M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUKTEBESAT

  (Muktebes. C.) (Kabs. dan) Muktebes olan şeyler. İktibas edilmiş ve faydalanmak üzere alınmış olan şeyler.

• MUKTEBİS

  (C.: Muktebisîn) (Kabs. dan) İktibas eden. Faydalanmak üzere aktaran. Birinin bilgisinden faydalanan.

• MUKTEBİSÎN

  (Muktebis. C.) (Kabs. dan) Aktaranlar, iktibas edenler. Faydalanmak için alanlar.

• MUKTEDA

  Kendisine uyulan. Önde giden. * Müçtehid. Pişivâ. Peşivâ. * Namazda kendine uyulan imam.

• MUKTEDÂ-BİH

  Kendisine tebaiyyet edilen. Kendisine uyulan.

• MUKTEDÎ

  Tâbi olan, uyan. İmama uyan.

• MUKTEDİR

  Güçlü, kuvvetli, becerikli. İşe gücü yeten. İktidarlı.

• MUKTEDİRÎN

  (Muktedir. C.) İktidar sahibleri. Muktedirler, gücü yetenler.

• MUKTEF

  Kendine uyulmuş, kendisi tâkib edilmiş meâlinde olup, Hz. Resul-i Ekreme (A.S.M.) verilen isimlerden biridir.

• MUKTEFA

  (Kafâ. dan) İzinden gidilmiş. Ardına düşülmüş. Misâl alınmış, örnek tutulmuş.

• MUKTEFÎ

  Ardından giden. İzinden giden. İktifâ eden. Misâl alan, örnek tutan.

• MUKTEHİM

  Mülâhazasız bir işe hücum edip giren. * (Bak: İktiham)

• MUKTELA'

  (Kal'. den) Kökünden koparılmış. Kökünden koparan.

• MUKTELİ'

  (Kal'. den) Kökünden koparan.

• MUKTERİH

  Bir şeye kasd eden, araştıran. * Yeniden meydana çıkaran. * Düşünmeden, aklına geldiği gibi söyleyen, iktirah eden.

• MUKTERİN

  (İktiran. dan) Yaklaşan, yakın gelen, iktirân eden.

• MUKTESEB

  (Bak: Mükteseb)

• MUKTESİD

  İktisadlı, tutumlu. Malını, ömrünü, vaktini boşuna geçirmeyen, lüzumsuz masrafta bulunmayan. (Bak: İktisad)

• MUKTESİDAN

  (Muktesid. C.) Muktesidler. Lüzumsuz masrafda bulunmayan ve vaktini boşa geçirmeyenler. İktisadlılar, tutumlular.

• MUKTESİR

  Kısa kesen, iktisar eden.

• MUKTEZA

  Lâzım getirilmiş. Lüzumuna binaen istenmiş. İcab eden. Lâzım gelen. (Bak: Dâll-i bi-l iktiza)

• MUKTEZA-İ HÂL

  Duruma göre. İcabına göre. Hal ve vaziyetin gerektirdiğine göre.

• MUKTEZA-İ HİLKAT

  Yaradılışın gerektirdiği şey. Yaradılış itibariyle olan hal ve netice.

• MUKTEZÎ

  (Muktazî) Lüzumlu olduğu taayyün etmiş, anlaşılmış. * İktiza eden. Gerekli. Lâzım.

• MUKTEZİYYAT

  İktiza eden şeyler. Gerekli olan ve icab eden şeyler.

• MUKTİR

  Dar hâlli, durumu sıkıntılı. * Kocasını nafaka bakımından sıkıştıran kadın.

• MUKVERE

  İnce, zayıf kadın.

• MUKZA

  Tamamlanmış. * Lüzumlu görülmüş.

• MUKZA'

  Seri, hafif nesne.

• MUKZI'

  Fuhşiyat söyleyen, ahlâksızca şeyler konuşan.

• MUKZÎ

  Gerekli görülmüş. * Hüküm ve kazâ olunmuş. * Tamamlanmış.

• MU'LAT

  (C: Meâli) şeref kazanmak. * Yüksek derece.

• MULEKKIN

  (Bak: Mülekkın)

• MU'LEM

  (İlm. den) Belirtilmiş, işâretlenmiş.

• MULİ'

  Tutkun, düşkün, ihtiraslı.

• MULİF

  (Ülfet. den) Alışık, alışmış. Ülfet etmiş.

• MULİM

  (Elem. den) Elem ve keder verici.

• MU'LİN

  İlân eden. Herkese bildiren.

• MUM

  f. Yumuşak. * Mum.

• MUMAHELE

  Hile etmek. * Oyunla aldatmak. Hilekârlık.

• MUMA-İLEYH

  (Mumâileyhâ) Kendisine işâret edilen. İsmi evvelce geçen.

• MUMA-İLEYHİM

  İsmi evvelce geçenler. * İmâ edilenler, yukarıda anlatılmış olanlar.

• MUMA-İLEYHİNN

  (Mumâ-ileyhâ. C.) Adı geçen kadınlar, yukarıda anılan kızlar, imâ edilenler.

• MUMATELE

  (Bak: Mümatala)

• MUMDAR

  f. Mum tutan. Işık veren. Işık tutan.

• MUMÎL

  Bir tarafa doğru eğen. Meylettiren.

• MUMİYAN

  f. Belleri ince olan güzeller. Kıl belliler.

• MUMYA

  f. Uzun müddet çürümemesi için ilâçlanmış ölü. İnsan ve hayvan ölüsünün kurusu. * Çok zayıf (kimse).(Kur'anda çok tekrar edilen kıssa-ı Musa Aleyhisselâm'ın cümleleri ve cüz'leridir ki, herbir cümlesi, hattâ herbir cüz'ü, bir düstur-u küllînin ucu olarak gösterilmiş ve o düsturu ifade ediyor. Meselâ: $ Fir'avun, vezirine emreder ki: "Bana yüksek bir kule yap, semâvatın hâlini rasad edip bakacağım. Semanın gidişatından acaba Musa'nın (A.S.) dâva ettiği gibi semada tasarruf eden bir İlâh var mıdır?" İşte Î kelimesiyle ve şu cüz'î hâdise ile, dağsız bir çölde olduğundan dağları arzulayan ve Hâlik'ı tanımadığından tabiat-perest olup Rububiyyet dâva eden ve âsâr-ı ceberutlarını göstermekle ibka-yı nâm eden şöhret-perest olup dağ-misâl meşhur ehramları bina eden ve sihir ve tenâsuha kail olup cenazelerini mumya edip dağ misillu mezarlarda muhafaza eden Mısır fir'avunlarının an'anesinde hükümferma bir düstur-u acibi ifade eder.Meselâ: $ Gark olan Fir'avuna der: "Bugün senin gark olan cesedine necat vereceğim" unvaniyle umum Fir'avunların tenâsuh fikrine binaen cenazelerini mumyalamakla mâziden alıp müstakbeldeki ensal-i âtiyenin temâşâgâhına göndermek olan mevt-âlud, ibretnüma bir düstur-u hayatiyelerini ifade etmekle beraber, şu asr-ı âhirde o gark olan Fir'avunun aynı cesedi olarak keşfolunan bir beden, o mahali-i gark denizinden sahile atıldığı gibi, zamanın denizinden asırların mevceleri üstünde şu asır sahiline atılacağını, mu'cizâne bir işaret-i gaybiyye, bir lem'a-yı i'cazı ve bu tek kelime bir mu'cize olduğunu ifade eder. S.)

• MUMZA

  (Mazâ. dan) İmza edilmiş olan.

• MU'NAN

  Su arkı, su mecrâsı.