R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RİBHALE

  Azası büyük olan, organları iri olan.

• RİBH-İ TİCARÎ

  Ticaret kazancı.

• RİBKA

  Kement. Kement bağı. İlmekli ip.

• RİBZE

  Deveye katran sürmede kullanılan yün parçası.

• RİCA

  Yalvarmak, niyaz eylemek. * Canib. Taraf. (Bak: Recâ)

• RİCAL

  (Recül. C.) Erkekler, er kişiler. * Mevki sahibi kimseler, devlet adamları. * Yaya olanlar.

• RİCALEN

  Yaya olarak. Yayan. * Erkek olarak.

• RİCAL-İ DEVLET

  Devlet adamları, devletin ileri gelenleri. Devlet ricali.

• RİCAL-İ GAYB

  Her devirde bulunan ve herkesçe görülmeyen ve bilinmeyen ve Allah'ın (C.C.) emirlerine göre çalışan mübârek, büyük zatlar. Ricâlullâh.

• RİCALULLAH

  Mânevi kudret ve kuvvet sahipleri olan evliya. (Bak: Ebdal)

• RİCAM

  Büyük taş.

• RİCANAME

  f. Bir iş için yazılan rica mektubu.

• RİC'AT

  Geri dönme, çekilme, kaçma, vazgeçme.

• RİC'Î

  Geri dönmeye ait ve mensub. * Üç talakla boşanmamış kadın. Tekrar kocasına dönmesi mümkün olan. Buna talak-ı ric'î denir.

• RİCL

  Ayak, kadem.

• RİCLE

  Semizlik otu.

• RİCL-ÜL BAHR

  Körfez.

• RİCS

  Dinin haram kıldığı şey. Günah, pislik, murdarlık.

• RİCZ

  Azab, vesvese. * Maddi ve mânevi pislik. * Puta tapma.

• RİÇAL

  f. Reçel.

• RİÇAR

  f. Reçel.

• RİDA

  Örtü, belden yukarı örtülen şey, çar ve şal. * Akıl. İlim. Seha. * Zinet. Parlaklık veren şey. * Hırka.

• RİDAS

  Taş atmak.

• RİDA-YI MEMAT

  Ölüm örtüsü.

• RİDDET

  İslâm dininden dönme. İrtidad. * Doğumdan evvel davarın memesinin süt ile dolu olması.

• RİDF

  (C.: Erdâf) Arka.

• RİDFAN

  Gece ve gündüz.

• RİE (RE')

  Akciğer.

• RİETEYN

  İki akciğer.

• RİF

  (C.: Eryâf) Mâmur, bayındır yer. * Ekini bol ve ucuz olan yer.

• RİFA'

  Ekini tarladan getirip harman yerine ilettikleri vakit.

• RİFADE

  Yara üstüne sarılan bez. * Ziyâfet.

• RİFAS

  Ayakla vurmak, tepmek.

• RİF'AT

  Yükseklik. Yüksek ve büyük rütbe sahibi olmak, âlişan olmak.

• RİFD

  (C.: Erfâd - Rufud) Atâ, hediye, bahşiş. * Yardım, muavenet.

• RİG

  f. Kum. * Toz.

• RİH

  Rüzgar, yel. * Sızı, romatizma. * Mc: Galebe, kuvvet. Rahmet. * Devlet. Hoş ve iyi şey. * Koku.

• RİHAL

  (Rahl. C.) Deve palanları.

• RİHALE

  At semeri, eyer.

• RİHAT

  Kayış yapımında kullanılan deri.

• RİHLET

  Geçmek. Göç etmek, göçmek. Ölmek.

• RİHME

  (C.: Ruhum-Rihâm) Yağmur çisintisi.

• RİHS

  (C.: Revâhıs) Alçak duvar.

• RİHTE

  f. Dökülmüş, akıtılmış.

• RİHTE-GER

  (C.: Rihte-gerân) Dökmeci.

• RİHVE

  (Ruhve) Rehâvetli, gevşek. * Tecvidde: Harf sükun ile söylenirken sesin akması hâli.

• RİHVE-İ MECHURE HARFLERİ

  Dad, zı, zel, gayın, ze, vav, yâ, elif.

• RİHVE-İ MEHMUSE HARFLERİ

  Fe, ha, se, he, şın, hı, sad, sin Bu harflerde sesin kemâli ile nefes birlikte akar. Rehavet ve hems sıfatı, zayıf sıfatlardır, bunun için rehavet sesin kâmilen akmasını, hems de nefesin kâmilen akmasını icabettirir.

• RİK

  Salya. Ağız suyu.

• RİKAB

  (Rakabe. C.) Boyunduruk altında olanlar. Kullar, köleler. * Boyun, ense kökü.