M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MİSALİYYE

  Misale dair.

• Mİ'SAM

  Nabız yeri. Bilek.

• MİSANE

  Dizgin kayışı.

• Mİ'SAR

  (Mi'sara) Mengene.

• MİS'AR (MİS'ÂR)

  (C: Mesâir) Uzun. * Ateş küsküsü yapılan ağaç. Ateş karıştırmağa mahsus âlet.

• MİSAS

  El sürme, değme, dokunma. * Cima etmek. * Almak.

• MİSBAH

  Yüzgeç.

• MİSBAH

  Lâmba. (Bak: Mısbah)

• MİSBAH-I SADRÎ

  Göğüs yüzgeçi.

• MİSBAH-I ZENEBÎ

  Balıkların kuyruğu.

• MİSBAR

  (C.: Mesâbir) Yaraya konulan fitil.

• MİSBEKE

  Mâden eritilip dökülecek kap.

• MİSDAK

  (Bak: Mısdak)

• MİS'EB

  Bal konulan tulum, bal tulumu.

• Mİ'SELE

  (Asel. den) Arı kovanı.

• MİSELLE

  (C: Misâl) Çuvaldız.

• MİSELLÎ

  Çuvaldızcı kimse.

• MİSEM

  Dağlama eseri. * Dağ yapılan âlet. * Güzelin çehresindeki cemâl eseri.

• MİSENN

  Bileği taşı.

• MİSFAT

  Süzgeç. Tasfiye âleti.

• MİSFEN

  Törpü.

• MİSFERE

  Süpürge.

• MİSHA(T)

  (C: Mesâhi) Demir kürek, bel.

• MİSHAB

  (C: Mesâhib) Sacayak.

• MİSHAB

  Bel âletinin sapı.

• MİSHAL

  Eğe, törpü gibi yontma aletleri.

• MİSHANE

  Taş parçaladıkları nesne.

• MİSHAT

  Şarap koyacak kap.

• MİSHEB

  Siyah at.

• MİSHEL

  Dil, lisan. * Eğe, törpü. * Ziynet verecek nesne. * Yabâni eşek. * Dizgin.

• MİSHELÂN

  Geminin iki tarafındaki iki halka.

• MİSİL

  (Misl) Benzer. Eş. Nâzır. Tıpkısı.

• MİSİLLİ

  (Misillü) Benzeri. Gibi. Aynısı.

• MİSK

  Bir cins güzel koku ismi. (Asya'nın büyük dağlarında yaşayan bir cins erkek ceylanın karınderisi altındaki bir bezden çıkarılır.)

• MİSK İLE ANBER

  Tamamıyla isteğe uygun. (Misk ü anber de denir).

• MİSKÂ'

  Sıklık vermek.

• MİSKA(T)

  (C: Mesâki) Su bardağı. Su kovası.

• MİSKAB

  (C: Mesâkıb) Mâden, kemik veya tahta gibi şeyleri delmekte kullanılan âlet, matkap.

• MİSKAL

  Devamlı tenbel olmak.

• MİSKAL

  Yirmidört kıratlık (4,5 gr. kadar) bir ağırlık ölçüsü. (Bir kırat, beş normal arpa ağırlığında olup, bir dirhemin 1/14 üdür.)

• MİSKAM

  Hastalıklı, illetli.

• MİSKATA

  Düşürtücü ilâç veya sebep.

• MİSKET

  Fr. Alaybozan tüfeği. Patlayan bombadan etrafa sıçrayarak tahribe, yaralanmaya ve ölüme vesile olan sert parça. Eskiden kullanılmış geniş çaplı bir silâh. * Güzel kokulu meyve. (Elma, üzüm vs.)

• MİSKİN

  Uyuşuk, tenbel, hareketsiz. Zavallı. * Cüzzam hastası. * Fık: Kendi kendini idâre edemiyen, iktisabtan âciz, mal ve mülkü hiç olmayan kimse.

• MİSKİNÂNE

  f. Tenbelcesine, miskincesine.

• MİSL

  (Bak: Misil)

• MİSLAH

  Ham iken hurması dökülen hurma ağacı.

• MİSLAK

  Fesih, beliğ konuşan kimse.

• MİSLAK

  Fesih lisanlı, güzel konuşan. * Kırkbeş sene yaşayan adam.

• MİSLAT

  (C: Mesâlit) Anahtarın bir dişi.