İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İHLAS-PERVERÎ

  f. Temiz yürekli, ihlas sâhibi olma.

• İHLİL

  Erkek tenasül organının deliği, sidik yolu. Sidik deliği. * Kadınlarda memede sütün aktığı yer.

• İHMA

  Bir şeyi ateşte kızdırma.

• İHMAD

  Ateşin alevini söndürmek.

• İHMAL

  Ehemmiyet vermemek. Yapılması lâzım bir işi sonraya bırakma. Dikkatsizlik. Başlayıp bırakmak. Terk etmek.

• İHMAL

  Bir şeyi yüklemesi için yardım etmek. Yükletilmek.

• İHMALCİ

  t. Dikkat etmeyen, dikkatsiz, müsamahacı.

• İHMALKÂR

  f. İhmalci, işine dikkat etmeyen.

• İHMAM

  Kederlendirmek. Mahzun etmek. * İhtiyarlatmak.

• İHMİRAR

  Kızarmak. Kızıllık. * Kızıl hastalığı.

• İHN

  Yün. Renkli yün, renkli kumaş.

• İHNA'

  Acıma, merhamet etme, şefkat etme.

• İHNAC

  Bir şeyi bir yana eğme.

• İHNAK

  (Hunk. dan) Kin bağlama. Gazaplandırma.

• İHNAK

  (Hunk. dan) Boğma.

• İHNET

  Gazap, öfke. Hiddet. * Kalb katılığı. * Kin bağlamak.

• İHRA'

  Eksiltme, azaltma, noksanlaştırma.

• İHRAB

  Kaçma zorunda bırakma. * Çalışma, azmetme, didinme.

• İHRAB

  Kavgayı kızıştırma, muharebeyi alevlendirme.

• İHRAB

  Harâb etme, perişan etme.

• İHRAC

  Çıkarmak. Dışarı atmak. Fazla malı başka memlekete göndermek. İstifade için meydana koymak.

• İHRACAT

  (İhrâc. C.) Memleketteki fazla malı başka memlekete göndermek, satmak. * Çıkarmalar. İhraç etmeler.

• İHRAK

  Akıtma, dökme.

• İHRAK

  Ateşe atmak. Yakmak. Yandırmak. * Bulamaç yapmak.

• İHRAK Bİ-N-NAR

  Ateşte yakma.

• İHRAKAN

  Yakmak suretiyle.

• İHRAK-I DÜMU'

  Gözyaşı akıtma, ağlama.

• İHRAM

  Hacıların örtündükleri dikişsiz elbise. * Yün yaygı. Büyük yün çarşaf. * Fık: Hac veya umreyi yada her ikisini eda etmek için mübah olan şeylerden bazılarını nefsine menetmek ve onlardan sakınmak.

• İHRAS

  Dilsiz olmak. Dilsiz kalmak.

• İHRAZ

  Nail olmak. Erişmek. * Kazanmak. Kesbetmek. * Birisini güzel bir surette korumak.

• İHRİZ

  Bitkin, dermansız. Kımıldanmağa ve bir şey yapmağa hâli ve mecâli olmayan.

• İHSA

  Saymak. Sayılmak. İstatistik, sayım. * Kandırmak, aldatmak. * Zaptetmek. * Ezber etmek. * Fehmetmek. İdrâk eylemek.

• İHSA'

  Yalnız bir ilim ve san'at dalıyla meşgul olup, o hususda ihtisas yapıp terakki etme. Husyelerini çıkarma, iğdiş etme, eneme, erkekliğini giderme.

• İHSA'

  Hayvan tezeği yakma.

• İHSAB

  Ucuzlama, fiattaki azalma.

• İHSAD

  Ekin veya ot biçme veya biçtirme. Hasâd etme.

• İHSAÎ

  Sayım ile alâkalı. İstatistiğe ait.

• İHSAİYAT

  İstatistik. İstatistiğe ait mâlumatı toplama ilmi.

• İHSAN

  (Hısn. dan) Sağlamlaştırmak. Tahkim etmek. * Zevcesini nâmahremden korumak. Kadın kendisini haramdan sakınmak. * Ehl-i azamet olmak.

• İHSAN

  İyilik, lütuf, bağışlamak. * Sahilik etmek, cömertlik yapmak. * Allah'ı görür gibi ibadet etmek. * Güzel bilmek. Güzel eylemek.

• İHSANAT

  (İhsan. C.) İhsanlar, lütuflar.

• İHSANDİDE

  (C.: İhsandidegân) f. İhsan görmüş, bağış almış. Birinin lütfunu görmüş, minnettar.

• İHSAN-DİDEGÂN

  (İhsandide. C.) İyilik görmüş olanlar, bahşiş almış kimseler, minnettar bulunanlar.

• İHSANEN

  İhsan suretiyle. Bağışlayarak, lütuf ve iyilik ederek.

• İHSANNAME

  f. Edb: İltifat mektubu. İltifat ve tahsini hâvi yazılan mektub.

• İHSANPERVER

  f. İhsan edici. İyiliği çok sever.(İhsan ihsandır, eğer nev'e olsa veya muhtaca ve fakire olsa. Sehavet o vakit tam sehavettir, eğer millet için olsa, yahut milleti tazammun eden bir ferde olsa güzeldir. Şayet muhtaç olmayan şahsa olsa, şahsı tembel eder. Çingeneliğe alıştırır. Elhasıl, millet bâkidir, fert fâni!) (Münazarat)

• İHSAR

  (Hasr. dan) Birisini işinden alıkoymak. * Fık: Hac için ihrama girmiş bir zâtın, Arafat'ta durmakla ziyaret tavafından; ve umre için ihrama girmiş bir kimsenin de tavaftan men edilmesi. Böyle men edilen zâta "muhsar" denir. * Kısaltma, kısalma. * Sıkıştırma.

• İHSAS

  (Hisse. den) Pay ayırmak. Hisse vermek. * Azletmek.

• İHSAS

  Hissetmek. Hissettirmek. Açık anlatmadan kapalıca bahsetmek. * Bulmak. Görmek. Bilmek. Zannetmek. İdrak etmek. Duyurmak.

• İHSAS

  Aşağılık işler yapma. * Cimrilik, pintilik, hasislik.