C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CİVARİYYET

  Komşuluk, yakınlık, aynı civarda oluş.

• CİVE

  f. Civa. (Hg)

• CİVELEK

  Tar: Yeniçeri Ocağı'nda bulunan ve aşçıbaşı maiyetinde yaver gibi kullanılan gençler. * Canlı, hareketli ve neş'eli deve yavrusu veya genç.

• CİYA'

  (Câyi'. C.) Karınları acıkmış olanlar, açlar.

• CİYADET

  Tazelik, yenilik. * İyilik, güzellik.

• CİYEF

  (Cife. C.) Lâşeler, leşler. Cifeler.

• CİYET

  Bozulmuş, değişmiş olan su. Bir yere toplanıp birikmiş olan su.

• CİZ'

  Ağaç kütüğü. Ağaç kökü. Kuru direk. Hurma ağacının kökü. Hurma ağacı. * Çatı örtüsünde kullanılan ağaçlar. (Bak: Hanin-i ciz')

• CİZ'

  Derenin dar ve kısık yeri.

• CİZAL

  Hurma toplama.

• Cİ'ZARE

  Kısa boylu tıknaz kimse.

• CİZARET

  Deve kasaplığı.

• CİZE

  Dere kenarı.

• CİZFE

  Küçük sürü.

• CİZİRMAN

  Hurma yaprağının aslı; yâni dibi ki, yaprağı dökülünce ağaçta kalır.

• CİZL

  (C.: Cüzul-Eczâl) Büyük odun ağacının kökü, tomruk.

• CİZLE

  Bir büyük yığın hurma.

• CİZME

  Deve sürüsü. * Koyun sürüsü.

• CİZMİR

  Ağaç kütüğü.

• CİZN

  Kök. * Ağaç kütüğü.

• CİZ'-UN NAHL

  Hurma ağacının kökü, kütüğü.

• CİZYE

  Vergi. Haraç. Müslümanların fethettikleri yerlerde, müslüman olmayanlardan alınan ve devlet teminatı altında bulunmanın karşılığı olan vergi. (Bak: Haraç)

• CİZYEDÂR

  f. Cizye adı verilen vergiyi toplıyan memur, cizyeci.

• COĞRAFYA

  Yeryüzünün şimdiki hâlini çeşitli cihetlerden inceleyen ilim. Bölümlerinden olan Fizikî Coğrafyada: Karalarla denizlerin durumları ve iklimleri;İktisadî Coğrafyada: Toprak mahsulleri, sanayi ve ticaret işleri;Siyasî Coğrafyada: Irk, dil, millet hususiyetleri ve devlet sınırları anlatılır.Bunlardan başka; hayvanat, nebâtât, ziraat, tarih, matematik gibi çeşitli mevzularla alâkalı coğrafya kolları da vardır.

• CONTA

  Birbirinin üzerine kapanan iki madeni parça arasında, açıklık kalmamasını te'min etmek için konulan karton, kösele, lâstik vs. şey.

• COP

  Polis ve polis görevlisi askerlerin taşıdığı, kauçuktan yapılma sopa.

• CÖMERT

  Eli açık, ikramcı, kerem sahibi.

• CU

  f. Akarsu, ırmak, nehir, çay.

• CU

  f. Custen fiilinin emir kökü. Gelecek misâlde olduğu gibi birleşik kelimeler yapılır.

• CU'

  Açlık.

• CU'AN

  (Cu'. dan) Aç olarak, acıkmış olarak.

• CU'BUB

  (C: Ceâbib) Fitil ucu. * Çirkin ve kısa boylu adam.

• CU'BUS

  Ebleh, ahmak.

• CUCE

  f. Civciv.

• CUD

  Cömertlik. Sahilik. Eli açık olmak. Muhtaçların vaziyetlerini, durumlarını bildirmeğe meydan vermeksizin lütuf ve ihsanda bulunma hâleti. Mücahede-i diniye ve neşr-i hakaik-ı Kur'aniye ve imaniye hizmetinde mutemed zâtlara lüzumunda maddeten de iştirak etmek fedakârlığı.

• CUD U KEREM

  Cömertlik, eli açıklık.

• CUD U SEHAVET

  Cömertlik ve eli açıklık, sahilik.

• CUDİ

  Hz. Nuh'un (A.S.) tufandan sonra gemisi ile sahile çıktığı dağın ismi. * Şırnak İlinin 6 kilometre güneydoğusunda bulunan bir dağın adı.

• CUDİ-İ İSLÂMİYET

  Her türlü helâket ve felâketlerden İslâmiyetle necat bulunacağını ifâde eden bir teşbihdir.Nasıl ki Nuh tufanında Nuhun (A.S.) gemisi Cudi Dağında karaya oturup kurtuldukları gibi.

• CUG

  f. Öküz boyunduruğu.

• CUGD

  Baykuş.

• CUHAF

  Zarar ve ziyân edici, zarar verici nesne, muzır. * Çok yemekten şişip ishal olmak. * Ölmek, mevt.

• CUHALE

  İğne deliği.

• CUHAM

  İnsanı zayıflatan ve gözleri irinleten bir hastalık.

• CUHDUB

  (C.: Cehâdib) Ayakları uzun, yeşil çekirge.

• CUHFE

  Medine yakınında bir yerin adıdır ve Şam ehli orada ihram giyerler.

• CUHR

  Yer deliği.

• CUHUZ

  Çıkmak, huruç.

• CUL

  (C.: Ecvâl) Akıl. * Rey. * Kuyu duvarı. Aşağısından yukarısına kadar kuyunun taraflarından her bir tarafı.

• CUL

  f. Çaylak.