E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• EGARR

  Çok parlak ve kıymetli. Beyaz şey. * İşi güzel ve hatırlı olan kimse, aziz ve şerefli. (Müennesi daha çok müsta'meldir: Şeriat-ı Garrâ gibi.)

• EGBİYA

  (Gabi. den) Gabiler. Akılsızlar. Anlayışı kıt olanlar.

• EGDİYE

  (Gıdâ. C.) Gıdalar.

• EGLAK

  (Galak. C.) Kilitler, kilitli şeyler. Mc: Anlaşılması zor olan ifadeler.

• EGLAL

  (Gull. C.) Halkalar. Kelepçeler. Mahkemenin cezaya müstehak kılıp mahkum ettiği kimselerin boyun ve ayaklarına vurulan zincirler. * (Galel. C.) Ağaçlar arasında korulukta akan sular.

• EGLEB

  (Bak: Ağleb)

• EGMAK

  (Bak: A'mak)

• EGMİS

  (Gams. dan) Batır, daldır (meâlinde).

• EGNAM

  Koyunlar.

• EGNİŞ

  f. İnşa etme, bina yapma. Yapı meydana getirme.

• EGNİYA

  (Gani. C.) Zenginler.

• EGO

  Lât. Ben. Ene.

• EGOİST

  Bencil, hodpesent, hodbin, kendini beğenmiş, menfaatperest.

• EGOİZM

  Fr. Bencillik. Kendi menfaatını ön plâna alma. Her işi ve davranışta kendini düşünme. Bencillik, hem ahlâk, hem de dinde reddedilen kötü bir huydur. Bencillikten kurtulmanın çaresi, İslâm terbiyesidir.

• EGOSANTRİZM

  Fr. Psk: Benmerkezcilik. Zihnî gelişmenin ilk çocukluk safhası. Bebek büyüyüp kendi varlığı ile başka varlıkları ayırmaya başladığı zamanlarda kendine has bir düşünce tarzı ile düşünür. Sanki dünyada en önemli varlık kendisi, herşey onun emrine ve isteğine hazır olmalı. Annesi, babası, diğer insanlar ve eşya, isteği gibi kendisine davranmasa ağlamaya başlar. Herşeyin merkezi olduğu hissini taşır.İnançsız insanlar, bu çocuktan farklı mı düşünüyor? Her varlık kendi nefsine maliktir. Kendisi için çalışır, kendi zevki için çabalar, gayesi yaşamak ve varlağını devam ettirmektir diyen ve benliklerini dünyanın merkezi yapan, kendilerini firavun gibi tanrı sanan bu insanlar, egosantrik düşünüşten daha aşağı seviyede değiller mi?

• EGRAZ

  (Garaz. C.) Garazlar.

• EGSAN

  (Bak: Ağsân)

• EGŞİYE

  (Bak: Ağşiye)

• EGTAŞA

  Karartı.

• EGTİYE

  (Bak: Ağtiye)

• EGUL

  f. Hiddet ve öfke ile yan yan bakma.

• EGVAL

  (Gul. C.) Büyük felâketler, âfetler, musibetler, belâlar. * şeytanlar. * Gulyabaniler.

• EGVAR

  (Gavr. C.) Dipler, çukurlar, kuyular. Sonlar, uçlar.

• EGZOST

  ing. İçten yanmalı motorlarda yanmış akaryakıt gazı. Bu gazın boşaltılması tertibatı.

• EĞE

  Maden vesaire yontmaya mahsus ince dişli âlet. Törpü.

• EĞERÇİ

  (Eğerçend) f. ...ise de, her ne kadar, ...olsa da.

• EHABB

  Çok sevgili. En sevgili.

• EHABB-I EHİBBA $

  Dostların, ahbabların en sevgilisi.

• EHABB-I EMVAL

  Malların çok sevileni.

• EHACC

  Pek katı, çok sert şey.

• EHACÎ

  (Uhcüvve. C.) Bilmeceler, bulmacalar, yanıltmacalar.

• EHAD

  Bir. Tek. İnfiradla muttasıf sıfât-ı kâmileyi cami' olan. (Bak: Ehadiyyet)

• EHADD

  (Hadd. den) Çok keskin.

• EHADD-İ SÜYUF

  Kılıçların en keskini.

• EHADİD

  (Bak: Ahadid)

• EHADİS

  Hadisler. Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) sözleri, hareketleri ve emirlerini bildiren hakikatler. (Bak: Hadis)

• EHADİS-İ KUDSİYE

  (Bak: Hadis-i Kudsî)

• EHADİS-İ MERFUA

  (Bak: Hadis-i Mürsel)

• EHADİS-İ MEVZUA

  (Bak: Hadis-i Mevzu')

• EHADİS-İ MÜRSELE

  (Bak: Hadis-i Mürsel)

• EHADİS-İ SAHİHA

  (Bak: Hadis-i Sahih)

• EHADİYYET

  (Ahadiyet) Allah'ın (C.C.) her bir şeyde kendine âit birlik tecellisi. (Ehadiyyet, her bir şeyde Halik-ı Külli Şey'in ekser esmâsı tecelli ediyor demektir. Meselâ: Güneşin ziyası, bütün zemin yüzünü ihata ettiği haysiyeti ile vahidiyyet misâlini gösterir ve her bir şeffaf cüz'de ve su katrelerinde, güneşin ziyası ve harareti ve ziyasındaki yedi rengi ve bir nevi gölgesi bulunması ehadiyyet misâlini gösterir. Ve her bir şeyde, hususan zi-hayatta ve bilhassa her bir insanda o Sani'in ekser esması onda tecelli ettiği cihetle ehadiyeti gösterir. M.) (Bak: Rahmaniyyet)

• EHADÜ HÜMA

  Onlardan biri. Her ikisinden biri.

• EHAD-ÜL-ÂHÂD

  Eşsiz, tek, emsalsiz. Teklerin teki, bir tek.

• EHAFF

  Çok hafif.

• EHAFF-İ MÜCÂZÂT

  Cezâların en hafif olanı.

• EHAKK

  Daha haklı, pek haklı. Daha doğrusu. En hakiki.(Ey talib-i hakikat, madem hakta ittifak, ehakta ihtilaftır. Bazan hak, ehaktan ehaktır. Hem de olur hasen, ahsenden ahsen. S.)

• EHALİ

  (Ehl. C.) Bir memleket, şehir, kasaba köy veya semt veyahut da mahallede yerleşip oturanlar. * Avam, halk umum.

• EHAMM

  Yakın. * Kara, esved.

• EHANN

  Genzinden konuşan kimse, hımhım.