

• MUHDA' (MIHDA')

  Kiler.

• MUHDAR

  (Muhzar) Hazırlanmış. * Amellerinin sâhifelerini müşâhede etmiş olarak.

• MUHDEC

  İçine esvap koydukları küçük ev, kiler. * Azâsı noksan olan.

• MUHDES

  İhdas edilmiş. Sonradan meydana gelmiş, eskiden olmayan. * İlm-i Hâlde: Şer'î temizliği gitmiş, abdest veya guslü lâzım gelmiş olan.

• MUHDÎ

  (Bak: Mühdi)

• MUHDİS

  Hâdiseye sebeb olan. İhdas eden. Yeni bir şey ortaya çıkaran.

• MUHEYH

  Beyincik.

• MUHFES

  Seri, hızlı.

• MUHH

  Yumurtanın sarısı. * Eskiyip köhne olmak.

• MUHH

  (C.: Mihâh) İlik. * Beyin. * Cevher, madde.

• MUHIKK

  (Muhik) Haklı. Hakkı yerine getiren. Haklı olan.

• MUHIKKANE

  f. Haklı olarak. Haklı olmak suretiyle. İhkak-ı hak etmek suretiyle.

• MUHİBB

  Seven. Muhabbet eden. Dost. Hayrı isteyen.

• MUHİBBAN

  f. (Muhibbin) Dostlar. Muhabbet edenler. Sevilenler. Sevgi besleyenler. Bir kimsenin taraflıları.

• MUHİBBANE

  f. Severek. Dostça. Dosta yakışır surette.

• MUHİBBE

  Kadın sevgili. Kadın dost.

• MUHİBBÎ

  Muhibb ile alâkalı. * Kanuni'nin nazımda kullandığı mahlâs.

• MUHÎF

  (Muhife) Korkunç. Korkutucu.

• MUHÎL

  İhâle eden. Havâle eden. * Fık: Borcunu başkası ödemesi için havâle eden kimse. Başkasının borcuna nakleden.

• MUHÎLÎ

  Hilekârlık. Sahtekârlık. Hile.

• MUHİLL

  (Halel. den) İhlâl eden. Bozan. Sakatlayan. Karıştıran.

• MUHİLL-İ ÂSÂYİŞ

  Asâyişi ihlâl eden. Güvenliği bozan.

• MUHİLL-İ NÂMUS

  Nâmusa zarar veren, nâmusa dokunan.

• MUHİN

  Zayıflatan, hor ve hakir eden. İhanet eden.

• MUHÎS

  Zindan.

• MUHİSS

  (Hiss. den) Hissettiren, duyuran.

• MUHİŞ

  Korkutan, korku veren.

• MUHİT

  İhata eden. Etrafını kuşatan, çeviren. * Etraf. Çevre. * Büyük deniz. Okyanus. * Mc: Büyük âlim.

• MUHİTAT

  (Muhit. C.) Çevreler, muhitler.