M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUKAFFÎ

  Resul-i Ekremin (A.S.M.) bir ismidir. (Çünkü, O'nu dünyanın hiç bir şeyi Allah'a tâbi olmaktan ayıramamış ve bütün enbiyâ ve resullerin iyi yollarını da tâkib etmiştir.)

• MUKAHHİR

  (Kahr. dan) Kahreden, tahkir eden, yok eden.

• MUKALKAL

  Kararsız. * Şarap, hamr.

• MUKALKALE

  şişe. Sürahi.

• MUKALLED

  (Kald. dan) Boynuna gerdanlık takılmış. * Padişah tarafından nişan takılan kimse. * (Taklid. den) Taklid edilen. Örnek tutulan. Misal alınan.

• MUKALLEF

  Kalafatlanmış, taklif edilmiş.

• MUKALLİB

  (Kalb. den) Başka tavra geçiren. Başka hâle değiştiren. Bir başka tarafa döndüren.

• MUKALLİD

  Benzemeye veya benzetmeğe çalışan. Taklid eden. * Bir şeyi boynuna takan, asan. * Kuşatan.

• MUKALLİDÂNE

  f. Benzetmeğe, taklide özenircesine. Taklid edercesine. Benzemeğe çalışırcasına.

• MUKALLİDÎN

  (Mukallid. C.) Taklidçiler. Örnek ve misâl alanlar. * Takınanlar. Boyuna takanlar.

• MUKALLİS

  Ağaç oynatıcı.

• MUKAM

  Durduracak mekân. İkamet mevzii. * Durmak, ikamet.

• MUKAME

  İkamet, oturma. * İkamet yeri, vatan. * Ümmet.

• MUKAMEHA

  Başını yukarı kaldırmak.

• MUKAMERE

  Kumar oynama.

• MUKAMİK

  Sözü boğazı içinden söyleyen.

• MUKAMİR

  Kumarbaz. Kumar oynatan.

• MUKANAT

  Karıştırmak.

• MUKANFEZ

  Üzeri yumuşak dikenlerle örtülü olan hayvan. Kirpi.

• MUKANNA'

  Peçeli.

• MUKANNEN

  (Kanun. dan) Muntazam. Tertibli. * Kanun ile vâcib ve mukarrer olan. * Zaman ve miktarı hiç şaşmayan. Tertibe dahil olarak kararlaşmış olan.

• MUKANNİBE

  Gelin süsleyen kadın.

• MUKANNİN

  Kanun yapan. İntizama koyan. Kanun tertib ve ihdas edici olan.

• MUKANNİT

  Yer altından kanalla su akıtan kişi. * Muti kimse, itaat eden, emre boyun eğen kişi.

• MUKANTAR(A)

  (Kantara. dan) Kemer şeklinde olan köprü. * Birbiri üstüne yığılmış çok şey. * Muhkem.

• MUKANTARAT

  (Mukantara. C.) Köprüler. Kemer şeklinde olan yapılar.

• MUKARAA

  (Kur'a. dan) Ad çekişme. Karşılıklı kur'a çekme. * Kılınç kullanarak döğüşmek. Cenkte, muharebede kahramanların birbiriyle vuruşmaları. * Bir şeyin taksiminde atışmak.

• MUKARAZA

  Kazanca ortak olup zararı sermâyeye ait olmak üzere bir kimseye belirli bir miktar sermaye verme.

• MUKAREBET

  (Kurb. dan) Akrabalık, yakınlık.

• MUKARENET

  (A, uzun okunur) Yakınlık. Ayrılmayıp musâhebe etmek. * Bitişmek. Birleşmek. * Uygunluk. * Bir yere gelmek.

• MUKARİB

  Birbirine yakın ve karib olan. İyi ve kötü ortasında orta hâlli olan.

• MUKARİB-ÜL VÜCUD

  Olması yakın, vücuda gelmesi yakın.

• MUKARİN

  Yakın olan. Bitişen. Ulaşan. Ulaşmış olan.

• MUKARNES

  Kubbe biçiminde olan. * İşlemeli, nakışlı ve rengarenk olan. * Merdiven şeklinde dereceleri olan kubbe.

• MUKARR

  (Karâr. dan) İkrâr olunmuş. "Vardır, öyledir evet." denilmiş.

• MUKARRE

  Göz yaşının durması.

• MUKARREB

  (Kurb. dan) Yakınlaşmış. Yakınlaştırılmış. Yakın. * Büyük zât veya padişah gibi kimselere hizmette yaklaşmış olan.

• MUKARREBUN (MUKARREBÎN)

  Büyük meleklerden bir zümre. * Takva ve ubudiyyet ile evliya derecesine gelmiş, Cenab-ı Hakk'ın indinde çok kıymetli ve mübarek büyük zâtlar. * Yakınlaşmış olanlar.

• MUKARREN

  Bağlanmış nesne.

• MUKARRER

  Kararlaşmış. Takrir edilmiş. Karar verilmiş. Kat'i. Şek ve şüpheden beri olan. Muhakkak ve müsellem olan. Anlatılmış. Bildirilmiş.

• MUKARRERÂT

  Kararlaştırılan şeyler, kararlar.

• MUKARRİ'

  Azarlıyan, paylıyan, başa kakan.

• MUKARRİB

  Takrib eden. Yaklaştıran.

• MUKARRİB-ÜL VÜCUD

  Vücudunu yakın eden, yaklaştıran.

• MUKARRİH

  (C.: Mukarrihât) Yara açan ilâç.

• MUKARRİHAT

  (Mukarrih. C.) Yara açmakta kullanılan etkili ilâçlar.

• MUKARRİN

  Birlikte bulunduran.

• MUKARRİR

  (Karar. dan) Yerleştiren. Takrir eden. Sabit kılan. * Tekrar eden. Dersi tekrar ederek anlatan müderris.

• MUKARRİZ

  (C.: Mukarrizin) (Karz. dan) Medheden, öven. Bir eseri medheden.

• MUKARRİZÎN

  (Mukarriz. C.) Medhedenler, övenler. Medih yollu yazı yazanlar. Bir eseri medhedenler.