G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GÖKDELEN

  t. Yirmi veya daha çok katlı bina.

• GÖN

  Tabaklanmış deri, her çeşit meşin, sahtiyan vesaire.

• GÖNDER

  Tar: Seferde ordunun ve ileri gelen vezir ve diğer devlet ricalinin atlarına bakmak ve sair zamanlarda ise has ahır ve çayır hizmetlerinde kullanılmak üzere gayr-ı müslimlerden ve hasseten Bulgarlardan tertip edilmiş bir sınıf olan voynukların her mıntıkada iki, üçü ve dördü hakkında kullanılır bir tâbirdir. * Ucuna birşey takılan uzun sopa veya sırık. Kullanış şekline göre isim alır: Bayrak, sancak gönderi. * Çift sürerken öküzleri dürtmekte kullanılan ucu iğneli uzun sopa. * Sancak çekmek için geminin kıç tarafındaki direğe gönder denildiği gibi, mavnayı yürütmek için kıyıya veya suyun dibine dayatılan sırığa da gönder adı verilir.

• GÖTÜRÜ

  Tartı veya ölçü ile olmayarak, toptan ve kesin olan.

• GÖYNÜK

  Arpa torbası. * Ufak süt kabı. * Kıldan yapılmış yoğurt torbası.

• GÖZ BOYAMAK

  t. Mc: Aldatmak, hileye düşürmek.

• GÖZDAĞI

  t. Mc: Birini istenilen yola getirmek için samimi olmayan şiddet gösterişleriyle korkutmak ve tehdit etmek.

• GRAFİK

  yun. Bir hâdisenin gidişatını göstermek, birkaç şey arasında karşılaştırma yapmak için çizgi ve şekillerle yapılan rakamlı cetvel.

• GRAMER

  Fr. Cümlelerin, kelimelerin, hecelerin ve harflerin hallerinden bahseden ilim. Dil bilgisi.

• GRANİT

  Fr. Jeo: Muhtelif renklerde çok sert bir çeşit taş.

• GREV

  Fr. İşçilerin isteklerini işverene kabul ettirmek için, işlerini hep birlikte bırakmaları.İslâmiyette işçi hakları çok ciddi korunmakla beraber, grev ve benzeri hareketlere başvurulması istenmez. Çünki grev, millî gelire zarar verdiği gibi, sosyal grupları doğurmakla boğuşmalarına ve dolayısıyla da millî huzura zarar getirir. Grev, daha çok kapitalist sistemlerin "Hak, kuvvettedir" şeklinde ifade edilen Avrupa'nın medeniyetindeki olumsuz düsturlarının bir sonucudur. Ve bir işçinin işverenle iktisadî müsabaka edemediğinden, işçiler birliği kurulmasıyla işverene karşı güçlü olmasına kapitalist sistem itiyor. Halbuki İslâmda kişi, kendi küçük gücüyle başbaşa bırakılmamıştır. Çünki "hak kuvvettedir" kaidesinin yerine; İslâm, "kuvvet haktadır" der. İşçi haklı ise, devletin gücü işçinin yanında olur. Bununla beraber İslâm, müsbet müsabaka prensibini de kaldırmaz. Ancak taraflar arasında hukuk ve adaletle nezaret eder.

• GU(Y)

  Diyen, söyleyen mânâlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Rast-gu $ : Doğru söyleyen. Suhan-gu $ : Söz söyleyen, konuşan.

• GUBAR

  Toz.

• GUBAR-ÂLUD

  f. Tozlanmış, toza bulanmış. tozlu.

• GUBARE

  f. Sığır ağılı, mandıra. * Sığır sürüsü.

• GUBARÎ

  Eski harflerle yazılan bir çeşit ince yazı. Bu isim Arapça toz demek olan gubardan alınmıştır. Yazı, toz gibi ince yazıldığı için bu adı almıştır. Eski Türk devletlerinde güvercin postalarıyla gönderilen mektuplar bu yazı ile yazılırdı. (O.T.D.S.)

• GUBBE

  Tavşancıl kuşunun yavrusu.

• GUBEYRA

  Yaban iğdesi. * Habeş vilâyetinde darıdan yapılan bir cins şarap.

• GUBRE

  Toprak renkli olmak.

• GUBŞE

  Toprak renkli omak.

• GUCME

  Kabın dibinde kalan su.

• GUDAF

  (C.: Gudfân) Kuzgun.

• GUDAT

  Ayıp, zillet, noksanlık. * Ter u taze olmak.

• GUDDE

  Tıb: Bez. Vücudun muhtelif yerlerinde, hususan boyunda bir nevi vücuda lazım su çıkaran depocuk. Şiş.

• GUDDE-İ ARAKIYYE

  Ter bezi.

• GUDDE-İ LUÂBİYE

  Tükrük bezi.

• GUDDE-İ MİDEVİYE

  Mide bezi.

• GUDDE-İ NEKFİYYE

  Tıb: Kulak memesinden çeneye kadar olan kısımda bazan ufak ufak meydana gelen bezler.

• GUDDE-İ TAHT-EL LİSAN

  Dilaltı bezi.

• GUDEK

  f. Çocuk, tıfl.

• GUDEKÂNE

  Çocukçasına.

• GUDRUF

  (C.: Gadârıf) Kıkırdak, kıkırdak kemiği.

• GUDRUF-U HALKAVÎ

  Tıb: Kıkırdak halka.

• GUDÜVV

  Sabah vakti. * Sabahleyin bir şeye başlamak.

• GUDVE

  (C: Gudevât) Sabah namazı vakti ile güneşin doğuşu arası.

• GUFL

  Belirsiz, işaretsiz.

• GUFR

  (C: Egfâr) Dağ keçisinin oğlağı. * Hastanın iyi olduktan sonra yine üzülüp hasta olması.

• GUFRAN

  Cenab-ı Hakk'ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.

• GUFUL

  Dikkatsizlikten veya şaşırmaktan dolayı bir işte hata yapma.

• GUGİRD

  f. Kükürt.

• GUH

  f. Pislik, necâset.

• GUK

  f. Kurbağa.

• GUL

  Boş ve virane yerlerde bulunan ve helâk edici olan bir cin tâifesi. İfrit, hortlak. * Ölüm. * Belâ.

• GUL

  f. Safdil, ahmak, bön, sersem.

• GULAM

  Genç, delikanlı. Bıyığı henüz bitmemiş genç. * Esir, hizmetçi, köle.

• GULAME (GULME)

  Cima arzusu.

• GULAMİYE

  Tar: Cizye ve diğer vergileri tahsil edenlerin topladıkları paraların hazine veznesine teslim edilişi esnasında cizye veya vergi harç pusulalarının her biri için kendilerine verilen tahsil âidatı.

• GULAMPARE

  Dost, sevgili, mahbup. (Halk ağzında kulampara şeklinde kullanılır.)

• GULAN

  Tadı ekşi olan ilâçlar.

• GULANE

  f. Üstün bir gayretle. Yüksek bir himmetle.