U Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • UDME

    Buğday renklilik. * Beyazı çok olan deve.
  • UDMUS

    Karanlık.
  • UDRE(T)

    Yel inip hayası büyümek.
  • UDRİC

    Sarı kaftan. * Hızlı ve çok yürüyen at.
  • UDTUMME

    Kişinin aslı.
  • UDUBE

    Keskinlik.
  • UDUL

    Yoldan çıkma, dönme, sapma. * Vazgeçme. * (Âdil. C.) Âdiller, âdil olanlar.
  • UDVA'

    Kuru, sert yer. * Üzerine oturulduğunda rahat olmayan yer. * Evin uzak olması.
  • UDVAN

    Düşmanlık, haksızlık, zulüm.
  • UFAFE

    Memede kalan süt artığı.
  • UFAT

    Haramdan nefsini koruyanlar.
  • UFAVE

    Çorbanın sonu.
  • UFAZE

    Pamuk kozası. * Yüksek yer.
  • UFFARE

    Her nesnenin evveli. * Katılık. * Şiddet.
  • UFFE

    Bir deniz hayvanı. * Davarın emziğinde kalan süt bakiyesi.
  • UFK

    Kıyı, kenar. * Rüzgârın estiği cihetler. * Ufuk. Gökle yerin birleşmiş gibi göründüğü yer. Görüşümüzün nihayetindeki yerler. * Mc: Görüş ve düşünüş derecesi.
  • UFKA

    İnce deri. * Sünnet edilen deri.
  • UFKÎ

    Ufka ait. Ufka dair ve müteallik. * Yatık düzlük. Yatay.
  • UFRE

    Başın ortasında olan saç.
  • UFUC

    (C.: Afâc) Vurmak. * Göden bağırsağı denilen bağırsak.
  • UFUL

    Gurub, batış. Gözden kayboluş. Görünmez olmak. * Mc: Ölmek.
  • UFUNET

    Çıban veya yaranın çürüyüp fena kokması. * İltihab. * Her hangi bir maddenin çürümesinden hasıl olan pis koku, çürük kokusu. * Sıkıntı veren manevî ağırlık.
  • UFURE

    Üzerinde her ne varsa yenilip hiç bir şey kalmayan yer.
  • UFUSA

    Kekrelik.
  • UGEYLİME

    Küçük oğlan çocukları.
  • UGLUTA

    (C.: Uglulât - Egalit) Bilmece, bulmaca, yanıltmaca.
  • UGNİYE

    Şarkılar, ilâhiler. Teganni edilen sözler.
  • UGNİYYE

    (C.: Egâni) Ahenk.
  • UGTUBE

    Azar, tekdir.
  • UGVİYYE

    Belâ. Zahmet. Musibet.
  • UHAH

    Susuzluk. * Galiz, kaba, yoğun.
  • UHBUŞE

    Türlü kabilelerden meydana gelen topluluk.
  • UHCİYYE

    Bilmece, bulmaca, yanıltmaca.
  • UHCÜVVE

    Bulmaca, yanıltmaca, bilmece.
  • UHDE

    Bir işi üzerine alma. Söz verme. * Ahidnâme. Bir kimsenin üstünde olan iş veya şey. * Mes'uliyet hududu. * Ric'at ve taalluk dâiresi. * Becerme, yapma. * Mes'uliyet, sorumluluk.
  • UHDUD

    (C.: Ahâdid) Çukur. * Uzun hat. * Yeryüzündeki uzun yarık ve çatlak. * Hendek. * Kamçı vurulmasından vücutta hâsıl olan yara ve iz.
  • UHDUSE

    Hayret edilecek derecede uydurma haber. * Haber verilen nesne.
  • UHFUK

    (C.: Ehâfik) Yer yarığı.
  • UHKUK

    Yarık, hendek.
  • UHNE

    (C.: Ühan) Kin tutmak.
  • UHRA

    Sâir, diğer, başka. Ahir, gayr, son, sonra.
  • UHRE

    Bir şeyin sonu.
  • UHREVÎ

    Âhirete dair, âhiretle alâkalı. Öteki dünyaya ait.
  • UHRUN

    f. Doğurmayan, kısır kadın veya hayvan.
  • UHT

    (C.: Ahavât) Kızkardeş.
  • UHTEYN

    İki kızkardeş.
  • UHUD

    (Ahd. C.) Ahidler, yeminler, peymanlar, anlaşmalar, sözleşmeler.
  • UHUD MUHAREBESİ

    Uhud, Medine-i Münevvere'nin bir mil kuzeyinde kırmızı bir dağ olup, Hz. Peygamberimizin (A.S.M.) ashâbıyla Kureyşliler arasında vuku bulmuş olan Uhud Gazasıyla meşhurdur.Uhud gazası, hicretten 2 sene 6 ay 7 gün sonra olmuştur. Bunun zahirî sebebi: Daha evvel yapılmış olan Bedir Gazasında Kureyşliler mağlub olduklarından, Kureyşlilerden Bedir Gazasında akrabaları öldürülmüş olan bazı kişiler Ebu Süfyan'a giderek harp teklifinde bulunmuşlardı. Ebu Süfyan, kendi kumandası altında Kureyş müşriklerinden ve Kenane ve Tehâme'den üçbin ikiyüz kişi kadar alarak karısı Hind ve diğer bazı kadınlarla birlikte Medine'ye doğru hareket edip Uhud Dağı'na gelmişlerdi. Hz. Resulullah (A.S.M.) Efendimiz, bunların önüne çıkmak fikrinde bulunmayıp, şehre girdiklerinde müdafaa yapmayı teklif etmişse de, bazı ashabın ısrarı üzerine muharebeye çıkmağa karar vermişlerdi. Hz. Peygamber (A.S.M.) sahabeden 700 kişiyle küffâra karşı çıktı. Muharebede müslümanlar bazan galip, bazan mağlub olarak Peygamberimizin amcası. Hz. Hamza ile birlikte 70 sahabe şehid olmuştu. Hatta Peygamberimizin de dişi kırılmış, yüzü ve dudağı yaralanmıştı.(Mühim bir sual: Fahr-ül-Âlemîn ve Habib-i Rabb-ül-Âlemîn Hazret-i Resul-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın Sahabelerinin, müşrikîne karşı Uhud'un nihayetinde ve Huneyn'in bidayetinde mağlubiyetinin hikmeti nedir?Elcevab: Müşrikler içinde o zamanda saff-ı Sahabede bulunan ekâbir-i Sahabeye istikbalde mukabil gelecek Hazret-i Halid gibi çok zatlar bulunduğundan, şanlı ve şerefli olan istikballeri nokta-i nazarında bütün bütün izzetlerini kırmamak için, hikmet-i İlahiyye, hasenat-ı istikbaliyelerinin bir mükâfat-ı muaccelesi olarak mazide onlara vermiş, bütün bütün izzetlerini kırmamış. Demek mazideki Sahabeler, müstakbeldeki Sahabelere karşı mağlup olmuşlar. Tâ o müstakbel Sahabeler, berk-i süyuf korkusuyla değil, belki bârika-i hakikat şevkiyle İslâmiyete girsin ve o şehâmet-i fıtriyeleri çok zillet çekmesin. L.) (Bak: Huneyn)
  • UHUD-İ ATİKA

    Eski anlaşmalar.
  • UHUD-U MER'İYE

    Yürürlükteki anlaşmalar.