R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RECİF

  Şiddetli ıztırab.

• RECİL

  Çok yürüyen.

• RECİM

  (Recm. den) Taşlanmış, taşa tutulmuş. * Lânetlenmiş, mel'un.

• RECİN

  Devecilerin ini.

• RECLA'

  Katı, sağlam, sert. * Bir ayağı beyaz olan dişi koyun. (Müz: Ercel)

• RECLAN

  (C.: Raclâ-Rıccâl) Yayan kimse.

• RECM

  Taşlamak, taşa tutmak, taş ile insan öldürmek. * Atılan taş. * Kabre taştan nişan dikmek. * Şeytan üzerine atılan nücum. * Tardetmek, kovmak, sövmek. Terketmek. * Zan ve kıyas etmek. (L.R.)

• RECMETMEK

  Taşlamak, taşlamak suretiyle öldürmek. * Mc: Aleyhte konuşmak.

• RECRACE

  Asker kalabalığı. * Ses çokluğu.

• RECRECE

  Sarsılma, titreme, sallanma.

• RECS

  (Recse) şiddetli gök gürültüsü. * şiddetli ses.

• RECSAN

  Gök gürlemesi sesi.

• RECÜL

  Yetişkin erkek. Bir işin ehli. Er kişi. Adam.

• RECÜLE

  Giyiniş ve hareketleriyle kendini erkeklere benzeten kadın.

• RECÜLET

  Erlik, erkeklik.

• RECÜLİYET

  Erkeklik, erkek olmak. * Cesâretlilik, erişkenlik.

• RED'

  Geri verme, reddetme.

• REDA'

  (Redaet) Süt emmek.

• REDA'

  Önleme, men'etme, yasaklama.

• REDAET

  Kötülük, fenalık, bayağılık.

• REDAH

  (C.: Rudüh) Dolu büyük çanak. * Etli ve şişman kadın.

• REDANE

  Tentelerin kenarlarında açılan ufak deliklerin yırtılmaması için o deliklere geçirilen mâdeni halka.

• REDD

  Geri döndürmek, kabul etmemek, çevirmek, def etmek. * Bir şeyin karşılığını icra etmek. * Sözü selâset ve talâkatla eda edemeyip harfleri geri çevirerek konuşmağa sebep olan dilin tutukluğuna denir. * Cerhetmek. * Kötü ve fena şey.

• REDDET

  Güzellikler arasında nazara çarpan çirkinlik. * Bir defa reddediş.

• REDD-İ CEVAB

  Suâlin cevabını vermek.

• REDD-İ HÂKİM

  Taraf tutan hâkimi kabul etmeyip reddetmek.

• REDD-İ KELÂM

  Söze itiraz etme, karşılık verme.

• REDD-İ SELÂM

  Selâm verenin selâmını almak.

• REDDİYE

  Bir mes'ele hakkında zıt karşılık. Cevap. Beğenilmeyen bir şeye cevap vermek.

• REDE

  Sıra. Bir duvardaki tuğla veya taş sırası.

• REDEN

  Hazz denilen kumaş. * Silâhların biribirine dokunmasından çıkan ses. * İplik eğirmek.

• REDİ

  (Rediye) Fenâ, kötü, bayağı.

• RED'-İ CEYB

  Mc: İçinden sıkıntıyı atma.

• REDİF

  Arkadan gelen, birisinin ardından giden. * Birbiri ardınca zuhur etmek. * Terhis olup ihtiyata geçen asker. * Edb: Beytin sonunda kafiyeden sonra tekrarlanan kelime.

• REDİG

  Yere vurulmuş. * Nâdan, ahmak.

• REDİM

  Eski, köhne kaftan.

• REDM

  (C.: Rüdum) Bir şeyin önüne sed yapma. * Bir şey dâimi olmak ve akmak. * Pencere, kapı ve delik gibi yerleri tıkama. Tamâmen kapama. * Zülkarneyn seddinin ismi.

• REDM-İ AZİM

  Zülkarneyn Seddi'nin ismi.

• REDS

  Taş atmak.

• REDYAN

  Davar yelmek.

• REE

  (Bak: Rie)

• REEL

  Fr. Gerçek, hakiki, sahici.

• REF'

  Kaldırma, yüceltme, yukarı kaldırma. * Lağvetme, hükümsüz bırakma. * Gr: Arapça bir kelimenin sonunu merfu' (ötreli) okumak.

• REFAGAT

  Bolluk içinde geçinme.

• REFAH(ET)

  Bolluk, rahatlık.

• REFAKAT

  Arkadaşlık, beraberlik.

• REFD

  Atâ etmek, hediye vermek. * Yardım etmek. * Büyük kadeh.

• RE'FE

  Esirgemek, korumak. Acımak. Şefkat etmek.

• REFENN

  Kuyruğu uzun olan at.

• REFES

  (Rüfâs) Kinayesi icab eden şeyi açık söylemek. * Kinâye olarak. * Cimâ, nikâh. * Fuhşiyyât.