G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GAZB

  Kızıl boya, kırmızı renkli boya.

• GAZBAN

  (Gadbân) Dargın, kızgın.

• GAZBE

  Sağlam, sert taş.

• GAZE

  f. Kadınların yüzlerine sürdükleri düzgün allık.

• GAZE

  f. Çocuk salıncağı.

• GAZEFE

  Bağırtlak kuşu.

• GAZEL

  Tek kişinin özel bir ahenkle okuduğu manzume. (Aşk ve nefis gibi hislere ait olup, anlamı dine aykırı olursa ve kadın sesi ile câiz değildir.) * Edb: Klâsik şark şiirlerinin en çok kullanılan ve (5-15) beyitlik şekil. * Sonbaharda ağaç üzerinde kuruyan yapraklar. * Ceylân. * Lâtif şey. * Güzel kadınların bahsi ve medhi. * Kadınlar sohbetini sevmek. * Köpeğin, geyiğin sesinden ürkmesi.

• GAZEL-HAN

  f. Gazel okuyan.

• GAZEL-HANÎ

  f. Gazel okuyuculuk.

• GAZELİYYAT

  Gazel tarzında yazılmış şiirler.

• GAZEL-NÜVİS

  f. Gazel yazan.

• GAZEL-SERA

  f. Nazım şekilleri arasında gazel meydana getiren.

• GAZEM

  Bir ot cinsi.

• GAZETE

  Fr. Genellikle günlük çıkan ve büyük boy olan neşriyat organı. (Bak: Mürcif)

• GAZEVAN

  Hızlı giden iyi at.

• GAZEVAT

  (Gazve. C.) Din uğrunda yapılan harbler.

• GAZF

  Kulağın sarkık olması. * Kırmak. * Geceleyin karanlık olmak.

• GAZGAZA

  Zillet, aşağılık. * Eksik, noksan.

• GAZIF

  Yumuşak, geniş.

• GAZIR

  İyi dibâgat olunmamış deri.

• GAZIYE

  Çok karanlık olan yer. * Büyük nurlu şey.

• GAZİ

  Din uğrunda harbeden. Cihadda yaralanmış veya harbetmiş olan kimse. Harpte ordunun başına geçen kumandan. Muzaffer olan ve harpten sağ dönen.

• GAZİD

  Katı sesli. * Yumuşak ot.

• GAZÎME

  Gazem denilen otun yetiştiği yer.

• GAZÎR

  Bol, çok, kesretli, ziyade, fazla.

• GAZİR(E)

  Mülâyim, yumuşak. Nâzik, uysal.

• GAZİYY

  (C: Gazâ) Yeni doğmuş kuzu.

• GAZÎZ

  Gılâfından yeni çıkan çiçek. * Taze.

• GAZL

  Budaklanmak.

• GAZL

  İplik eğirmek, bükmek.

• GAZM

  Güçle ve şiddetle yemek. * Defetmek, kovmak.

• GAZN

  Hapsetmek. * Kırmak.

• GAZR

  (Gazâre) (C: Gazâyir) Men etmek, engel olmak. * Hapsetmek. * Geçim kolaylığı, maişet genişliği. * Büyük çanak.

• GAZRA

  Ucuzluk. * Hayır. * Özlü balçık.

• GAZREME

  (C. Gazarim) Ölçüsüz, tartısız bir şeyi satmak.

• GAZRUF

  (C.: Gazârif) Kıkırdak.

• GAZUB

  (Gazab. dan) Öfkeli, kızgın, hiddetli. Kükremiş. * Büyük yılan. * Abus deve.

• GAZV

  Seyelân etmek, akmak. * Münkatı' olmak, kesilmek.

• GAZV

  Kasdetmek. * Küffarla cenk edip savaşmak.

• GAZVA

  Malın ve davarın kötüsü.

• GAZVE

  Din düşmanı olan cephenin üzerine taarruz. Muharebe. Cenk. Sefer. Din muharebesi. Gazve, gazivden alınmış olup cenk ve kıtal manasınadır. Düşmanla vuruşmak demektir. Siyer ıstılahında Gaza ve gazve tâbirleri Peygamber Efendimizin bizzat hazır bulunduğu muharebeye denir. Peygamber Efendimizin bizzat bulunmadığı müfrezelere Seriye denilir.

• GAZVE-İ BEDİR

  Bedir Gazvesi. Bedir Muharebesi.(Melâikelerin, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'a hizmeti ve görünmesi ve cinnîlerin O'na imân ve itâati, mütevatirdir. Nass-ı Kur'an ve çok âyatla musarrahtır. Gazve-i Bedir'de beşbin melâike, - nass-ı Kur'an ile - önde, sahâbeler gibi ona hizmet edip, asker olmuşlar. Hattâ o melekler, melâikeler içinde, ashâb-ı Bedir gibi şeref kazanmışlar. M.)

• GAZVER

  Bir ot cinsi.

• GAZZ

  (Gadd) Utancından dolayı önüne bakmak. * Bir şeyin miktarını eksiltmek. * Hurmanın tomurcuğu. * Zerafet sâhibi. * Yeni buzağı.

• GAZZAL

  Eğrilen iplik.

• GAZZE

  Şam'ın doğusunda bir yerin adı. (Resullulah Efendimizin ceddi Hâşim'in kabri ordadır.)

• GEBE

  (Bak: Hâmile)

• GEBEŞ

  Koyunun erkeği. Koç. * Mc: Akılsız, ahmak adam.

• GEBR

  f. Ateşe tapan, mecusi.

• GEC

  f. Kireç, alçı, harç.