T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TIFL-I NEV-ZÂD

  Yeni doğmuş çocuk.

• TIFLİYYET

  Çocukluk. Çocuk hâli.

• TIGA

  Yüksek sesle gülme.

• TIHAL

  Dalak.

• TIHANE

  At değirmeni.

• TIHL

  Hiddetli adam. * Dalağı büyük adam.

• TIHMAR

  Doldurmak.

• TIHN

  Un.

• TIHS

  Asıl. * Göz karanlığı.

• TIKDE

  Asmacık adı verilen ufacık taneler.

• TIKNAZ

  Kısa boylu ve şişman, toplu.

• TIKNEFES

  Zor nefes alan. Rahat nefes alamayan.

• TIKSAR

  Halka biçiminde taç. * Kaınların boyunlarına yaptıkları bağ.

• TIKTIKA

  (Bak: Taktaka)

• TILA

  (C.: Talyân) Küçük kuzu ve oğlak. * Mahpus kimse. * Diş sarılığı.

• TILA'

  Üzerinde güneş doğan yer.

• TILA'

  Sürülecek şey. Sürülecek merhem, yağ veya ilâç. * Madeni parlatmakta kullanılan sıvı yaldız. * Cilâ verecek boya. * Diş sarılığı. * Üzüm suyundan kaynatmak sebebiyle üçte birinden azı giden şarap.

• TILAB

  Talep etmek, istemek.

• TILBE

  Talep olunmuş, istenmiş, matlub.

• TILH (TALİH)

  (C.: Tılâh-Talâyıh) Zayıf. * Yorulmuş. * Geç gelmek.

• TILHAM

  Fil.

• TILK

  Helâl nesne. * Bükülmüş ip.

• TILMESA

  Yol bulunmaz otsuz ve susuz korkunç yer. * Çok karanlık gece.

• TILS

  (C.: Atlâs) Sahife. * Mahvolmuş nesne. * Tüyü dökülmüş olan deve uyluğunun derisi. * Elbisenin eskimesi.

• TILSIM

  Herkesin bilip çözemediği gizli şey. * Gizli sır. Fevkalâde kuvvet ve te'siri hâiz olan şey. * Definenin bulunmasına mâni olan mevhum şey.

• TILSIM-I KÂİNAT

  Kâinatın tılsımı, kâinattaki anlaşılması zor olup herkesin yalnız kendi akliyle bilemeyeceği gizli ve ince hakikatlar.

• TILSIM-I MUĞLAK

  Anlaşılması zor, kapalı gizli şey. * Açılması müşkül olan tılsım, kapalı ve gizli haber.

• TILSIM-I MÜŞKİLKÜŞÂ

  Açılması ve anlaşılması zor olan İlâhî gizli mânaları, hakikatları açan tılsım.

• TILV

  Kurt, zi'b.

• TIM

  Deniz. * Deve kuşunun erkeği. * Çok mal.

• TIMAH

  (Tumah - Matmuh) Bir şeye göz dikerek bakmak. Haris olmak. Hırsla onu istemek.

• TIMIRR

  Ürkek at. * Sıçramaya ve seğirtmeye hazırlanmış at. * Seri, çabuk.

• TIML

  Hırsız.

• TIMLE

  Zayıf kadın.

• TIMR

  (C.: Etmâr) Eski kaftan. * şakrak kuşu.

• TIMRES

  (Tımrus) Yalancı, kezzab. * Leim, alçak kimse.

• TIMTIM

  Kalın etli, cüsseli adam. * Dilinde pelteklik olan, kekeme.

• TINAB

  (C.: Tunub) Kazığa bağlanan çadır ipi.

• TINBAR

  (Tunbur) Tanbur adı verilen çalgı âleti.

• TINİN

  (Bak: Tanin)

• TINNET

  Çınlama.

• TIP

  (Bak: Tıbb)

• TIRAD

  Kısa mızrak.

• TIRAF

  Gönden veya sahtiyandan yapılan ev. * Cild.

• TIRAK

  Gitmek.

• TIRAZ

  f. " Süsleyen, donatan" anlamlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Şükufe-tıraz $ : Çiçek süsleyen.

• TIRAZ

  Elbiselere nakışla yapılan süs. * Sırma ve ipekle işleme. * Zinet, süs. * Üslup, tarz, tutulan yol. * Döviz.

• TIRAZENDE

  f. Süsleyen, donatan, süsleyici.

• TIRBAL

  (C.: Tarâbil) Büyük taş.

• TIRF

  Atın iyisi.