İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İŞTİDAD

  (Şiddet. den) Şiddetlenme. * Sertleşme, katılaşma. * Büyüme. Artma, çoğalma, ziyâdeleşme.

• İŞTİFA'

  İyi olma, şifa bulma.

• İŞTİGAL

  Bir iş işlemek. Uğraşmak. Çalışmak. Meşgul olmak.

• İŞTİGALAT

  (İştigal. C.) Meşguliyetler, çalışmalar, uğraşmalar.

• İŞTİHA

  Meyil. Haz. Fazla istek. Arzu. * Açlıktan gelen yemeğe karşı fazla isteklilik.

• İŞTİHAB

  Ağarma, beyazlama, kırlaşma.

• İŞTİHA-ENGİZ

  f. İştiha açıcı, iştah verici.

• İŞTİHAR

  Meşhur olma. Tanınma. Ün alma.

• İŞTİKÂ'

  (Şekva. dan) Şikâyet etme, şekvada bulunma.

• İŞTİKAK

  Türemek. Bir kökten ayrılan kelimelerin asılları ve birbirleri ile olan münâsebetleri, meydana gelişleri. * Çatallaşmak. Yarılmış bir şeyin bir şıkkını almak. * Edb: Aynı kökten türemiş olan birkaç kelimeyi bir araya getirme sanatı. Misaller:(Edipler edepli olmalı, hem de edeb-i İslâmiye ile müteeddib olmalı. İk.M.)(Zulmü alkışlayamam, zâlimi asla sevemem. Mehmed Akif)

• İŞTİMAL

  İçine almak, kaplamak. Çevirmek, ihata etmek. Şâmil olmak.

• İŞTİMAM

  Gereği gibi koklamak. Koku duymak.

• İŞTİN

  Toprak kandil.

• İŞTİRA

  Satın almak. Mübayaa etmek.

• İŞTİRAK

  Ortak olmak. Ortaklık etmek. Bir işde yer almak. Hissedâr olmak. * Bir lâfızda çok mânalar müşterek olması. Meselâ: "Ayn" kelimesi. Hem göz, hem de kaynak mânasına gelir.

• İŞTİRAK-I LİSAN

  Lisan ortaklığı. Aynı dili konuşma keyfiyeti.

• İŞTİRAKÎ

  Ortaklığa ait, ortaklıkla alâkalı. * Komünist.

• İŞTİRAKİYYE

  Komünistlerin bir nazariyesi olan sosyalistlik.

• İŞTİRAKİYYUN

  Komünist sosyalistler.

• İŞTİRAT

  (Şart. dan) Şarta bağlama, şarttlaşma.

• İŞTİTAT

  Zulmetme. Haksızlık etme. Hükümde ve sair işlerde eziyet etme.

• İŞTİTAT

  Dağılma. Perişan olma.

• İŞTİVA'

  Kızarma, pişip yenecek duruma gelme.

• İŞTİVA-YI LAHM

  Etin kızarması.

• İŞTİYAK

  Fazla arzu ve şevk. Tahassür. Hasret çekmek. Özlemek. Göreceği gelmek.

• İŞVE

  Güzellerin gönül çeken naz ve edâsı. Gönül çekici tavır.

• İŞVEBAZ

  f. Naz edici, edâ yapan, cilveli. * Meşhur bir cins lâle.

• İTA

  Edb: Kafiyenin bir mânada olarak aynen tekrar edilmesi.

• İ'TA

  Vermek. Bahşetmek. İhsan etmek.

• İTAAT

  Alınan emre uymak. Söz dinlemek. İnkıyad etmek. Boyun eğmek. Âmirin meşru emirlerini dinleyip ona göre hareket etmek.

• İTAB

  Tekdir etmek. Şiddetle hitab etmek. Azarlamak. Terslemek. Paylamak. Rencide etmek. Darılmak.

• İTAB

  Kolsuz ve yakasız kadın gömleği.

• İ'TAB

  Şikâyeti kendisinden def' ile razı ve hoşnud etmek. Hoşlandırmak. * Hışım etmek.

• İ'TAB

  Öldürme, katletme. Helâk etme.

• İT'AB

  Yormak. Yorgunluk vermek. Sıkıntı vermek.

• İTABNAME

  f. Azarlama mektubu.

• İTAD

  İnekten süt sağarken, hayvanın ayağına geçirilen ip.

• İTAD

  Kazık çakma.

• İTAHA

  Bir şeyi tamamlama, yapıp bitirme, hazır etme.

• İ'TAK

  Esir, köle veya cariyeyi serbest bırakma.

• İTALE

  Uzatmak. Sözü uzun etmek. Tatvil-i kelâm etmek. * Birini zemmetmek, ayıplamak.

• İTALE-İ DEST

  El uzatma, hıyânet etme.

• İTALE-İ LİSÂN

  Dil uzatma, kötü şeyler söyleme.

• İTALİK

  Fr. Üstten sağa doğru yatık matbaa harfi.

• İT'AM

  İkiz doğurma.

• İT'AM

  Yemek yedirmek. Doyurmak. Taam vermek.

• İT'AMİYYE

  Bazı vakıf müesseselerinde fakirlerin doyurulması için ayrılan tahsisat.

• İTAN

  Vatan sayma, yurt kabul etme.

• İTAR(E)

  Bir şeyin peşini bırakmayıp tâkib etme. * Dikkat ve hiddetle bakma.

• İTARE

  (Tayerân. dan) Uçurma veya uçurulma. * Hızla gönderme, yollama. * Otomobil tekeri.