G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GASIB-ÜL GASIB

  Gasbedilmiş malı gasıbdan gasbeden.

• GASIK

  Gecenin ilk karanlığı. Gece. Karanlık. * Ay doğmak.

• GASÎL

  Yıkanmış.

• GASÎME

  Çekirgeli yemek.

• GASÎRE

  Cemaat, topluluk.

• GASL

  Yıkama. Gusül. Şartlarına uygun şeklide boy abdesti almak. (Bak: Gusül) * Birisini döğüp vücudunu acıtmak.

• GASLAK

  Pişmemiş ve tuzlanmamış olan şey.

• GASL-İ MEYYİT

  Ölünün yıkanması.

• GASM

  Karanlık, zulmet.

• GASN

  Kesmek.

• GASR (GASRÂ)

  Asılsız, alçak kimseler.

• GASS

  İncelik, zavallılık. * Biçare, zavallı. * Tatsız, yavan.

• GASS Ü SEMİN

  Fakir ve zengin. Zayıf ve semiz.

• GASSAK

  Ehl-i cehennemin vücudundan akan irin. * Çok soğuk ve fenâ kokulu içilmez şey.

• GASSAL

  (Gasl. den) Ölü yıkayıcı.

• GASSAN

  Dolu, mümteli.

• GASUK

  Karanlık olmak.

• GASUL

  Çöğen denilen şey.

• GASUL

  Su. Bir şey yıkamakta kullanılan su.

• GAŞAM

  (C: Guşâm) Mübâlağa ile zulmeden.

• GAŞAN

  (Gaşayân) Gönül dönmek. * Akıl gidip, bihoş olmak.

• GAŞEMŞEM

  Şecaatinden kimseye baş eğmeyen. * Başını döndürüp yabana iltifat etmeyen. * Zulmedici. * Methi istediği gibi yapamamak.

• GAŞEYAN

  Kendinden geçmek. Kendini kaybetmek. Bayılmak. Gaşyolmak.

• GAŞİYE

  Perde. Örtü. * Kıyamet. * Dilenci ve cerrar. * Ziyârete gelen dostlar gurubu.

• GAŞİYE SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'de 88. suredir. Mekkîdir.

• GAŞİYE-DÂR

  f. At uşağı, seyis.

• GAŞM

  Zulüm etmek, zulüm yapmak.

• GAŞMERE

  Yönelmek.

• GAŞŞ

  Örtmek, setretmek.

• GAŞŞ

  Hâin.

• GAŞUM

  Zâlim, gaddar. * Muannid, inatçı.

• GAŞVE

  (Gışâve-Guşve) Perde, hicap, örtü. * Göz kararmak.

• GAŞY

  Bayılma, kendinden geçme.

• GAŞY-ÂVER

  f. Baygınlık veren, bayıltan.

• GAŞYET

  Kendinden geçme, bayılma. * Örtmek. * Hayret.

• GAŞYET-İ MEVT

  Koma hali.

• GAŞYOLMA

  Kendinden geçme. Kendini bilemez hale gelmek.

• GATA

  (Gıtâ) (C: Agtıye) Perde, örtü.

• GATAMTAM

  Çok su.

• GATARİF(E)

  (Gıtrîf. C.) Başkanlar, başlar, reisler, önderler. * Soylu ve asaletli kimseler, itibarlı ve seçkin kişiler.

• GATAŞ

  (C: Agtaş) Karanlık. * Devamlı su akan gözdeki zayıflık.

• GATATA

  (C: Gıtât) Bağırtlak cinsinden bir kuş.

• GATAYE

  Kertenkeleden büyük bir hayvan.

• GATFAN

  Ev içinde su dökmek için yapılan yer. * Erkek ismi.

• GATGATA

  Çömleğin kuruyup kaynaması.

• GATİT

  Horlamak.

• GATRAFE

  Büyüklenmek, ululanmak, kibirlenmek.

• GATS

  Batırılma, daldırılma. * Batırma, daldırma.

• GATT

  Birbirine tâbi olmak. * Gizlemek. * Mükedder etmek, üzmek. * Suya dalmak.

• GÂV

  f. Öküz, sığır, bakara.