İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İHTİYAR-I ZAHMET

  Zahmet ve meşakkate katlanma.

• İHTİYARÎ

  Mecburi olmayan. İsteğe bağlı. Bir kimsenin isteğine bırakılmış olan.

• İHTİYARİYAT

  Yapılması insanın kendi elinde olan şeyler.

• İHTİYAT

  Sakınmak. İşleri iyi düşünmek. Tedbirlilik. İşlerde basiret üzere bulunmak. Yedek.

• İHTİYAT HAZİNESİ

  Tar: Savaş ve diğer fevkalâde masraflara karşılık olmak üzere sarayda biriktirilen paralar. Gelirleri havass-ı hümayun hâsılatı, ganimetlerin beşte biri ve başka hükümdarlardan gelen hediyelerdi. Buna "iç hazine" veya "enderun hazinesi" de denilirdi.

• İHTİYATEN

  İhtiyat ederek, ilerisini düşünerek.

• İHTİYATÎ

  İhtiyatla alâkalı. Gelecek zamana ait olan.

• İHTİYATKÂR

  f. İhtiyatlı, ilerisini düşünen.

• İHTİYATKÂRANE

  f. İhtiyatla, sakınganlıkla.

• İHTİZA

  Ateş yakıp alevlendirme.

• İHTİZA'

  Tevazu. Gönül alçaklığı. Alçak gönüllülük.

• İHTİZAB

  (Saç, sakal v.s.yi) boyama.

• İHTİZAM

  Kemer takma, kuşak bağlama.

• İHTİZAN

  Birisini işinden alıkoyma. * Çocuğu besleme.

• İHTİZAR

  Hazer etmek. Korunmak. Sakınmak.

• İHTİZAR

  (İhtidar) Huzura çıkmak. Hâzır olmak. * Can çekişmek. Hastanın ölüme hazır olması.

• İHTİZAZ

  Alçalma, tezellül.

• İHTİZAZ

  Hafif titremek. Deprenmek. * Şevk ile meyil ve hareket. Harekete geçme. * Sallanma, sıçrayıp oynama.

• İHTİZAZ

  Haz duymak. Ferahlamak.

• İHTİZAZÎ

  İhtizaza ait. Titremekle alâkalı.

• İHVAN

  ( kelimesinin cem'i) Kardeşler. Eş, dost. * Sâdık arkadaşlar. * Aynı mezheb veya tarikata mensub olanlar.

• İHVAN-I BÂSAFA

  Mevlevi tabirlerindendir. Saf, yani kalbinde gıll u gış bulunmayan kardeşler mânâsınadır.

• İHVANİYAT

  Arkadaşlar, eş dost mektubları.

• İHVE

  Kardeşler. Arkadaşlar.

• İHYA

  Diriltmek. Yeniden hayata kavuşturmak. Canlandırmak. Şenlendirmek. Uyandırmak. * Gece de uyumayıp çalışmak veya ibâdetle vakit geçirmek.(İnsan der: "Çürümüş kemikleri kim diriltecek?" Sen, de: "Kim onları bidayeten inşâ edip hayat vermiş ise o diriltecek." S.) (Bak: Hayat)

• İHYA-KERDE

  f. İhya edilmiş. Lutfedilmiş. Yeniden inşa edilmiş.

• İHYANEN

  (Bak: Ahyanen)

• İHYA-Yİ EMVAT

  Ölüleri diriltmek.

• İHYA-Yİ LEYL

  Geceyi ibadetle geçirmek.

• İHYA-Yİ MEVAT

  İşlenmemiş toprağı, ekin için elverişli bir hâle getirme.

• İHZA'

  Rezil ve rüsvay etme. Kepâze etme.

• İHZA'

  Semirme, yağlanma. Semirtme, semirtilme.

• İHZA'

  Ganimetten pay ayırma. * Ayakkabı giydirme.

• İHZAK

  Kahkaha ile gülme. Çok gülme.

• İHZAL

  Şaka ve alay ile çok uğraşma.

• İHZAL

  Islatma, ıslatılma.

• İHZAN

  Mahzun etme, hüzünlendirme, keder verme.

• İHZAR

  Hazır etmek. Hazırlamak. * Huzura getirmek. Derpiş etmek. * Mahkemeye gelmeyenleri cebren getirme müzekkeresi.

• İHZARAT

  (İhzar. C.) Hazırlıklar, hazırlanmalar.

• İHZAREN

  Huzura getirerek. Birini mahkemeye dâvet ederek. * Hazırlayarak, ihzar ederek.

• İHZARÎ

  Hazırlık mahiyetinde olan. Hazırlayan.

• İHZARİYE

  Aleyhine açılan dâva münasebetiyle getirilen şahıslardan, gönderilen mübaşir veya muhzirin masrafı karşılığı olarak tahsil edilen para. İhzariyeye mübaşir ve muhzirin at ve araba masrafından başka yemek, içmek gibi şahsî masrafları da ilâve edilirdi. * Birinin mahkemeye çağrılması için yazılan yazı.

• İHZAZ

  Rahatlandırmak. Haz duymak. Nasipli olmak. Bahtlı.

• İJEK

  f. Kıvılcım, şerare.

• İKA'

  (Vuku'. dan) Vuku buldurmak. Fena bir şey yapmak. Meydana getirmek. Yetiştirmek. Düşürmek.

• İKÂ'

  Dayanma, istinad etme. * Dayanacak bir şey verme.

• İKAB

  Şiddetli azab, eziyet, ceza.

• İKAD

  Kuvvetlendirme, sağlam kılma.

• İKAD

  Ateş yakma, tutuşturma.

• İ'KAD

  Düğümlemek. Bağlamak. Bend etmek.