M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUKARRÜN-BİH

  Başka birisine âit olduğu, birisi tarafından haber verilen hak. İkrâr olunan hak.

• MUKASAT

  Zahmet ve eziyet çekme.

• MUKASEME

  (Kısm. dan) Paylaşma, bölüşme, taksim etme.

• MUKASIM

  (Kısm. dan) Paylaşan, bölüşen, taksim eden.

• MUKASMEL

  Asâsı çok şiddetli olan.

• MUKASSA

  Kısas etmek. * Üzerlerinde olan borcu birbirine takas edişmek.

• MUKASSAT

  (Kıst. dan) Taksitli.

• MUKASSATAN

  Taksitli olarak, taksitle.

• MUKASSEM

  (Kısm. dan) Ayrılmış, bölünmüş, taksim edilmiş. * Güzel yüzlü.

• MUKASSIR

  Taksir eden, yapabilir iken yapmayıp çekinen. * Kusur işleyen. * Gücü yetmediği için yapmayan.

• MUKASSÎ

  (Kasvet. den) Kasvet verici. Sıkıntılı, kasvetli. Sıkıcı, dar.

• MUKASSİM

  (Kısm. dan) Ayıran, bölen, taksim eden.

• MUKAŞŞER

  (Kışr. dan) Kabuğu soyulmuş.

• MUKATAA

  (Kat'. dan) Kesişmek. * Ülfeti terk eylemek. * Birbirinden kesmek ve kesişmek. * Muayyen bir kira karşılığında arazinin kesime verilmesi. * Ekilen toprak için verilen muayyen vergi.

• MUKATANE

  Mukim olmak, oturmak, ikamet etmek.

• MUKATELAT

  (Mukatele. C.) (Katl. den) Muharebeler, savaşlar, kavgalar, dövüşler. * Vuruşmalar, düello yapmalar.

• MUKATELE

  (A, uzun okunur) Birbirini vurmak, öldürmek. Vuruşmak, kavga, döğüş.

• MUKATİL

  (Katl. den) Birbirini öldüren, birbiriyle vuruşan. Düello yapan.

• MUKATİLUN

  (Mukatil. C.) Düşmanla muharebe eden mücâhidler.

• MUKATTA'

  Kesilmiş. * Parçalanmış.

• MUKATTAA

  (Kat'. dan) Bitişik olmayan. Kesik, ayrı.

• MUKATTAAT

  (Mukattaa. C.) Kat' edilmiş, kesilmiş şeyler. * Kısaltmalar. * Çeşitli gazel ve kasidelerden seçilmiş beyitler. * Herbiri bir kelimeye delâlet eden harfler.

• MUKATTAAT-I HURUF

  Edb: Matlâsız şiir parçaları. Muhtelif olarak alınmış şiir parçaları. * Kısaltmalar. Tamamlanmamış cümleler. (Bak: Huruf-u mukattaa)

• MUKATTAR

  (Katr. den) İnbikten geçirilmiş saf su. Taktir edilmiş. Damıtılmış su.

• MUKATTARAT

  (Mukattar. C.) Taktir edilmiş, damıtılmış sular.

• MUKAVELAT

  (Mukavele. C.) Mukaveleler.

• MUKAVELAT MUHARRİRİ

  Noter. Kâtib-i adl.

• MUKAVELE

  Kavilleşmek. Karşılıklı anlaşmak. Sözleşmek. * Anlaşmada imzalanan ve karar altına alınanların yazıldığı kâğıt.

• MUKAVELENAME

  Anlaşma yazılı olan kâğıt. Mukavele yapılan kâğıt.

• MUKAVEMET

  Karşı durmak, dayanmak. Karşı koymak. Muhalefetle kıyam etmek.

• MUKAVEMET-SUZ

  f. Dayanmayı te'sirsiz hâle koyan. Tahammülsüzlük veren. Mukavemeti kıran.

• MUKAVEMET-ŞİKEN

  f. Mukavemeti kıran.

• MUKAVERE

  Zayıflamak.

• MUKAVİM

  Sağlam. Dayanıklı. Mukavemet eden. Direnen. Karşı duran.

• MUKAVİMÎN

  (Mukavim. C.) Karşı koyanlar, direnenler.

• MUKAVVA

  (Kuvvet. den) Sağlamlaştırılmış, kavileştirilmiş.

• MUKAVVER

  Ziftle karışık veya ziftle kaplı. * Yuvarlak kesilmiş.

• MUKAVVES

  (Kavs. den) Yay gibi bükülmüş ve eğri olan. * Kavis teşkil etmiş, bükülü.

• MUKAVVÎ

  Takviye eden. Kuvvetlendiren. Kuvvet veren. Takviye eden ilâç.

• MUKAVVİM

  Kıvama getiren. Biçimine koyan. Tesviye ve tanzim edici. Eğriyi doğrultucu.

• MUKAYAZA

  Trampa etme, değişme. Mübadele.

• MUKAYEFE

  Firâset etmek. * Bir kimsenin ardınca gitmek.

• MUKAYESAT

  (Mukayese. C.) Mukayeseler. Kıyas etmeler.

• MUKAYESE

  (Kıyas. dan) Kıyas etme. Ölçme. Karşılaştırma.

• MUKAYYED

  Kayıtlı. Serbest olmayan. Sınırlı. Bağlı. * Deftere geçmiş, kaydedilmiş olan. Bağlanmış. El veya ayağında zincir, kelepçe bulunan. Mevkuf olan. * Bir işe ehemmiyet veren. İşine önem verip bakan.

• MUKAYYİ

  Kay ettiren, kusturan.

• MUKAYYİAT

  (Mukayyi. C.) Kusturucu ilâçlar.

• MUKAYYİD

  Kayd eden. Kayıt me'muru. Kayıt takan.

• MUKAYYİDÎN

  (Mukayyid. C.) Kayıt memurları, mukayyidler.

• MUKAZEFE

  Sövüşmek.