G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GIRAR

  Devenin sütünün azalması. * Az uyku. * Miktar. * Cihet, Misâl. * Yol. * Birbiri ardınca olmak. * Her nesnenin kenarı. * Büyük kıl çuval.

• GIRAS

  Ağaç budağı. * Ağaç dikecek vakit.

• GIRBAL

  (C.: Garâbil) İri delikleri olan elek, kalbur.

• GIRBAN

  (Gurâb. C.) Kargalar.

• GIRBIN

  Selin getirdiği çamur.

• GIRBİL

  Havuzun dibinde kalan balçıklı su. * Bardak ve şişenin dibinde olan tortu.

• GIRGIRA

  (C.: Garâgır) Yaban tavuğu.

• GIRIZÎ

  (Bak: Gariziye)

• GIRÎV

  f. Bağırma, feryat etme, çığlık atma, bağrışma.

• GIRK

  Çok, kesir.

• GIRKÎ

  Yumurta kabuğu.

• GIRNEVK

  (C: Garânik-Garânika) Su kuşlarından boynu uzun bir kuş. Telli turna. Kuğu kuşu.

• GIRR

  İşten anlamayan ahmak kişi.

• GIRRE

  Gaflet. Boş bir şeye aldanan. * Tevbeyi sonraya bırakıp, aldanan. Övünen, gururlu. Gâfil. İşe yaramaz.

• GIRS

  (C: Egrâs) Dikilmiş ağaç. * Çocukla birlikte anadan çıkan ince deri.

• GISLÎN

  Yara yıkandığında içinden çıkan irinli ve kanlı su. * Cehennem ehlinin etleri ve kanlarının yıkandığı nesne.

• GIŞA

  Örtü, perde. * Zar. Deri. Kabuk. * Üst tabaka. * Zarf. Mahfaza.

• GIŞAŞ

  Az, kalil. * Evmek, acele.

• GIŞAVET

  Göz kararmak. * Körlük yapan perde. Kabuk. * Baş örtüsü.

• GIŞA-YI TABLÎ

  Tıb: Kulak zarı.

• GIŞŞ

  Hıyânet etmek, hâinlik yapmak. * Yaramaz olmak. * Saf olmayıp karışık olmak.

• GIŞYAN

  Bürünmek, örtünmek. * Cimâdan kinâye olur.

• GITA

  Örtü. Örtünecek şey. Perde.

• GITARRES

  (C: Gatâris) Zâlim, mütekebbir, kibirli kimse.

• GITA-YI BASAR

  Göz perdesi.

• GITA-YI RAKİK

  İnce örtü.

• GITRİF

  Mütekebbir, gururlu, kendini beğenmiş.

• GITRİF

  (C.: Gatârif) Başkan, reis. * Asil ve itibarlı kimse. Soylu kişi.

• GIYAB

  Görünmemek. Göz önünde olmamak. * Hazırda bulunmamak. * Bilinmeyen şeyler. * Arka. Arkasından.

• GIYABE

  Derinlik, dip.

• GIYABEN

  Bulunmadığı halde. Mevcut ve hazır olmaksızın. * Mahkeme veya duruşmada olmadan.

• GIYABÎ

  Arkasından olarak. Kendi hazır olmadığı halde arkasından. Gayba âit. Gayba mensup ve müteallik.

• GIYAR

  Keçe. * Ehl-i zimmetin nişanı.

• GIYAS

  Medetkâr. Yardımcı. Nusrete yetişen. * Meded. Yardım.

• GIYASA

  Suya dalmak.

• GIYAS-ÜD DİN

  Dinin intişar etmesine yardımı dokunan kimse.

• GIYBET

  Arkadan çekiştirmek. Hazır olmayan birisinin aleyhine konuşmak. Birisinin gıyabında hoşuna gitmeyen bir şeyi söylemek. (Gıybet odur ki: Gıybet edilen adam hazır olsa idi ve işitse idi, kerâhet edip darılacaktı. Eğer doğru dese; zâten gıybettir. Eğer yalan dese; hem gıybet, hem iftiradır. İki katlı çirkin bir günahtır. M.)(Gıybet, mahsus birkaç maddede câiz olabilir:Birisi: Şekva suretinde bir vazifedar adama der, tâ yardım edip o münkeri, o kabahati ondan izale etsin ve hakkını ondan alsın.Birisi de: Bir adam onunla teşrik-i mesâi etmek ister. Senin ile meşveret eder. Sen de sırf maslahat için garazsız olarak, meşveretin hakkını edâ etmek için desen: "Onun ile teşrik-i mesâi etme. Çünki zarar göreceksin."Birisi de: Maksadı, tahkir ve teşhir değil, belki maksadı, târif ve tanıttırmak için dese" "O topal ve serseri adam filân yere gitti."Birisi de: O gıybet edilen adam fâsık-ı mütecahirdir. Yâni fenalıktan sıkılmıyor, belki işlediği seyyiatla iftihar ediyor; zulmü ile telezzüz ediyor; sıkılmıyarak âşikâre bir surette işliyor.İşte bu mahsus maddelerde garazsız ve sırf hak ve maslahat için gıybet câiz olabilir. Yoksa gıybet, nasıl ateş odunu yer bitirir; gıybet dahi a'mâl-i sâlihayı yer bitirir.Eğer gıybet etti veyahut istiyerek dinledi; o vakit $ demeli, sonra gıybet edilen adam ne vakit rast gelse: "Beni helâl et." demeli... M.)

• GIYER

  Halden hale dönmek.

• GIZA

  Gıda, besin. (Bak: Gıda)

• GİL

  f. Su ile ıslanmış toprak, balçık. Lüleci çamuru, kil.

• GÎL

  (C: Guyul) Meşelik ve çalılık yer. * Arslan yatağı. Arslanların bulunduğu yer.

• GÎLE

  Bir kimseyi aldatıp bir yere götürüp öldürmek.

• GÎLE

  f. İki dağ arasındaki yol, vadi. * Şikâyet. * Üzüm tanesi.

• GİLİGER

  f. Duvarcı, sıvacı. * Çamurcu.

• GİLLE-MEND

  f. Şikâyet eden, halinden memnun olmayan.

• GİL-ZAR

  f. Çamurlu yer.

• GİN

  f. Türkçedeki "li, lu, lı" eklerinin karşılığıdır.

• GÎNE

  Leşten akan murdar sarı su.

• GÎR

  f. (Giriften) "Tutmak, yakalamak" mastarının emir köküdür. Türkçedeki: yapan, tutan, tutucu, dağılan, yayılan gibi mânalara gelir. Kelimenin sonuna eklenir.

• GÎRA

  f. Müessir, te'sir eden, tutucu.