R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RAHCEN

  Ağırlık, sıklet. * Meyletmek, eğilmek, yönelmek.

• RAHDAN

  f. Yol bilen.

• RAHE

  Avuç içi, el ayası.

• RAHF(E)

  Kaymak. * Elde durmaz derecede sıvı olan hamur.

• RAH-I HAK

  Hak yolu.

• RAH-I NECAT

  Kurtuluş yolu.

• RAH-I RAST

  Doğru yol.

• RAH-I VATAN

  Vatan yolu.

• RAHİ

  Rahat yürüyüşlü binek. * Sâkin, rahat.

• RAHİ

  f. Yola ait, yolla alâkalı, yola dâir.

• RAHİB

  Bol, geniş. * Obur, çok yiyen kişi.

• RAHİB

  Kendisinden korkulan şey. Korkulu.

• RAHİB

  Âbid. Allah'tan (C.C.) korkan. * Manastırda oturan nasrani âlimi veya papazı. Keşiş. * Aslan.

• RAHİBAN

  (Râhib. C.) Râhibler. Keşişler.

• RAHİBE

  Kadın rahib.

• RAHİB-ÜR RÂHE

  Cömert, eli geniş.

• RAHİH

  Yumuşak, sulu balçık.

• RAHİK

  Safi şarap, Cennet şarabı.

• RAHİL

  Göç. Göçme, hicret etme.

• RAHİL

  (C.: Ruhal-Rihâl) Dişi olan koyun kuzusu. (Erkeğine "hamel" derler.)

• RAHİL

  Göç eden, göçen, ölen, rıhlet eden.

• RAHİLE

  Yük hayvanı. * Yük getiren deve. * Topluluk, kafile. * Üzerine binilen deve.

• RAHİLEZEN

  f. Yük hayvanını süren.

• RAHİM

  (Rehm) Döl yatağı. Çocuğun, içinde yetiştiği ve dişi canlılara mahsus organ. * Karabet, akrabalık.

• RAHİM

  (Rahm. dan) Rahmet edici, acıyan, merhamet eden.

• RAHİM

  (Rahmet. den) Rahmet edici, merhamet eyleyen. Rahmedici. Muhafaza eden, bağışlayan. Rahmet ve merhamet sahibi, şefkat eden, gufran sahibi. (Kur'an-ı Kerim'de bu isim 220 defa zikredilir.)

• RAHİM(E)

  Hafif sesli, lâtif sözlü kız.

• RAHİMALLAH

  Allah rahmet eylesin.

• RAHİMANE

  Şefkat ederek, acıyarak. Merhamet ve rahmet ile Cenab-ı Hakk'a yakışır tarzda.

• RAHİME

  Rahmet eylesin.

• RAHİMEHULLAH

  Allah ona merhamet eylesin, Allah rahmet eylesin meâlinde duâdır.

• RAHİMEHUMALLAH

  Onların ikisine de Allah rahmet eylesin meâlinde duâdır.

• RAHİMEHUMULLAH

  Allah onlara rahmet eyleye meâlinde duadır.

• RAHİMÎN

  (Rahîmûn) Merhametliler, acıyıp esirgeyenler, rahmet edenler, şefkat edenler.

• RAHİMİYYET

  (Bk: Rahmaniyet)

• RAHİN

  Rehin veren, malını rehine koyan. *Sâbit, dâim, devamlı. * Devenin ve adamın zayıfı.

• RAHİS

  Ucuz, yumuşak elbise. * Ansızın ölüm.

• RAHİYE

  (C.: Revâhi) Bal arısı.

• RAHİYYE

  Yolluk. Yol masrafları.

• RAHK

  Sarmak, istilâ etmek.

• RAHL

  (C.: Rihâl) Semer, palan. * Yağmurluk ve saire gibi yol levâzımı.

• RAHL (RIHL)

  Göçmek, irtihal etmek.

• RAHLÂ'

  Arkası beyaz, diğer yerleri siyah olan dişi koyun. * Yalnız arkası kara olan deve.

• RAHLE

  Küçük masa.

• RAHLE-İ TEDRİS

  Üzerine ders verilen veya alınan rahle. * Bir âlimden alınan ders.

• RAHM

  Acıma, koruma, esirgeme, şefkat etmek. * Hısımlık, karabet, akrabalık.

• RAHM Ü ŞEFKAT

  Merhamet ve şefkat etmek.

• RAHMA'

  Başı beyaz olan dişi koyun.

• RAHMAN

  Bütün yaratıklara rızıklarını veren, her an bütün mahlukat hakkında hayır ve rahmet irade buyuran, bütün mahlukatına sayısız nimetler veren. Nizam ve adâlet sâhibi. (Allah)

• RAHMAN SURESİ

  (Errahman Suresi de denir.) Kur'an-ı Kerim'in 55. suresidir. Bu sureye Arus-ül Kur'an da denilmiştir. Mekkîdir.