E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ERDE

  Çürük nesne.

• ERDEB

  Bir ağırlık ölçüsüdür. Arab ülkelerinde kullanılır. Miktarı, İstanbul kilesiyle dokuz kileyi karşıladığı gibi, kullanıldığı mahalle göre de değişir.

• ERDEB

  f. Muharebe, ceng, cidâl, kavga.

• ERDEM

  Usta gemici.

• ERDEN

  Bir nevi kumaş.

• ERDİYE

  (Rıdâ. C.) Baş örtüleri.

• ERD-ŞİR

  f. Eski İran hükümdarlarından bazılarının adıdır.

• EREB

  Hâcet, ihtiyaç. San'at.

• EREC

  Güzel ve hoş koku. Misk ü anber ve ıtır gibi şeylerin güzel kokusu.

• EREDA

  (C.: Erad-Erâdât) Ağaç kurdu. Güve.

• ER'EF

  Daha rauf, çok şefkatli.

• EREK

  Misvak ağacını çok yediğinden dolayı devenin karnı incinmek.

• EREN

  Sevinmek, sürur.

• EREN

  t. Yetişen. Ermiş. Veli.

• ERENDAN

  f. "Hâşâ" mânasına inkâr ifade eden bir kelimedir.

• ERENDİZ

  Müşteri gezegeni. Jüpiter yıldızı.

• ERES

  Çiftçilik, çiftçi olma.

• ER'ES

  Başı büyük, kocakafa.

• ERETT

  Peltek adam, kekeme kimse.

• ERFA'

  Daha yüksek, çok ulvi, en yüce.

• ERFA'-I DERECÂT

  Derecelerin en yükseği.

• ERFAK

  En ziyade yumuşak. * Arkadaş, refik olmaya en çok lâyık, elyak.

• ERFEŞ

  Nefsî isteklerine düşkün olan. * Kulakları uzun ve kaba (adam).

• ERGA(B)

  (Ergav) : f. Irmak, dere, çay, nehir, akarsu. * Su akıtmak için açılan yol, ark.

• ERGAD

  Maişetçe daha ferahlık. Geniş maişet.

• ERGAL

  Sünnet olmamış kişi.

• ERGAN

  Söz dinlemek.

• ERGANDE

  f. Hırslı, öfkeli. * İçkiye düşkün olan sarhoş.

• ERGAVAN

  Bir kırmızı çiçek. Ercüvân denilen kırmızı çiçekli ağaç.

• ERGEN

  (Bâliğ) Çocukluk çağından gençlik çağına geçmiş olan, aklı ermeğe başlamış, bâliğ.Erginlik çağına gelen müslüman genç, namaz kılmak, oruç tutmak, zekat vermek gibi Allah'ın farz kıldığı emirlerini yerine getirmeğe mükellef (yükümlü) olur. Küçük yaştan itibaren derece derece gerekli dini bilgiyi öğrenir. Ve iyi alışkanlıklar edinirse ergenlik çağında bunlara daha kolay uyar.

• ERGİDE

  f. Hiddetlenmiş, kızmış, öfkelenmiş, asabileşmiş.

• ERGİDE-NİGÂH

  f. Öfkeli, hiddetli bakış.

• ERGİMEK

  (Bak: Zeveban etmek)

• ERGUN

  f. Sert başlı at. Hızlı ve oynak olarak giden at.

• ERGÜVAN

  Güzel ve parlak kızıl renkli bir çiçek. (Garbda ercuvan denilir.)

• ERHA

  (Rehâ. C.) El değirmenleri.

• ERHAB

  Vâsi, geniş, açık.

• ERHAM

  Başı beyaz olan at.

• ERHAM

  En rahim, en merhametli, en çok şefkatli.

• ERHAM

  (Rahim. C.) Döl yatakları, rahimler. * Yakın hısımlar, akrabalar.

• ERHAM-ÜR RÂHİMÎN

  Merhametlilerin en merhametlisi. * Allah'ın (C.C.) sıfatlarındandır.

• ERHAS

  (Rahis. den) Pek ucuz.

• ERİC

  Güzel koku. Misk, anber ve ıtır gibi hoş ve lâtif olan şeylerin kokusu.

• ERİD

  Besili, semiz.

• ERİH

  Râyiha-i tayyibe. Temiz ve güzel koku.

• ERİKE

  Taht. Padişahın tahtı. * Oturulacak yer. Koltuk.

• ERİKE-ÂRÂ

  f. Tahtı güzelleştiren, süsleyen (Padişah.)

• ERİKE-NİŞİN

  f. Tahtta oturan.

• ERİKE-PİRÂ

  f. Tahtı süsleyen, pâdişah.

• ERİS

  f. Zeki, akıllı, uyanık, zeyrek, uslu.