M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MEŞTAT

  (C: Meşâti) Kışlak.

• MEŞTUM

  Şetm olunmuş. Sövülüp sayılmış.

• MEŞUB

  Karışmış.

• MEŞUK

  Âşık, tutkun.

• MEŞUM

  Vücudu benekli adam.

• MEŞ'UM

  Kötü. Uğursuz. Bedbaht.

• MEŞ'UMÂNE

  f. Kötü bir şekilde. Bedbahtcasına.

• MEŞ'UN

  Dağınık saç.

• MEŞ'UR

  Bir şeyi iyice idrak eylemek. * Şuurlu. Kendini bilen. * Tanımak.

• MEŞ'URAT

  (Meş'ur. C.) şuur hâlinde geçmiş şeyler.

• MEŞUŞ

  Mendil.

• MEŞÜVV

  Müshil.

• MEŞVERET

  Danışma. Konuşup anlaşma. Fikir edinmek için konuşup görüşme. Görüşme meclisi. (Bak: istişâre)

• MEŞY

  Yürüme.

• MEŞYEN

  Yayan olarak, yürüyerek.

• MEŞY-İ ASKERÎ

  Asker yürüyüşü. Askerî yürüyüş.

• MEŞYUHA

  Yavşan otunun yetiştiği yer.

• MEŞYUM

  Bedeninde beni olan, benli adam.

• MET'

  Vurmak. * Çekmek.

• MET'

  Uzun ve yüce olmak.

• META

  Ne vakit? Ne zaman? mânasında olup, mutlak ve mübhem vakit edatıdır. Bazan "Min" harfi-i cerri yerinde ve suâl için de kullanılır.

• META'

  Fayda. Menfaat. * Kıymetli eşya. Tüccar malı.

• METAB

  Tevbe etmek. * Rücu etmek, geri dönmek, caymak, vazgeçmek.

• MET'ABE

  (C.: Metâib) Meşakkat, zahmet. Yorgunluk.

• METABİ'

  (Matbaa. C.) Matbaalar, basımevleri.

• METABİH

  (Matbah. C.) Mutfaklar.

• METAF

  Tavaf edecek yer.

• METAFİZİK

  (Bak: Mâba'det tabia)

• METAİB

  Yorgunluklar. Meşakkatler. Eziyet verecek şeyler.

• METAİB

  Seçilmiş ve güzel şeyler.

• METAİB-İ SEFER

  Muhârebe veya yol yorgunlukları.

• METAL

  Lât: Mâden. * Matbaacılıkta harfleri teşkil için eritilen kurşun, karışık madde.

• METALİ'

  Matla'lar. Tulu' edecek yerler veya zamanlar. Güneş veya benzerinin doğduğu yerler. * Ast: Herhangi bir yıldızın i'tidal-i rebii (Arz'ın güneş etrafındaki gezmesinde, 20 Mart'ta bulunduğu) noktasından geçmek üzere başlangıç kabul edilen daire ile bu yıldızın semavî istiva dairesi üzerindeki ara kesitleri arasında kalan kavis. * Edb: Kaside veya gazelin ilk beyitleri.

• METALİB

  İstekler. Arzular. Taleb edilen şeyler.

• METALİB-İ İSTİKBAL

  İstikbale aid istekler. Gelecek için olan arzu ve talebler.

• METANET

  Sağlamlık. Kavilik. Sözünden ve kararından dönmemeklik. İnsanın, fikrinde sabır, azminde kavi ve akidesinde rüsuh sahibi olması. (Mukabili zaaf'dır) (Hak, iman ve İslâmiyet uğrunda metanet göstermek, çok kıymetli bir seciyyedir.)

• METANET-İ KALBİYE

  Kalb sağlamlığı.

• METARIK

  (Mıtrak ve Mıtraka. C.) Mızraklar. Tokmaklar. Çekiçler. Değnekler, sopalar.

• META-UL GURUR

  Gurur metaı. İnsanı aldatıp Allah yolundan alan dünya zevki veya menfaatı, insanlara riyakârlık için kullanılan dünya malı.

• METAVİ'

  (Mıtvâ. C.) İtâat edenler. Mutiler.

• METBENE

  Samanlık.

• METBU'

  Kendine uyulan. Tâbi olunan. Halkın, kendine tâbi olduğu zat. * Hükümdar.

• METBUİYYET

  Kendine uyulmaklık. Başkasının kendisine tâbi olması. Birisine tâbi oluş.

• METBU-U MÜFAHHAM

  Hükümdar. Padişah.

• ME'TEM

  (C: Meâtim) Kadınlar cemiyeti.

• METERS

  f. Harpte, korunmak gayesiyle yapılan toprak tümsek, siper. * Kapının açılmaması için arkasına konulan ağaç.

• METH

  Kuyudan su çekmek ve sulamak.

• METH

  Yerinden koparmak ve çıkarmak. * Cima. Tohum bırakmak için çekirgenin kuyruğunu yere sokması. * Vurmak ve uzaklaştırmak.

• METHAF

  Müze.

• ME'TÎ

  Gelecek yer.