R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RE'FET

  Merhamet, acımak. * Yüce.

• RE'FETLÜ

  Eskiden kumandanlara, serdarlara mahsus resmi ünvan.

• RE'FETMEÂB

  f. Çok merhametli.

• REFEZ

  Bölük bölük olan cemaat. (C: Erfaz) Kap dibinde kalmış azıcık su.

• REFF

  Elbise koymak için duvara çıkıntı yapmak veya duvara tahta çakmak. Raf.

• REFH

  Yağlanmak.

• REFHAN

  (Refâh. dan) Varlık içinde yaşıyan.

• REFİ'

  Yüksek, bülend, âli, yüce.

• REF'-İ CİDAL

  Kavga ve çekişmeye son verme.

• REF'-İ İMTİYAZ

  İmtiyazın, sınıflamanın kalkması. Aynı hakka sahip herkese aynı muâmele yapılması.

• REFİF

  (Ateş) Parlamak.

• REFİG

  Bolluk ve rahat içinde geçinen adam.

• REFİH

  Rahatlık ve huzur içinde geçinen. Refah ve rahat ile yaşıyan.

• REFİK(A)

  Ortak, arkadaş, eş, yardımcı, yoldaş.(Ne mutlu o kocaya ki, kadınının diyanetine bakıp taklid eder, refikasını, hayat-ı ebediyede kaybetmemek için mütedeyyin olur. Bahtiyardır o kadın ki, kocasının diyânetine bakıp, " Ebedi arkadaşımı kaybetmiyeyim" diye takvaya girer. Veyl o erkeğe ki: Saliha kadınını ebedî kaybettirecek olan sefahete girer. L.)

• REFİK-İ A'LÂ

  En iyi, en yüksek refik. Cenab-ı Hak (C.C.)

• REFİK-İ RÂH

  Yol arkadaşı.

• REFİL

  Kaftanını yukarı kaldırıp sallana sallana yürüyen. * Ahmak kimse. * Kuyruğu uzun at.

• REFİŞ

  Ağaç kürek. * Dövmek.

• REFİ'-ÜD DERECÂT

  Derece ve itibarı yüksek olan.

• REFİ'-ÜL KADR

  Şanı, kadri, değeri yüce olan.

• REFİZ

  (Rafz. dan) Atılmış, bırakılmış, terkedilmiş. Metruk.

• REFL

  Kaftanını uzun diktirip yürürken eteklerini çekip sallamak.

• REFORM

  Fr. Düzeltme, tanzim. Asıl şeklini verme. Islah etme. Avrupa'da başlayan dinde reform hareketini, İslâm dinine tatbik etmenin yeri yoktur. Çünkü İslâm dini, bütün zaman ve mekânların insanlarına her cihetle cevap verecek câmiiyette olduğundan ve ilmi esaslara dayanmış olarak asliyetini muhafaza ettiğinden, İslâm dininde reform olamaz. Ancak dinde yeni izah ve isbat şekli vardır. (Bak: Müceddid, Ehl-i bid'a)

• REFREF

  Kuşu çok olan çimenlik, kır. * Mânevi bir binek. * Dalları salkım salkım olan ağaç. * Kenar saçağı. * Yeşil elbise. * İnce yumuşak kumaş. * Döşek. * Cennet.

• REFREFE

  Kuşun kanatlarını oynatıp açması.

• REFS

  Ayakla vurmak.

• REFS

  Edeb hârici söz söyleme. * Kadınlara lâf atma.

• REFSE

  Tokuşmak.

• REFŞ

  Küçük kazma. * Çapa. * Büyük kulaklık. * Kulağı büyük olma.

• REFT

  Bir şeyi ufalıyarak kırıntı hâline getirme. Bir şeyi ufalama.

• REFT

  f. Gitmek, yürümek. * "Gitti" mânasında fiildir.

• REFTAR

  f. Gidiş, salınarak yürüyüş.

• REFTE

  f. Gitmiş.

• REFTE REFTE

  f. Git gide, azar azar.

• REFTEN

  f. Gitmek.

• REFUŞE

  f. Lâtife, şaka. * Suç, günah.

• REFV

  Sabretmek. * Korkudan emin etmek. * Islah etmek, düzeltmek.

• REFZ

  Terketmek.

• REG

  f. Damar.

• REGABE

  Yumuşak arazi.

• REGAD

  Varlık, genişlik.

• REGAİB

  (Ragibe. C.) Çok istenilecek şeyler. Hediye, atiyye. Çok rağbet olunan şeyler. Bol bol ihsan etmek.

• REGAİB GECESİ

  Receb ayının ilk perşembe gününün akşamı (Cuma gecesi).

• REGAMİ

  Çekirge çokluğu.

• REG-İ CÂN

  Can damarı, şah damarı.

• REH

  f. Yol, kaide, tarz, usul. (Bak: Râh)

• REHA

  f. Kurtuluş, kurtulma. Halâs. * Urfa şehrinin eski ismi. (Bak: Rüha)

• REHA'

  Geçim bolluğu. * Genişlik, gevşeklik, pörsüklük, yumuşaklık.

• REHA'

  Geniş yer.

• REHABE (RİHÂBE)

  Göğüs üzerinde olan yumuşak kemik.