S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SELUC

  Rahat olmak. Mutmain olmak.

• SELUF

  Suya gelen develerin dâima önlerinde gelen deve.

• SELUK

  Yemen vilâyetinde bir köydür ve "kilâb-ı selukiyye" denilen büyük köpekleriyle meşhurdur.

• SELUKİYYE

  Kaptan kamarası.

• SELUL

  Ölü olarak doğmuş çocuk.

• SELV

  Kanaat vermek.

• SELVA

  Bal, asel. * Bıldırcının büyüğü.

• SELVET

  Kalb rahatı. Gönül rahatı.

• SEM'

  İşitmek. Kulak ile dinlemek. * Kurdun sırtlandan olan eniği.

• SEMA

  Gök yüzü. Asuman. Gök. * Her şeyin sakfı. * Gölgelik. * Bulut ve emsali örtü.(Resul-i Ekrem'den (A.S.M.) şöyle rivayet olunmuştur. Sema'ya uruç buyurdukları zaman kale burçları gibi bir mevkide bir takım melâike görmüştü. Bunlar birbirlerinin yüzüne doğru, mütekabilen yürüyüp gidiyorlardı. Bunlar nereye gidiyorlar diye Resul-i Ekrem (A.S.M.) Cebrâil'e (A.S.) sordu. Cebrâil: Bilmiyorum. Ancak yaratıldığımdan beri ben bunları görürüm ve evvel gördüğümün bir tânesini bir daha görmem dedi. Onlardan birine, ikisi birden: "Sen ne zaman halk olundun" diye sordular. O da: "Bilmiyorum. Ancak Cenab-ı Hak her dörtyüz bin senede bir yıldız halk eder. Ben yaratıldığımdan beri de dörtyüz bin yıldız halk etti" diye cevap verdi. Melâikenin kesretini ve kudret-i ezeliyenin vüs'at-ı tecelliyatını anlamalı... E.T.)

• SEMA'

  Yağlı yemek yedirmek. * Baş yarmak. * Ekmeği terid etmek. * Sakalı boyamak.

• SEMA'

  İşitmek, kulakla dinlemek. * Mevlevilerin zikir esnasındaki dönüşleri.

• SEMAAN

  (Semaen) İşiterek, dinleyerek, dinlemek suretiyle.

• SEMAAT

  Dinlemek, kulak vermek.

• SEMACET

  Kötü görünüş, çirkinlik. * Söz çirkinliği. * Kabahat.

• SEMACET-İ İBTİDA

  Sözün başlangıcındaki çirkinlik.

• SEMAD

  Davar tersi. * Gül.

• SEMADİR

  Sarhoşluk vaktinde veya uyku geldiğinde göze ârız olan zayıflık.

• SEMAEN

  İşiterek, duyarak.

• SEMAHAT

  Cömertlik. İyilik severlik. El açıklığı.

• SEMAHİC

  Deniz içinde bir alanın adı.

• SEMAÎ

  İşitmekle öğrenilen. İşitmeğe dair ve müteallik. * Gr: Bir kaideye bağlı olmayan, işitilmekle öğrenilen.

• SEMAÎ MÜENNES

  Bir kaideye bağlı olarak müennes işareti olmayıp kelimenin aslında müenneslik var gibi kabul edilen ve işitilmekle öğrenilen müennes kelime. (Bak: Müennes-i semaî)

• SEMAKİL

  Somak ve tadım denilen ekşi taneler.

• SEMALE

  (C.: Simâl) Kap veya havuz dibinde olan artık. * Tereyağı. *Araptan bir kabile.

• SEMA'MA'

  Küçük başlı. * Yular.

• SEMAME

  (C.: Semâm) Bir nevi kuş. * Sür'atle yürüyen dişi deve.

• SEMAN

  Sekiz.

• SEM'AN

  Dinliyerek. * İşiterek, duyarak.

• SEMAN-AŞER

  Onsekiz.

• SEMANE

  f. Tavan. * Bıldırcın.

• SEMANET

  Semizlik, yağlılık, besililik.

• SEMANÎN

  Seksen. 80

• SEMANİYE

  Sekiz. 8

• SEMANÛN

  Seksen. 80

• SEMAPARE

  f. Gök parçası.

• SEMAR

  Duru süt.

• SEMAR

  Meyva, yemiş.

• SEMARUG

  Başı yumru yumurta gibi olan mantar.

• SEMASİRE

  (Simsar. C.) Simsarlar, komisyoncular, tellâllar.

• SEMAVAT

  (Sema. C.) Gökler, semalar.

• SEMAVE

  Örtü. * Şam yolunda bir bâdiyenin adı.

• SEMAVÎ

  Gökle alâkalı, semaya dair ve müteallik. * İnsan eseri olmayan, vahiyle gelmiş bulunan.

• SEMAVİYYÂT

  Semavî olan şeyler.

• SEMBOL

  Fr. Kararlaştırılmış bir mânası olan işaret. Bir mânanın şekil veya madde halinde gösterilmiş sureti.

• SEMCER

  Çok su katılmış olan süt.

• SEMDAR

  f. Zehirli.

• SEMED

  Devamı gelmeyen sarnıç suyu.

• SEMEHDER

  Geniş, bol, vâsi.

• SEMEK

  Balık.