R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RAİYYET

  Bir hükümdar idaresinde olanlar, birinin idaresine bağlı olanlar. Devletin idâresindeki umum insanlar. * Sürü. Otlatılan hayvan sürüsü.

• RAİYYET-PERVER

  f. Halka iyi bakan, iyi idare eden. İnsanların ihtiyacını te'min eden, onların iyiliğini seven ve onlar için iyilik isteyen.

• RAİZ

  (Râyiz) Öfkeli, kızgın.

• RAK

  Erkek yengeç.

• RAK'

  Eğilmek.

• RAK'

  Kaftana yama vurmak. Elbiseyi yamamak.

• RAKAAT

  Hamâkat, ahmaklık.

• RAKABAT

  (Rakabe. C.) Boyunlar. Ense kökleri. * Köleler, câriyeler. Kullar.

• RAKABE

  Ense kökü, boyun. * Kul, köle, câriye.

• RAKADAN

  Oynayıp sıçrama.

• RAKAHA

  Ticaret. * Kesb, kazanma.

• RAKAK

  Üstü yumuşak, altı sert olan düz yer.

• RAKAM

  Yazı ile işaret, sayıları gösteren işaret. * Yazı yazmak.

• RAKAM

  Bütün satıcı, bütün satan.

• RAKAMÎ

  Rakam ve sayıya ait. Rakamla alâkalı.

• RAKAMKEŞ

  f. Rakam atan. Yazan çizen.

• RAKAMZEDE

  f. Yazılan, söylenen. Yazılmış.

• RAKAMZEN

  f. Yazıcı, yazan. Kayıt ve işâret eden.

• RAKAN

  (Rakun) Za'feran çiçeği. * Kına.

• RAKB

  Muntezir olmak, beklemek.

• RAKD

  Uyumak üzere bulunma. Uykuya dalar gibi olma.

• RAKDE

  Uyku. Berzah.

• RAKIB

  Gözeten, bekleyen.

• RAKIDE

  Mertek adı verilen uzun ince ağaç.

• RAKIM

  Belâ, musibet. Zahmet. Dâhiye.

• RAKIM

  Bir yerin deniz seviyesinden yükseklik derecesi. Kod. * Rakam yazan. Çizen. Tahrir eden, yazan.

• RAKİ'

  Rüku' eden. Huzur-u İlâhîde eğilen.

• RAKİ'

  Ahmak kimse. * Gökyüzü.

• RAKİAN

  Rüku' ederek, huzur-u İlâhîde eğilerek. Rüku' etmek suretiyle.

• RAKİANE

  f. Rüku' eder gibi. Eğilerek.

• RAKİB

  Binen. Binici. * Herhangi bir nakil vasıtasına binmiş olan.

• RAKİB

  (Rekabet. den) Daima görüp kontrol eden, gözeten. * Bekçi. * Herhangi bir işte birbirinden üstün olmaya çalışanlardan her biri. Rekabet edenlerin beheri. * Esma-i Hüsna'dandır.

• RAKİBAN

  (Rakib. C.) f. Rakibler. Birbirleriyle yarışanlar. * Bekçiler.

• RAKİBEN

  Binmiş olarak, binerek.

• RAKİD(E)

  Hareketsiz, durgun.

• RAKİK Ü NİZÂR

  İnce ve zayıf.

• RAKİK(A)

  (Rikkat. den) Yufka yürekli, ince merhamet ve şefkat sahibi olan. * Köle, câriye.

• RAKİK-ÜL KALB

  Yufka kalbli, çok merhametli, ince duygulu.

• RAKİM

  Yazılmış nesne. Yazı yazılacak levha. * Ashab-ı Kehf'in mağarasının bulunduğu dağ; veya bazılarınca mağaranın bulunduğu dere; veya Ashab-ı Kehf'in başka bir ismi. * Ashab-ı Kehf'in isim ve kıssalarının yazılı bulunduğu kitabe.

• RAKİME

  Yazılmış kâğıt. Mektub.

• RAKİS

  Yol gösteren, kılavuz. * Harman yerinde harmanı döğerken öküzün dönmesi.

• RAKK

  Kitap, sahife. * Kâğıt yerine kullanılan ince deri parçası. * Tomar. * Yama.

• RAKKA

  Dere yanında olup sel geldiğinde üzerine yayılan arazi. * Bir yerin adı.

• RAKKAS

  Oynayan, dans eden, köçek.

• RAKKASÂNE

  f. Oynar şekilde. Raksederek.

• RAKKASE

  Oynayıp dans eden kadın.

• RAKLE

  (C.: Rikal) At sürüsü. * Uzun hurma ağacı.

• RAKM

  Yazmak. * Mühür yapmak.

• RAKME

  Derenin kenarı. * Bahçe.

• RAKMİYYAT

  Medine yakınında bir yere nisbet edilen oklar.