S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SELEM

  Diş gediği.

• SELENKA'

  Yıldırım.

• SELENTAH

  Geniş, açık yer.

• SELF

  Yeri düzeltmek. *Büyük dağarcık.

• SELFA'

  Bahadır. Kahraman ve cesâretli kimse. * Yüzsüz, utanmaz, hayâsız, kötü kadın. * Kuvvetli deve.

• SELFE

  Ahmak. * Kurt.

• SELG

  Ayırmak. * Yarmak.

• SELH

  Soyma, deri soymak. * Her ayın son günü. * Bir yerden bir şeyi çıkarmak.

• SELHA

  Kıyamet günü.

• SELH-HANE

  f. Hayvan kesilip yüzülen yer. Mezbâha. (Bu kelime galat olarak, "salhâne" şeklinde kullanılır.)

• SELİB

  Soyulmuş, giderilmiş, alınmış. * Tıraş olunmuş. * Aklı başından alınmış.

• SELİF

  Eski zamanda geçmiş olan.

• SELİHA

  Kabuk. * Soyulmuş veya bozulmuş şey. * Tarçın yerine kullanılan bir ağacın adı.

• SELİK

  Arpa, buğday ve bunlara benzer hububatın yarması.

• SELİKA

  Üstüne binen kişinin, ayaklarını sallamasından dolalyı, devenin yanlarında meydana gelen ayak izleri. * Tabiat.

• SELİKA

  Güzel söz söyleme ve yazma istidadı.

• SELİL

  Netice, semere. * Yeni doğmuş erkek çocuk. * Büyük, geniş dere.

• SELİLE

  Yeni doğmuş kız çocuğu.

• SELİL-İ MEYYİT

  Ölü olarak doğmuş çocuk.

• SELİM(E)

  (Selâmet. den) Sağlam, kusursuz. Refah ve selâmet üzere bulunan.

• SELİM-ÜL KALB

  Temiz kalbli.

• SELİS

  Kolay, yumuşak. * Boyun eğmiş, bağlı.

• SELİS

  Selâsetli. Fasih ve beliğ olan. Düzgün ve akıcı ifade.

• SELİT

  Kahredici, galebe edici. * Susam yağı. * Kötü sözlü şerli kimse. Ağzı bozuk. * Zeytinyağı.

• SELK

  Bir yerden haber getirmek. * Yumurtayı rafadan pişirmek. Bir kimseyi başı üstüne bırakmak. * Katı ve sert söylemek. * Çağırmak.

• SELK

  Çekmek veya çekilmek. * Gitmek. * İthal etmek, içeri sokmak, girdirmek.

• SELKA'

  (C.: Selâki) Otsuz, susuz ve ıssız yer.

• SELL

  Yavaşça çekip sıyırma. Sıyrılma. * Çıkarma, çıkarılma. Çekme, çekilme.

• SELLAC

  Buzcu, buz satan adam.

• SELLAH

  (Selh. den) Kasaplık hayvan kesen veya yüzen.

• SELLAT

  (Selle. C.) Sepetler, seleler.

• SELLE

  (C.: Sellât - Silâl) Sepet, sele.

• SELLE

  Koyun ve keçi sürüsü. * Yıkmak, hedm. * Kuyu içinden çıkartılan toprak.

• SELLEBÂF

  f. Sepet, küfe vs. ören kimse. Sepetçi.

• SELLEME

  Selâm ve selâmet versin, kusur ve ayıptan hâli ve beri eylesin meâlinde duâ.

• SELLEMEHÜSSELAM

  Gelişi-güzel. Rastgele.

• SELL-İ SEYF

  Kılıç çekme.

• SELM

  Barış, sulh. İtaat. Tek kulplu kova. (Bak: Silm)

• SELMAN-I FARİSÎ

  İran'ın İsfahan şehrinde doğmuş olan büyük bir sahâbe. Evvelce ateşperestti, sonra Hristiyan oldu. Daha sonra papazların nasihatiyle İslâmiyetin geleceğini anlamıştı ve arıyordu. Yeni Peygamber'e (A.S.M.) kavuşmak için Şam'dan Hicaz'a geldi ve orada kendisini köle yaptılar. Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm Medine'ye geldiğinde müslüman oldu ve Resulullah onu satın alıp azad etti. İslâmiyete çok hizmetleri vardır. (R.A.)

• SELME

  Rahne, gedik.

• SELMEC

  (C.: Selâmic) İnce uzun demir.

• SELMET (SİLMET)

  Taş.

• SELS

  Beyaz boncuk dizilen iplik.

• SELS

  Akmak, seyelân.

• SELSAL

  Hafif soğuk, tatlı ve lezzetli su.

• SELSEBİL

  Cennet'te bir çeşme veya ırmak. * Mc: Tatlı, lâtif, leziz su.

• SELSEL

  Tatlı ve yumuşak su.

• SELSELE

  Ulaştırmak, vardırmak. * Zincir örmek.

• SELT

  Karın gürüldemesi.

• SELUB

  (C.: Süleb) Müddeti tamam olmadan yavrusunu düşüren deve.