İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İLA-NİHAYE

  Sona kadar, nihayete kadar. Böylece devam eder.

• İ'LANNAME

  f. İçinde ilân yazılı olan kâğıt. * Bir hususun herkese ilân edilmesi için hükümetçe hazırlanıp bastırılan resmi kâğıt.

• İLAS

  Kinâyeli ve iğneleyici sözler söyleme.

• İLAVAT

  (İlâve. C.) İlâveler, ekler, katmalar.

• İLAVE

  (C.: İlâvât) Katma, ek yapma, arttırma, zam. * Bir kitabın sonuna gerek yazarı ve gerek başkası tarafından sonradan eklenen kısım. Zeyil. * Bir gazetenin çıkardığı sayıdan başka ona ek olarak ve ayrıca çıkardığı sayı. * İmzadan sonra mektubun altına yazılan şey.

• İLÂVETEN

  İlâve olarak, ekliyerek, katarak, arttırarak.

• İLA-YEVM-İL KIYAME

  Kıyamete kadar.

• İ'LA-YI KELİMETULLAH

  Allah kelâmının, İslâmiyetin ulviyetini ve hakikatlarının kıymetini bildirmek ve yaymak. Hakaik-ı Kur'âniye ve imâniyenin neşir ve tâmimine cehd ile çalışmak.(Bu zamanda her bir mü'min i'lâ-yı Kelimetullah ile mükelleftir. H.)(Eskiden beri i'lâ-yı Kelimetullah ve beka-yı istiklâliyet-i İslâm için farz-ı kifâye-i cihadı deruhde ile, kendini yek-vücud olan Alem-i İslâma fedaya vazifedâr ve hilâfete bayrakdar görmüş olan bu devlet-i İslâmiyenin felâketi; Alem-i İslâmın saâdet-i müstakbelesiyle telâfi edilecektir. Zira şu musibet, mâye-i hayatımız ve âb-ı hayatımız olan uhuvvet-i İslâmiyenin inkişaf ve ihtizazını harikulâde ta'cil etti. R.N.)

• İLBAD

  Yamama, yırtıkları kapatma. * Yapıştırma veya yapıştırılma.

• İLBAS

  (Lebs. den) Giydirme veya giydirilme. * Örtme yahut örtülme.

• İLBAS

  Durdurma, mâni olma, alıkoyma.

• İLBAS-I HIRKA

  Bir tarikata intisab ile mutad olan menzilleri geçerek irşad mertebesine yükselenlere, şeyhlerinden gördükleri yolda başkalarını irşad ile izin verme salâhiyetini ihtiva eden "İcazetname: hilâfetname" verme.

• İLBAS-I HİL'AT

  Hil'at giydirmek. (Üst elbisesi demek olan hil'at; padişahlar ile sadrazam ve vezirler tarafından memurlarla, âyân ve eşrâfa, taltif makamında giydirilirdi. Sonradan bunun yerine rütbe ve nişan verilmeğe başlanmıştır.) (O.T.D.S.)

• İLCA'

  Mecbur etme. Zorlama. Muztar kılma. * Tefviz eyleme.

• İLCAAT

  Zorlamalar. * Lüzumlu şeyler.

• İLCAAT-I ZAMAN

  Zamanın zorlamaları ve mecburiyetleri. Yaşanılan zaman içinde meydana gelmiş bazı sebeplerin neticesi olarak karşılanan mecburiyetler.

• İLCAC

  Feryad etme, bağırma.

• İLCAM

  Gemleme, gem takma. Gemlenme.

• İLÇE

  t. İdarî bakımdan vilâyetten sonra gelen yer. Kaza. Kaymakamlık.

• İLEL

  (İllet. C.) İlletler. Esaslar. Temeller. Sebebler. * Sakatlıklar. Hastalıklar.

• İLEL Ü EMRAZ

  Hastalıklar ve sakatlıklar.

• İLE-L-AN

  Şimdiye kadar, bu âna kadar.

• İLE-L-EBED

  Ebede kadar. Nihayetsiz.

• İLEL-İ MUHTELİFE

  Türlü illetler ve sebepler, çeşitli hastalıklar.

• İLEL-İ MÜSTEVLİYE

  Tıb: Salgın hastalıklar.

• İLEL-İ MÜTESELSİLE

  Zincir gibi birbirine bağlı olup devam eden sebepler, illetler.

• İLEL-İ SÂRİYE

  Tıb: Bulaşıcı hastalıklar. Sâri illetler.

• İ'LEM

  ( $ masdarından emirdir.) "Bil!" mânasına gelir.

• İLEYH

  Ona. (Erkek olan tek kimse için)

• İLEYHA

  Ona. (Kadın olan tek kimse için)

• İLEYHİM

  Onlara. (Erkek olan çok kişi için söylenir.)

• İLEYHİMA

  Onlara. (Erkek olan iki kişi için söylenir)

• İLEYHİNNE

  Onlara. (Kadın olan çok kişi için söylenir.)

• İLGA

  Kaldırmak. Hükümsüz bırakmak. Lağvetmek. Bâtıl eylemek.

• İLGAZ

  (Lugaz. dan) Sözde maksadı gizleme.

• İLH

  İlâ âhir sözünün kısaltılmışı.

• İLHA'

  Boş şeylerle meşgul etmek. Gaflet.

• İLHAB

  Tutuşturma, alevlendirme. * İltihaplandırma, şişirip kızartma.

• İLHAD

  Zulüm yapma, eziyet etme.

• İLHAD

  Dinden çıkmak. Dinsizlik. Dinden dönmek. Allahın varlığına, birliğine inanmamak. İmânsızlık.

• İLHAF

  İstemekle ısrar etme, zorlama.

• İLHAH

  Zorlamak. Israr etmek. Bir şeyin kabulü için son derece üstüne düşmek.

• İLHAHAT

  (İlhah. C.) Direnmeler, zorlamalar.

• İLHAK

  İlâve etmek, eklemek. Katmak.

• İLHAM

  Söverek ve hakaret ederek onur kırma.

• İLHAM

  Allah tarafından kalbe gelen mâna.(İlhamın ekserisi vasıtasız olarak kalbe gelir. İlhamın en cüz'îsi ve basiti hayvanat ilhamıdır. Sonra avâm-ı nâsın ilhamatıdır. Sonra melâikenin ilhamatıdır, sonra evliya ilhamatıdır, sonra melâike-i izam ilhamatıdır... S.) (Bak: Vahiy)(İlham, aslında bir şeyi bir defada yutmak mânasına "lehm" den if'al olup, lahzada yutturmak mânasınadır. E.T.)

• İLHAMAT

  İlhamlar. Allah tarafından kalbe gelen mânalar.

• İLHAMÎ

  İlham ile elde edilen ve nâil olunan. İlham ile alâkalı. * Erkek adı.

• İLHAN

  Tar: Cengizlilerin İran kolunun Hülâgu hanedanının hükümdarlarına verilen ünvan.

• İLHANÎ

  İlhanlık. İlhanla alâkalı. İlhanın idare ettiği devlet şekli, imparatorluk. Bu idareye bağlı memleketler. İlhan olma hâli.