T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TAHZİN

  (Hüzn. den) Kederlendirme, tasalandırma. * Hazin hazin Kur'an-ı Kerim okuma.

• TAHZİR

  (C.: Tahzirât) (Hazer. den) Menetme, sakındırma, önleme.TAHZİR : Korkutmak.

• TAHZİR

  Yeşil renk verme. Yeşillendirme. * Hazırlama.

• TAHZİZ

  İsteklendirme, rağbet ettirme.

• TAÎ

  Arabistan'da mevcut Tay kabilesinden olan.

• TAİB

  Tövbe eden. Günahlarına pişman olan.

• TAİF

  Etrafını dolaşarak ziyaret eden. Tavaf eden. Dolaşan. * Hicaz'da Mekke-i Mükerreme'nin yüz kilometre güneydoğusunda, Gazva Dağı'nın güney eteklerinde ve bir takım tepelerin batı eteklerinde olarak 1882 metrelik yükseklikte bir şehirdir. Peygamber (A.S.M.) hicretin sekizinci yılında Huneyn muharebesinden döndüklerinde Taif şehrini fethetmek arzu etmişlerse de, ahalisi kaleye sığınıp şiddetli bir şekilde karşı koymağa başladıklarından Peygamber Efendimiz kuşatmayı terkedip geri dönmüşlerdir. Bir sene, sonra, yani hicretin dokuzuncu yılında Taifliler bir heyet tertip ederek barış yoluyla Peygamberimize itaat etmek için yollamışlardır.

• TAİFE

  Hususi bir sınıf meydana getiren insanlar. Kavim, kabile. Takım.

• TAİFE-İ EFRENC

  Frenk, Avrupalı, Fransız.

• TAİFE-İ NİSÂİYE

  (Taife-i nisâ) Kadınlar taifesi, grubu.

• TAİH

  Kibreden. Kibirlenen. Büyüklenen.

• TAİL

  Uzayan. * Kudret ve gına. * Fayda. Menfaat.

• TAİN

  Süngü ile vurulmuş.

• TAİR

  (Tayeran. dan) Uçucu. Uçan. * Kuş.

• TAİS

  Hafif başlı.

• TÂK

  Bina kemeri. Yarım daire şeklinde kapı ve pencere üstü. Çardak. Kubbe. Kavisli bina. Eyvan.

• TAKA

  Korkutmak. * Hazer etmek, çekinmek, korunmak.

• TAKA

  İki-üç kişi ile idare edilen küçük yelkenli.

• TÂKA

  Kubbeli mahfe. Pencere. * Takat. Güç, kuvvet, iktidar.

• TAKABBUH

  Çirkinlik.

• TAKABBUZ

  (C.: Takabbuzât) (Kabz. dan) Toplanıp çekilme. Büzülme. * Kabız olmak, peklik.

• TAKABBÜB

  Binaya kubbe yapmak.

• TAKABBÜL

  (Kabul. den) Kabullenme. Üstüne alma. Bir şeyi taahhüd ve iltizam etme. * Öpülme.

• TAKABUZ

  Kabz edişmek.

• TAKADDES

  Mukaddes olsun (mânasında).

• TAKADDÜM

  (Kıdem. den) Önde bulunma. İleri geçme. * Zaman veya mevki bakımından ileride olma.

• TAKADDÜS

  Mübarek kılmak. Kudsî kılmak. * Çok temiz olma. * Mukaddes olma.

• TAKADİ

  Birbirine hakkını vermek.

• TAKADU'

  Birbirine süngü ile vurmak.

• TAKADÜM

  Üzerinden zaman geçmek.

• TAKAFFÜL

  Kapamak. * Kilitlemek. * Tilki eniği.

• TAKAFKUF

  Titremek.

• TAKAHHUM

  Ansızdan bir nesneye dühul edip girmek.

• TAKAHHUR

  Kahrolmak.

• TAKAHHÜL

  şikâyet etmek.

• TAKA'KU'

  Deprenmek, hareket etmek. * Ötmek.

• TAKALİ

  Birbirini düşman kabul etmek.

• TAKALKUL

  Deprenmek, hareket etmek.

• TAKALLU'

  Ayağını kuvvetiyle kaldırmak. * Yerinden kopmak.

• TAKALLUS

  Kısa olmak, kısalmak. * Toplanmak, cem'olmak.

• TAKALLÜB

  Bir taraftan diğer tarafa dönmek. * Bir halden başka bir hale değişmek. * Başka kalıba girmek.

• TAKALLÜD

  (C.: Takallüdât) (Kald. dan) Bir işi üstüne almak. * Takınma, kuşanma. Gerdanlık veya muska gibi boyuna geçirme. * (Kılıç) kuşanma.

• TAKALLÜL

  (Kıllet. den) Azalma, az olma.

• TAKALLÜS

  Kasılma. Bir şeyin büzülüp gerilmesi. Bir uzvun çekilip toplanması. Kıvrılma.

• TAKAMMÜL

  Bitlenme. Bitli olma.

• TAKAMMÜM

  Evin süprüntüsünü ayırmak.

• TAKAMMÜS

  Gömlek giymek.

• TAKAMÜR

  Kumar oynamak.

• TAKANNU'

  Başına örtü örtmek.

• TAKANNÜN

  Kanunlaşma. Değişmez halde, kat'i olarak belirme.