E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ENMELE

  (C.: Enâmil) Parmak ucu.

• ENMUZEC

  Nümune, misâl, örnek.

• ENNANE

  Çok inleyen ve çok şikâyetçi olan kadın.

• ENNE

  Gr: Kat'iyyet bildirir ve kelimenin başına getirilir. (Bak: İnne)

• ENNE

  Çok inleyen.

• EN-NUR

  Cenab-ı Hakk'ın her çeşit nurun Halik'ı olması ve onlara nur vermesi dolayısıyla bir ismi.

• ENSA

  (Nesy. C.) Unutmalar, nesyler.

• ENSAB

  Doğru boynuzlu.

• ENSAB

  (Nasb. C.) Dikili taşlar. Müşriklerin, yanında kurban kestikleri putlar.

• ENSAB

  (Neseb. C.) Soylar, nesebler. Baba tarafından hısımlar.

• ENSAC

  (Nesc. C.) Nesicler. (Bak: Nesc)

• ENSAF

  (Nısf. C.) Nısıflar, yarımlar.

• ENSAF

  (İnsaf. dan) Daha insaflı, çok acıyan, en merhametli.

• ENSAL

  (Nesl. C.) Nesiller. Soylar. Zürriyetler. Sülâleler.

• ENSAR

  (Nâsır. C.) Yardımcılar. Müdâfiler. * Peygamberimiz Resul-ü Ekrem (A.S.M.) Mekke'den Medine'ye hicretinde Onun mücadelesine iştirak edip ona yardımcı, müdâfi, muhafız vaziyetini alan ve Cenâb-ı Hak'tan ve Hz. Peygamber'den (A.S.M.) yardım ve nusret dileyen Sahabe-i Kiram hazeratı. Bu Zevat-ı Kirâm Medine'deki "Evs ve Hazreç" kabilesindendirler. (R.Anhüm) Ensârullah da denir. (Bak: Ashab)

• ENSEB

  En lâyık, çok münasib, tam yerinde.

• ENŞAT

  Kovası, bir defa çekmekte çıkan, dibi yakın kuyu.

• ENTAK

  (Nutk. dan) Çok güzel söz söyliyen, çok iyi nutuk veren.

• ENTE

  Sen. (Bak: Şahıs zamiri)

• ENTELLEKTÜEL

  Fr. (Bak: Münevver) Aydın. Akıl ve zihinle ilgili.

• ENTERESAN

  Fr. Alâka çekici, dikkate lâyık, nazarı celbedici. Câlib-i dikkat.

• ENTERNE

  Fr. Belirli bir yerde oturmağa mecbur edilen yahut gözaltına alınan kimse.

• ENTİMEM

  yun. Man: Mantıkta kısaltılmış kıyas şekli. Öncül veya had denilen ve bilinen kaziyelerden biri söylenmeden sonuca varmak. Örnek: (Orucu bozdu, o halde 61 gün keffareten oruç tutması gerekir.) Burada hadlerden biri (Orucu bozan, 61 gün keffareten oruç tutar), kaziyesi biliniyor kabul edilerek söylenmiştir ve yalnız (Orucu bozdu) kaziyesinden hareket edilerek sonuç çıkarılmıştır.

• ENTRİKA

  İtl. Hile, gizli tedbir ve dolap.

• ENUK

  Kartal kuşu.

• ENUŞA

  f. Mecusi mezhebi. * Sevinç, sürur, neş'e. * Adalet, âdillik, doğruluk, hakdan ayrılmamaklık.

• ENUŞE

  f. Hoş, mes'ut, saadetli. * Genç padişah. * şarab, içki.

• ENÜK

  Kurşun.

• EN'ÜM

  (Ni'met. C.) Nimetler, iyilikler, lütuflar, ihsanlar. * Medine-i Münevverede bir mevki ismi.

• ENVA'

  (Nev'. C.) Neviler, çeşitler, türler.

• ENVAH

  (Nevh. C.) Nevhler, ölmüş olan bir kişinin arkasından ağlayan kadınlar, matem tutan hanımlar, ağıt yakanlar.

• ENVA'-I KESİRE

  Çok çeşitler, çok neviler.

• ENVAR

  (Nur. C.) Nurlar, ışıklar, aydınlıklar. Maddi veya mânevi karanlıktan kurtarmaya vâsıta olanlar.

• ENVEK

  (C.: Nevkâ) Ahmak.

• ENVER

  En nurlu, daha nurlu, çok parlak.

• ENYAB

  Çenenin yan tarafındaki kesici veya azı dişleri.

• ENZA'

  Kılsız, tüysüz kimse.

• ENZAD

  (Nazad. C.) Şanlı, şerefli, namlı ve tertibli kimseler. * Toprak tabakaları.

• ENZAL

  (Nezl ve Nizil. C.) Soysuzlar, alçaklar, âdi ve aşağılık adamlar.

• ENZAM

  Balıkların karınlarında peydâ olan yumurta dizileri.

• ENZAR

  (Nazar. C.) Bakışlar, görüşler. Seyr.

• ENZAR-I DİKKAT

  Dikkatli bakışlar, dikkatli görüşler.

• EPİK

  Fr. Mevzuu kahramanca olan yazıların frenkçe ismi.

• EPSAN

  f. Bileği taşı.

• EPÜRNAK

  f. Delikanlı, genç yiğit, bahadır.

• ER

  Erken, geç değil.

• ER

  f. Eğer, şâyet, ise, olsa, olur ise... mânalarına gelir.

• ERABET

  Akıllı, zeyrek ve uslu olma.

• E'RAC

  Anadan doğma topal, aksak.

• ERACİF

  Uydurma, yalan sözler. (Bak: Recefe)