U Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. U Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ULUM-U HAFİYE

  Gizli ilimler. Ancak veraset-i Nübüvvet muhakkiklerince veya bir kısım hakikatların esrarına vakıf âlimlerce bilinen ilimler.(İlm-i Cifrin mühim bir düsturu ve ulum-u hafiyyenin mühim bir anahtarı ve bir kısım esrar-ı gaybiyye-i Kur'aniyyenin mühim bir miftahı tevafuktur. M.)

• ULUM-U KEVNİYE

  Kâinatın ilmi. Yaratılışa dair olan ilimler.

• ULUM-U MÜTEÂREFE

  Herkesin bildiği ve tanınmış olan ilimler.

• ULUM-U NAKLİYE

  Hadis, tefsir, fıkıh gibi ve mukaddes kitaplardan nakil olunan ve rivâyet üzerine kurulmuş olan ilimler.

• ULUM-U NAZARİYE

  Yalnız görüş halinde kalmış, tatbikata konulmamış ilimler, teoriler.

• ULUM-U SİYASİYE

  Siyasî ilimler.

• ULUM-U ŞETTÂ

  Dağınık bilgiler, çeşit çeşit ilimler.

• ULÜ

  Sahipler. Bir şeyin ehli olanlar.

• ULÜF

  (Ulûfe. C.) Yemler, ulufeler. * Yeniçeri maaşları.

• ULÜ-L AZM

  Kat'i azim sahibi, ciddiyet, sabır, sebat sahibi büyük zâtlar, hususan peygamberler (Aleyhimüsselâm). Başta Hz. Muhammed (A.S.M.), İsa, Musa, İbrahim, Nuh (A.S.).(Kur'an-ı Hakîm ehl-i şuura imamdır. Cin ve inse mürşiddir. Ehl-i kemale rehberdir. Ehl-i hakikata muallimdir. Öyle ise, beşerin muhaveratı ve üslubu tarzında olmak zaruri ve kat'idir. Çünkü, cin ve ins münacâtını ondan alıyor. Duâsını ondan öğreniyor. Mesailini onun lisaniyle zikrediyor. Edeb-i muaşeretini ondan taallüm ediyor ve hakeza. Herkes onu merci' yapıyor. Öyle ise eğer Hz. Musa'nın (A.S.) Tur-i Sina'da işittiği kelâmullah tarzında olsa idi; beşer bunu dinlemekte ve işitmekte tahammül edemezdi ve merci' edemezdi. Hz. Musa (A.S.) gibi bir ulü-l azm ancak birkaç kelâmı işitmeğe tahammül etmiştir. S.)

• ULÜ-L EBSAR

  Basiret sâhibleri.

• ULÜ-L ELBAB

  Akıl sâhibleri. Düşünebilenler. Akl-ı selim sahibleri.

• ULÜ-L EMR

  Müslümanları şeriat nâmına idare eden (Halife, kadı, İslâm reisi, pâdişah, sultan, reis-i cumhur, reis, müdür gibi) zâtlar.

• ULÜ-N NÜHA

  Akıllı kimseler.

• ULÜVV

  Büyüklük, yükseklik. * Bir şeyin yukarısına çıkma. * Şan, şeref ve kadr sahibi olma.

• ULÜVV-Ü CENABLIK

  Âlî cenablık. * Kerem ve cömertlik sâhibi ve faziletli olmak. Büyüklük.

• ULÜVV-Ü HİMMET

  Yüksek himmetlilik, gayret ve himmeti çok olmak. (Bak: Himmet)

• ULÜVV-Ü ŞAN

  Şânı şerefi büyük. Yüksek şeref.

• ULVAN

  Mektup ve yazı başlığı. * Övünme, tefahur.

• ULVİ

  (Ulviye) Yüksek, yüce. * Manevî ve göğe mensub.

• ULVİYET

  Ulvilik, yücelik, yükseklik, ululuk.

• ULYA

  (Müe.) Pek büyük, pek yüce, daha yüksek. Çok yüksek olan.

• UMALE

  Bir işçinin, işi karşılığında aldığı ücret.

• UMDE

  İnanılacak şey. * Prensip, temel fikir. * Dostluk. Güvenilecek yer veya kimse. * Kavim veya kabilenin muteber ve mu'temedi olan. Reis. Serasker.

• UMK

  Derinlik. Dibi derin. * Kuyu veya denizin derinliği.

• UMKAN

  Derinliğine.

• UMMAL

  (Âmil. C.) İdare âmirleri. Valiler. Tahsildarlar.

• UMMAN

  Büyük deniz. Okyanus. * Hindistan ile Arabistan arasındaki büyük deniz.

• UMRA

  Bir kimsenin mülkünü bir kimseye "Ömrüm oldukça veya senin ömrün oldukça sana i'tâ ettim, ölsen yine benim olsun" demesi.

• UMRAN

  İmar ile şenlendirilmiş olan. Bayındırlaşmak. Medenilik. Saâdet. Mutluluk.

• UMRE

  Ziyâret. Hac mevsimi dışında Kâbe'yi ve Mekke ve Medine'deki mukaddes yerleri ziyaret etmek. Ist: Kâbe-i Muazzama'yı tavaftan ve Safâ ile Merve denilen iki mukaddes mevki arasında sa'yetmekten ibarettir. Farz olan hacca Hacc-ı Ekber denildiği gibi, Umreye de Hacc-ı Asgar denilir. Cuma gününe tevafuk eden hacca da Hacc-ı Ekber denilir.

• UMRE-İ NEBEVÎ

  Hz. Muhammed (A.S.M.) Efendimizin, hac farz olmadan evvelki haccı.

• UMUD

  (Amud. C.) Direkler. Sütunlar. * Mc: Seyyidler. Askerî elçiler.

• UMUHET

  Yapılacak işte tereddüt gösterme, tutulacak yolda duraklama.

• UMUM

  Umumi olmak. Hep, bütün, cümle, herkes.

• UM'UME

  İnsan topluluğu.

• UMUMEN

  Bütün, hep.

• UMUMET

  Amcalık. Amca akrabalığı.

• UMUMÎ

  Herkesle alâkalı, herkese dâir.

• UMUMİYET

  Bir şeyin herkese âit olması. Umumilik.

• UMUMİYETLE

  Umumi olarak. Genel olarak.

• UMUR

  (Emir. C.) Emirler. İşler. Hususlar. Maddeler.(Mühim ve büyük bir umur-u hayriyenin çok muzır mânileri olur. Şeytanlar o hizmetin hâdimleriyle çok uğraşır. Bu mânilere ve bu şeytanlara karşı, ihlâs kuvvetine dayanmak gerektir. L.)

• UMURAŞNA

  (Umur-âşnâ) f. İşten anlar, işbilir.

• UMURAT

  (Umre. C.) Umreler. Hac mevsiminin haricinde Kâbe'yi ve Mekke-i Mükerreme'nin mübarek yerlerini ziyaret etmeler.

• UMURDİDE

  (C.: Umurdidegân) f. İş görmüş, işten anlar ve tecrübeli kimse.

• UMUR-U ASKERİYE

  Askerlik işleri.

• UMUR-U DÜNYEVİYYE

  Dünya işleri. Dünyaya ait işler.

• UMUR-U GAYBİYE

  Gaybi olan ve hissiyâtımızla bilinmeyen işler. Geçmiş zamana yahut geleceğe dâir olan ve hazırda mevcut olmayan işler.

• UMUR-U HASİSE

  Çirkin ve kötü işler.

• UMUR-U İZÂFİYE

  Birbirisiz olmayan ve birbirine nisbet ve mukayese ile anlaşılan vasıflar. (Meselâ: Karanlık olmasa, aydınlığın bilinmemesi gibi)