G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GAYR-I MÜMKİN

  Mümkün olmayan, imkânsız.

• GAYR-I MÜNBİT

  İyi ve bol yetiştirmeyen. Münbit olmayan.

• GAYR-I MÜNFEKK

  Bitişik, ayrılmaz.

• GAYR-I MÜNİF

  Münif olmayan. (Bak: Münif)

• GAYR-I MÜNKATI'

  Devamlı, fasılasız, kesiksiz.

• GAYR-I MÜSLİM

  Müslüman olmayanlar. İslâmiyete girmeyenler.

• GAYR-I MÜSMİR

  Verimsiz, faydasız, meyvesiz. (Bak: Desâtir)

• GAYR-I MÜTECEZZÎ

  Ayrılamayan, bölünemeyen.

• GAYR-I MÜTENAHÎ

  Sonsuz, nihayet bulmaz, bitmez.(Bir noktayı tam yerinde icad etmek için, bütün kâinatı icad edecek bir kudret-i gayr-ı mütenahî lâzımdır. Zira, şu kitab-ı kebir-i kâinatın her bir harfinin, bâhusus zihayat her bir harfinin, her bir cümlesine müteveccih birer yüzü, nâzır birer gözü vardır. M.)

• GAYR-I ŞUURÎ

  Şuursuz, şuurun dışında.

• GAYR-I UZVÎ

  Cansız. Uzvî olmayan. (İnorganik)

• GAYR-I ZARURÎ

  Zarurî ve mecburî olmayan.

• GAYRİYET

  Ayrılık. Gayrılık.

• GAYS

  İmdad. Yardım. * Yağmur. * Yağmurla meydana çıkan çayır.

• GAYSAN

  Gençlik şiddeti.

• GAYS-I NÂFİ'

  Faydalı yağmur.

• GAYTALE

  (C: Gıytal) Sık bitmiş olan ağaç. * Seslerin karışması.

• GAYUB

  (Gayâb-Gaybe) Kaybolmak.

• GAYUR

  Hamiyetli. Çok çalışkan. Dayanıklı. Çok gayretli. * Kıskanç. ("Gayyur" diye yazılması yanlıştır.)

• GAYURAN

  (Gayur. C.) Çalışkanlar, gayretkeşler, gayretliler.

• GAYURANE

  f. Gayretli olan kimseye yakışır şekilde, çalışkan kimseler gibi.

• GAYY

  Aklın istikametini, yolun doğrusunu kaybetmek. Rüşdün zıddı.

• GAYYA

  Cehennemin beşinci tabakasındaki çok korkunç bir kuyunun adı. İçine düşenin kolay kolay kurtulamıyacağı korkunç yer.

• GAYYİR

  (Gayyür) Gayretli kimse.

• GAYZ

  Hiddet, kin, öfke, gadab. Dargınlık. Hınç.

• GAYZ

  Bir şeyin pahası eksilmek. Hilkati noksan olma. Kıymetten düşük şey. * Suyun eksilip azalması, yere çekilmesi.

• GAYZ Ü GAZAB

  Kızgınlık ve hiddet.

• GAYZA

  Meşelik.

• GAYZ-EFŞAN

  f. Hiddetli, öfkeli, kızgın.

• GAYZERAN

  İtburnu.

• GAZ

  f. Isırma, dişle tutma. * Diş.

• GAZA

  (C.: Gazevât) Din uğrunda kâfirlerle yapılan mücadele, muhârebe, düşmana kasdetmek. Cenketmek.

• GAZAB

  Hiddet, öfke, dargınlık, kızgınlık.

• GAZABEN

  Gazabla, hiddetle, öfkeyle.

• GAZAB-I İLAHÎ

  Allah'ın gazabı. Belâ, musibet.

• GAZAB-NAK

  f. Öfkeli, hiddetli, kızgın. Dargın.

• GAZAL

  (C: Gazale-Gazelân) Ceylân. Geyik, âhu. Geyik yavrusu. * Şarkıcı, mızıkacı. *Güzel göz.

• GAZALE

  Dişi geyik. * Güneşin yükselmesi.

• GAZALÎ

  Onyedinci asırda şiirleri ile tanınan Bursa'lı bir şâirin adıdır.

• GAZALÎ

  (Bak: İmam-ı Gazalî)

• GAZAMİR

  Malı çok olan, zengin.

• GAZANFER

  Kahraman. * İri arslan.

• GAZANFERÂNE

  f. Arslancasına, arslan gibi.

• GAZANFER-İ GAZUB

  Kükremiş arslan.

• GAZAR

  Bir cins güvercin. * Çok, fazla.

• GAZAT

  (C: Guzâ) Dağ armudunun ağacı. * Dikenli ağaç. * Seksek ağacı.

• GAZÂT

  Gazlar.

• GAZÂT-I MUZIRRA

  Zararlı gazlar. Zehirli gazlar.

• GAZA-YI EKBER

  Din uğrunda kâfirlerle yapılan büyük muhârebe.

• GAZAZA

  Eksiklik.