R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RACİBE

  (C.: Revâcib) Parmağın el ayasına bitişik olan boğumu.

• RACİFE

  Şiddetle sarsan sarsıntı. Dünyayı yerinden oynatan vakıa. İlk nefha.

• RACİH

  Üstün olan. Kıymetli, faziletli ve itibarı fazla olan. * Fık: Beyyinatta, bürhan ve delilin tercihinde delili üstün, beyyinesi evlâ ve makbul olan taraf.

• RACİHA

  Tercihli, daha önce diğerlerinden üstün.

• RACİH-İ MERCUH

  Bürhan ve delillerin tercih ve üstünlük esasları.

• RACİL

  Yaya olarak, yürüyerek.

• RACİLEN

  Yaya. Piyade. * Mc: Cahil, bilgisiz.

• RACİN

  Adama alışmış davar.

• RACİYANE

  f. Rica ederek, yalvararak.

• RAD

  f. Cömert, eli açık, faziletli, üstün, değerli.

• RA'D

  Gök gürültüsü. * Bulutları sevk ve nezaret ile vazifeli bir melek adı. * Tehdit etmek, korkutmak.(Terennümat-ı hava, na'rât-ı ra'diye, nağamat-ı emvac, birer zikr-i azamet. Yağmurun hezecatı, kuşların seceatı birer tesbih-i rahmet, hakikata bir mecaz... Lemeat'tan)

• RAD'

  Men'etmek, engel olmak. * Bırakmak, terk etmek. * Güzellik eseri. * Kına.

• RA'D SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'in 13. Suresi.

• RA'D U BERK

  Gök gürültüsü ve şimşek.

• RADAF

  Üzerine ateş yakıp kızdırdıkları taş.

• RADAFE

  (C.: Razf) Kızdırılmış sıcak taş (süte bırakıp sıcaklık verirler.)

• RADD

  Süt ile pişmiş hurma. * Vurmak, dövmek.

• RÂDD

  (Redd. den) Geri döndüren, reddeden, geri bırakan.

• RADDE

  Derece. Rütbe. Sıra. Kerte. Mertebe. * Aşağı yukarı. * Fayda, menfaat. * Çizgi, hat.

• RÂDD-ÜS SELÂM

  Başkasının verdiği selamı alan.

• RADE

  Faide, menfaat.

• RA'DE

  Muztarib oluş, azablı ve sıkıntılı hâl. (Rı'de şeklinde de okunur)

• RA'DENDAZ

  (Ra'd-endaz) f. Gürleyen, gürleyici. Gök gürültüsü gibi gürleyen.

• RADGA

  (C.: Radg-Ridag) Sulu ve sıvı balçık.

• RADH

  Az bir şey verme. Az verilen şey. * Fık: Cihada iştirak eden kadınlara, kölelere, çocuklara ve zimmilere ganimet malından verilen mal.

• RADHE

  (C.: Radh-Ridh) Taşlı yer, taşlık arazi. * Büyük taşlardan olan çukur yer. (İçinde su birikip kalır.)

• RADI'

  (Rıda'. dan) Süt kardeş. * Süt emen çocuk. * Levmedilen kimse.

• RA'D-I KASIF

  Korkunç gök gürültüsü.

• RA'D-I KAZA

  Kaza yıldırımı, kaza şimşeği.

• RADIYALLAHÜ ANH

  Allah (C.C.) ondan razı olsun, mealinde duâdır. Aslında Allah ondan razı oldu demektir.(Sahabe-i Kiram Hazeratına Radıyallahu Anh denildiğine binaen, başkalara da bu mânada söylemek muvâfık mıdır?Elcevab: Evet denilir. Çünki Resul-i Ekrem'in bir şiarı olan Aleyhissalâtü Vesselâm kelâmı gibi Radıyallahu Anh terkibi, Sahabeye mahsus bir şiar değil, belki Sahabe gibi veraset-i nübüvvet denilen velâyet-i kübrada bulunan ve makam-ı rızaya yetişen Eimme-i Erbaa, Şâh-ı Geylanî, İmam-ı Rabbanî, İmam-ı Gazalî gibi zatlara denilmeli. Fakat örf-ü ulemâda sahabeye, Radıyallahu Anh; Tâbiîn ve Tebe-i Tâbiîne, Rahimehullah; onlardan sonrakilere, Gaferehullah; ve Evliyaya, Kuddise Sırruhu denilir. M.)

• RADIYALLAHÜ ANHA

  (Kadın için) Allah ondan razı olsun.

• RADIYALLAHÜ ANHÜM

  Allah onlardan razı olsun.

• RADIYALLAHÜ ANHÜMA

  Allah onların ikisinden razı olsun.

• RADİ

  (Râdiye) Razı olan, rıza gösteren, itaat eden.

• RADİ'

  (C.: Ruzâa-Ruzâ) Süt emen çocuk.

• RADİB

  Zayıf yağan yağmur. * Sidre ağacından bir cins.

• RA'DİD

  Korkak.

• RADİF

  Kızmış taşla ısıtılan süt. * Kızmış taş üzerine pişirilen et. (Merzuf da derler.)

• RADİF

  Binicinin ardına binen kişi.

• RADİFE

  Kıyametteki ikinci Sur'un ismi. (O'nunla bütün ölüler hayat bulurlar.)

• RADİG

  Ahmak, akılsız kimse.

• RADİN

  Za'feran çiçeği.

• RA'DİN

  Gürleyen. * Gürültülü.

• RADİYEN

  Razı olarak, beğenilerek, hoşnud olmak suretiyle.

• RADK

  Her nesnenin evveli.

• RADM

  Binayı taşla yapmak ( O binaya "razim" derler.)

• RADM

  Büyük set.

• RADME (RADMÂ)

  Büyük taş.

• RADUA

  Kuzusunu emziren ve hem de sağılır olan koyun.

• RADYASYON

  (Fr. Radiation) Bir enerjinin ışık demeti halinde yayılması.