N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • NEMEKÎN

    f. Tuzlu, lezzetli, tadı yerinde. * Tuzlu gözyaşı.
  • NEMEK-PERVER

    f. Sâdık ve bağlı kimse.
  • NEMEK-SUD

    f. Tuzlanmış, tuza bastırılmış, tuzlu şey. * Pastırma.
  • NEMEK-ŞİNÂS

    f. Tuz tanıyan. * Mc: İyilik bilen.
  • NEMEŞ

    Dağınık, parçalanmış şeyleri toplamak. * Nakış hatları. * Yüzde olan siyah ve beyaz noktalar.
  • NEMF

    Küçük kurt (böcek).
  • NEMGA

    Çocukların beyni deprendiği yer. * Dağ üstü.
  • NEM-İ DİDE

    Göz yaşı.
  • NEMİDANEM

    Bilmiyorum.
  • NEMİDİDEM

    Görmüyorum.
  • NEMİKA

    (C.: Nemâik) Mektub. Name.
  • NEMİME

    Söz götürme. Lâf taşıma. Bir kimse aleyhindeki sözleri ifsad maksadıyla kendisine eriştirme.
  • NEMİMEKÂR

    f. Koğucu, fitneci, dedikoducu, münafık.
  • NEMİN

    Fısıltı. * Koğucu.
  • NEMİR

    (C.: Nümur) Kaplan.
  • NEMİR

    Tatlı su.
  • NEMİRE

    Dişi kaplan. * Yün kaftan.
  • NEMİS

    Bittikten sonra yine biten ot.
  • NEMK

    Yazmak. * Düzeltmek.
  • NEMKEŞİDE

    f. Islak, nemli, yaş, rutubetli.
  • NEML

    Karınca.
  • NEML SURESİ

    Kur'an-ı Kerim'de 27. Sure olup Süleyman Suresi de denir. Mekkîdir.
  • NEMLE

    Bir tek karınca. * Vücutta olan karıncalanma.
  • NEMM

    Birinin sözünü başkasına götürüp ikisinin arasını bozma. Koğuculuk.
  • NEMMAL

    Koğucu, dedikoducu, münafık.
  • NEMMAM

    (Nemmas) : Koğuculuk ve nemimecilik eden. Dedikoducu.
  • NEMNAK

    f. Nemli, yaş, ıslak.
  • NEMNAKÎ

    f. Nemlilik, ıslaklık, yaşlık, rutubet.
  • NEMREKA

    (C.: Nemârık) Yastık.
  • NEMRUD

    Zâlim ve gaddar olarak tanınmış ve Allaha karşı kibir ve isyan ile büyüklük taslamış bir kralın ismidir. Milâddan evvel 2640 yılında yaşadığı sanılmaktadır. Peygamber İbrahim Aleyhisselâm zamanında yaşamış ve onu ateşe atarak yakmak istemiş, mu'cize ile İbrahim Aleyhisselâm ateşten kurtulmuştur. Bâbil'in müessisi ve hükümdarı olup, en evvel hükümranlık ve tecebbür eden bu olduğu mervidir. (Bak: Enaniyet)
  • NEMS

    Süt ve yağın ekşimesi. * Ekşimek ve kokmak. * Sırrı ketmetmek, gizlemek.
  • NEMŞ

    f. Hile, oyun, dalavere, desise.
  • NEMY

    Kaldırmak. * Yetiştirmek.
  • NE'NEE

    Zayıflık.
  • NE'NEHAVA

    Anason, kimyon.
  • NENG

    f. Ayıp, utanma, hayâ etme. * Ün, şöhret, nam.
  • NER

    f. Erkek, er.
  • NERBDAN

    f. Merdiven. (Neverdi bâm'dan alınmıştır. Neverd; kıvrım, büküm; neverdiden; tayyetmek, dürmek; bam, ban; tavan mânalarına gelirler. Üst kata merdivenle çıkıldığından, neverdibâm yerine hafifletilmişi olan nerdbân denilmiştir.)
  • NERE

    f. Dalga. * Erkek.
  • NERE-İ ÂB

    Su dalgası.
  • NERGİS

    (Nerges - Nercis) İri papatya biçiminde ortası yeşil veya sarı, yaprakları gri ve sarı bir çiçek. Suyu, uyuşturucudur. Mahmur bakışı andırır.
  • NERGİS-DÂN

    f. Nergis saksısı.
  • NERGİSÎ

    f. Nergis biçiminde kesilip yapılan bir çeşit hamur işi.
  • NERİMAN

    f. Pehlivan, yiğit, kahraman.
  • NERİMANÎ

    f. Nerimanlık, kahramanlık, yiğitlik.
  • NERM

    (Nermi - Nermin) f. Yumuşak.
  • NERM NERM

    f. Yavaş yavaş, âheste âheste.
  • NERM-ÂHEN

    f. Gevşek şey.
  • NERMDİL

    f. Yüreği yumuşak. Merhametli.
  • NERMGÛ

    f. Yumuşak sözlü.