İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İNTİHABAT

  (İntihab. C.) Yağmalar, talan etmeler, kapışmalar.

• İNTİHABÎ

  İntihabla alâkalı, seçim ve seçme işlerine ait.

• İNTİHAC

  Yol bulma, varma, ulaşma.

• İNTİHAÎ

  (İntihaiyye) Sona ve nihayete ait. Bitme ile alâkalı.

• İNTİHAK

  Zayıflatma, gücünü azaltma, kuvvetsizlendirme. * İşe yaramaz bir hale sokma.

• İNTİHAL

  Çalma. Başkasının malını kendisinin gibi iddia etme. * Edb: Başkasının yazısını kendisinin gibi göstermek. Onu benimsemek. Böyle şiire, sirkatî şiir de denir.

• İNTİHA-PEZİR

  f. Sona eren, nihâyet bulan.

• İNTİHAR

  Kendi kendisini öldürmek. İdâm-ı nefs.

• İNTİHAZ

  Ayaklanmak. Depreniş. Kalkmak. * Yola veya sefere çıkmak. Şüru eylemek.

• İNTİHAZ

  Fırsat bilip kaçırmamak. Fırsat gözlemek.

• İNTİKA

  Bir şeyi seçme, ayırdetme.

• İNTİKAD

  İyi bilineni kötülemek. * Seçip ayırdetmek. * Kalp parayı gerçeğinden ayırmak. * Tenkid. * Fenni veya edebi eserlerin tarafsız bir nazarla incelenmesi sonunda fikir ileri sürülmesi.

• İNTİKAH

  İyi bir haber veya söz işitip sevinme. * Zayıflama, kuvvetsizleşme.

• İNTİKAH

  Kemikten ilik çıkarma.

• İNTİKAL

  Bir yerden bir yere nakletmek. Tebdil-i mekân etmek. * Göçmek, geçmek. * Sirâyet. Bulaşmak. * Bir şeyin miras olarak kalması. * Bir mes'eleden diğer bir hususu veya neticeyi anlamak.

• İNTİKALEN

  İntikal suretiyle.

• İNTİKALÎ

  İntikal ile ilgili.

• İNTİKAM

  Öç almak. Hınç ve acı çıkarmak.

• İNTİKAMAT

  (İntikam. C.) İntikamlar, öç almalar.

• İNTİKAMCÛ

  İntikam almağa çalışan, öç almak isteyen. İntikam arıyan.

• İNTİKAS

  Eksilme. * İstibrâ için erkeklik organına su serpme.

• İNTİKÂS

  (Nüks. den) Başaşağı dönme veya düşme.

• İNTİKAŞ

  Nakışlanmak. Menkuş olmak.

• İNTİKAZ

  Bozulma. * Çözülme, battal edilme.İNTİMA'Â : Birine mensub olma, intisâb etme. Bir kimseye bağlanma. * (Kuş) bir yerden uçup, başka bir yere konma.

• İNTİSAB

  (Nasb. dan) Dikilip durmak. * Yükseğe kaldırmak. * Bir mansaba tayin olunmak. * Gr: Kelimenin mansub olması (Bak: Mansub)

• İNTİSAB

  (Nisbet. ten) Bir yere, bir kimseye mensub olmak. Mâiyyetine girmek. Bağlanmak.

• İNTİSAC

  (Nesc. den) Doku peyda eylemek. Doku, nesic hâsıl olmak. * Mensucat gibi iki taraftan çizgili ve dokumalı olma.

• İNTİSAF

  Hakkını tam olarak alma, haklaşma. * Zaman, yarı olma. Vakit, yarıyı bulma.

• İNTİSAF-I RAMAZAN

  Ramazan ayının ortası.

• İNTİSAH

  Verilen öğütü dinleme, edilen nasihatı tutma.

• İNTİSAH

  (Nesh. den) Kopyasını çıkarma.

• İNTİSAK

  Sıra ile düzgün olma, intizamlı oluş.

• İNTİSAR

  Yardım etmek. * Hakkını tamamen almak. * Öc ve intikam almak.

• İNTİSAR

  Saçılmak. Dağılmak. * Püskürmek. * Toz kabarması. Kabarmak. * Buruna su çekmek. * Aksırıp tıksırmak.

• İNTİŞA'

  Neş'et etme, gelişme, yetişme, neşv ü nemâ bulma.

• İNTİŞAB

  Odun veya mal biriktirme. * Tutulup kalma.

• İNTİŞAK

  Burna bir şey çekmek.

• İNTİŞAR

  Dağılmak. Yayılmak. Üremek. * Tıb: Yorgunluktan damar şişip kabarmak. Umumileşmek.

• İNTİŞAR-I ARZANÎ

  Hedefin sağ veya sol taraflarına düşen mermilerle, hedef arasında kalan mesafe.

• İNTİTAK

  Kemer veya kuşak bağlama.

• İNTİYAH

  Ağlama, göz yaşı dökme.

• İNTİYAT

  Kendi reyi ile davranma, kendi istek ve iradesi ile hareket etme. * Asılı kalma.

• İNTİZA'

  Koparıp alma, çekip koparma.

• İNTİZAC

  Çok ağlama, fazlaca göz yaşı dökme. * Tıb: Çıbanın olgun hâle gelmesi.

• İNTİZAH

  Suç ve kabahattan sıyrılma. Temize çıkma. * Def-i hâcet yaptıktan sonra temizlenme. Tahâretlenme.

• İNTİZAM

  Tertib, düzen, düzgünlak ve nizam üzere olmak.

• İNTİZAMIN İLCAI

  İntizamın zorlaması, mecbur etmesi, muztar kılması.

• İNTİZAMPERVER

  f. Her şeyi tertib ve düzenli yapan. İntizâmı çok seven.

• İNTİZAR

  (Nazar. dan) Gözlemek. Ümidederek beklemek.

• İNTİZAR

  Adamak, nezretmek.