N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NOKTA-İ TEMAS

  Değme noktası. Temas etme noktası.

• NOKTA-İ ZERRİN

  Güneş. Altun nokta.

• NOKTATEYN

  İki nokta.

• NORMAL

  Fr. Kanun, usul ve âdetlere uygun olan. Uygun. * Mat: Bir eğri çizgiye teğet olan doğrunun değme noktasından bu doğruya çizilen dik çizgi.

• NOTA

  (İtalyancadan) Emir ve istek bildiren yazı. * Bir şeyi sonradan hatırlamak için konan işaret. * Resmi ve siyasi mektup, muhtıra. * Mülâhazat. * Hesap pusulası. * Müziğe ait yazı.

• NUAA

  Yumuşak ot.

• NUAK (NAİK)

  Çobanın koyuna haykırıp çağırması.

• NUAS

  Uyuklama, uyuşukluk. (Bak: Nüas)

• NUF

  f. Yankı. Aks-i sadâ.

• NUFAHA

  Su üzerindeki kabarcık.

• NU'FE

  Erkeklerin iki yanına sallanan saçı.

• NUGAŞİ

  Kısa boylu adam.

• NUGBE

  (C.: Nugab) Bir içim su.

• NUGER

  f. Köle, kul.

• NUGERÎ

  f. Kölelik, kulluk.

• NUGNUG

  (C.: Negânig) Boğaz içinde olan et. * Kulak içinde fazlalık olan nesne.

• NUGRE

  (C.: Nugur-Nugrân) Serçe kuşu büyüklüğünde olup kırmızı olan bir kuşun adı.

• NUGZ (NAGZ)

  Kürek ucuna bitişik olan kıkırdak.

• NUH (ALEYHİSSELÂM)

  Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bir peygamber ismi. (Elli yaşında iken kavmini imana dâvete memur edilmiş ve kavmi kendisini dinlemediğinden, iman etmeyenlere ceza olarak dünyayı kaplayan su tufanı olmuş ve zâlimler mahvolmuşlar; iman edenler Nuh Peygamber'in (A.S.) yaptığı gemiye alınarak kurtulmuşlardır.)

• NUH SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'de 71. Suredir ve Mekkîdir.

• NUHA'

  Boyun kemiği içindeki murdar ilik.

• NUHAA

  Tükürmek.

• NUHAME

  Balgam.

• NUHAS

  Bakır. Bakır para. * Kızgın mâden. * Kıtr. Ateş. Tunç ve demir döğülürken sıçrayan şerâre. * Dumansız alev. * Bir şeyin aslı. * Tütün.

• NUHASÎ

  Bakırlı, bakırla alâkalı, bakırdan.

• NUHAT

  Hıçkırma.

• NUHAT

  Nahiv (gramer) âlimleri.

• NUHBE

  Herşeyin seçkini, iyisi. * Seçkin, seçilmiş, müntehab, güzide. * Korkak.

• NUHBE-İ ÂMÂL

  Mefkure, ideal. Emellerin en sonu.

• NUHÎ

  Nuh (A.S) ile ilgili. * Pek eski.

• NUHL

  Karşılıksız hediye ve hibe.

• NUHLA

  Atiyye, hediye.

• NUHRE

  Burun deliği.

• NUHRE

  Kemik dokusunun çürümesi.

• NUHRUB

  (C.: Nehârib) Kaya yarığı. * Arı kovanı. * Arı sesi.

• NUHT

  Çocukla birlikte karından çıkan su.

• NUHUL

  Zayıflık, arıklık.

• NUHUR

  (Nahr. C.) Ayların evvelleri. * Göğüsler. (Bak: Nahr)

• NUHUSET

  Uğursuzluk.

• NUHUST

  f. Birinci, ilk, evvel.

• NUHUSTÎN

  f. Birinci, ilk, evvel.

• NUHUSTZÂD

  f. İlk doğmuş olan. Evvel doğan.

• NUK

  (Naka. C.) Dişi develer.

• NUK

  f. Okun ucu, temren. Kuş gagası. * Gaga gibi sivri uçlu olan şey.

• NUKA

  Her şeyin kötüsü.

• NUKAA

  Birşeyi ıslamada kullanılan su.

• NUKAT

  (Nokta. C.) Noktalar.

• NUKAVE

  Temizlik, paklık. * Her şeyin iyisi, seçkini.

• NUKAYE

  Her nesnenin iyisi.

• NUKAZ

  Küçük serçe kuşu.