T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TEREKE

  (Terike) Ölen bir kimsenin bıraktığı malların hepsi.

• TEREKKÜB

  Birleşmek. Karışmak. İmtizac etmek. * Bir şeyin birkaç parçadan meydana gelmesi.

• TEREKKÜN

  (Rükn. den) Rükünleşme, erkân sırasına geçme, erkândan olma. * Mânen kuvvet bulma.

• TEREMMU'

  Deprenmek.

• TEREMMÜD

  Yanıp kül olmak.

• TEREMMÜL

  Dul kalma. (Kadının) kocası ölme.

• TEREMRÜM

  Bir şey söyleyecekmiş gibi yapıp, söylemeyip kalma.

• TERENNÜH

  (C.: Terennühât) Sarhoşluktan veya başka bir sebepten dolayı sendeliyerek yürüme.

• TERENNÜM

  Güzel güzel anlatma. * Yavaş ve güzel sesle şarkı söyleme. * Ötmek. Musikîleşmek.

• TERENNÜMÂT

  (Terennüm. C.) Terennümler. Güzel güzel anlatmalar. * Şarkı söylemeler. Ötmeler, musikîler.

• TERENNÜMSÂZ

  f. Terennüm eden, şarkı söyleyen.

• TERES

  t. Pezevenk manâsına gelen bir hakaret sözüdür. Hakaret için kullanılır.

• TERESSÜB

  Dibe çökmek. Tortulanmak, ayrılmak. Durulmak. Süzülmek.

• TERESSÜL

  Acelesiz olmak, yavaş yavaş yapmak. * Harflerin mâhreclerine ve medlerine riâyet etme.

• TERESSÜM

  Resmedilme, resimlenme. * Bir şeyin geriye kalan nişâne ve eserlerine bakma. * Tedkik ve teemmül eylemek.

• TEREŞŞUH

  (C.: Tereşşuhât) Terlemek, sızmak. Sızıntı. Sızıntı meydana çıkmak.

• TEREŞŞUHÂT

  (Tereşşuh. C.) Terlemeler, sızmalar, sızıntı yapmalar. * Kulaktan gelme haberler.

• TEREŞŞÜF

  Suyu emme.

• TEREŞŞÜŞ

  Su saçılmak. * Islanmak.

• TERETTÜB

  Sıralanmak. * Gerekmek. Lâzım gelmek. Netice olarak çıkmak. * Bir yerde aslâ kımıldamak, bir vecih üzere sâbit ve pâyidar olup durmak. * Zuhura gelmek. * Muayen sebeblerin, muayyen ve mukannen olan neticeler vermesi.

• TERETTÜL

  Zâhir olmak, görünmek.

• TERETTÜM

  Bir şeyi unutturmamak için parmağa iplik bağlama.

• TEREVVİ

  Tefekkür etmek, düşünmek.

• TEREVVU'

  Korkma.

• TEREVVUH

  Bir şeyden koku alma. * Mütegayyer olmak, rengi ve tadı değişmek.

• TEREYY

  Açık olmak.

• TEREYYÜB

  Cem'olmak, toplanmak, birikmek.

• TEREZZÜN

  Vakar gösterme.

• TERFEND

  (Terfende) f. Turfanda. Mevsiminden önce yetiştirilmiş meyve veya sebze.

• TERFİ'

  Yükselme. Yukarı kaldırma. İ'lâ etme. * Talebenin sınıf geçmesi. * Rütbe alma. Rütbe verme.

• TERFİAN

  Rütbesi yükseltilerek, rütbe alarak, terfi ederek.

• TERFİÂT

  (Terfi'. C.) Terfiler. Rütbe vermeler. Rütbe almalar. * Yukarı kaldırmalar, yükseltmeler.

• TERFİE

  Dirlik düzenlik temennisinde bulunma. * Sevindirme.

• TERFİH

  Evlenen kimseye "Allah hüsn-ü imtizac eylemek nasibetsin" diye duâ etmek.

• TERFİH

  Ferahlandırma. Refaha erdirme. Rahat ve bollukla yaşamasına sebeb olma.

• TERFİK

  (Refik. den) Birinin yanına katma. Arkadaş etme.

• TERFİKAN

  Birinin yanına katarak. Arkadaş ederek.

• TERFİL

  Ta'zim. * Uzatma.

• TERFİŞ

  Görmek.

• TERFİYE

  Sevindirmek. * Rahat etmek.

• TERGİB

  Şevklendirme, ümidlendirme. Rağbet verdirme. İsteklendirme.

• TERGİM

  Yere sürtme. * Zelil etmek, hor ve hakir etmek. Rezil, kepaze etmek.

• TERGİM-İ ENF

  Burnunu yere sürtme.

• TERGİS

  Mal çoğaltmak.

• TER-HANE

  f. Tarhana.

• TERHİB

  Korkutmak. Fazla korkutmak.

• TERHİB

  (C.: Terhibât) Hal hatır sorma.

• TERHİBAT

  (Terhib. C.) Hal ve hatır sormalar.

• TERHİBÂT

  (Tehrib. C.) Çok korkutmalar.

• TERHİBEN

  Korkutmak suretiyle, korkutarak.