İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İ'TİLAFAT

  (İ'tilaf. C.) Uyuşmalar, anlaşmalar.

• İ'TİLAK

  Âşık olma, birinin sevgi ve muhabbetine tutulma.

• İ'TİLAL

  (İllet. den) Hasta olma. * Hastalanma. * Bahane etme. * Her şeyden vazgeçip tek bir şeyle meşgul olma.

• İ'TİLAM

  Öğrenme, bilme.

• İ'TİLAN

  Aşikâr ve meydanda olma. İlân olunma, meydana çıkma. * Doğum esnâsında çocuğun görünmesi.

• İ'TİMAD

  (İtimad) Güvenerek bağlanmak. Emniyet etmek. Bir şeye kalben güvenip dayanmak.

• İ'TİMADEN

  İtimad ederek, dayanarak, güvenerek.

• İ'TİMAD-I KAVÎ

  Sağlam itimad, kavi güveniş.

• İ'TİMADNAME

  f. İtimad yazısı, itimad bildiren yazı.

• İ'TİMAD-ÜD DEVLE

  Devletin itimadı, güveni. * Tar: Safevî sadrazamlarına verilen ünvan.

• İ'TİMAK

  Derinine varma, derinliğine inme.

• İ'TİMAM

  (İtimam) Başına sarık sarmak. * Ortalık yeşillenmek. * Miğfer giymek.

• İ'TİMAN

  Emniyet etme, emin bulunma.

• İ'TİNA

  (İtinâ) Çok dikkat etmek. Özenmek.

• İ'TİNAK

  (Unk. dan) Birbirlerinin boyunlarına sarılma. * Kucaklama. * Sıkıca kavrayıp alma.

• İ'TİNAN

  Bir kimsenin içyüzü meydana çıkma. * İnsanın önüne durma.

• İ'TİRAF

  (İtiraf) Kabahatini saklamamak. Suçunu söylemeği kabul etmek. Gizleyip söylemek istemediği şeyi açıklamak.

• İ'TİRAF-I CÜRM

  Maznunun yaptığı suçu söylemesi, itiraf etmesi.

• İ'TİRAF-I KUSUR

  Kusurunu söyleme, itiraf etme.

• İ'TİRAZ

  (İtiraz) Kabul etmediğini bildirmek. Bir fikir veya işin olmasını kabul etmemek. * Men' eylemek. Men' olmak.

• İ'TİRAZİYE

  İtiraza, kabul etmediğine dair yazı. * Edb: Cümlenin esasından olmayıp yalnız bir husus hakkında söylenen ibare. (Bak: Cümle-i mu'terize)

• İ'TİSA

  Asâya dayanma, baston kullanma.

• İ'TİSAB

  Sinirlenme, asabileşme. * Kanaat etme.

• İ'TİSAF

  Zulüm ve haksızlık etmek. Doğru yoldan ayrılmak. Haksızlık.

• İ'TİSAM

  Günahlardan sakınmak. * Pâk olmak. * Bir şeye yapışarak sıkı tutmak ve korunmak.

• İ'TİSAM

  İstediğini vermek.

• İ'TİSAR

  Zorluk, güçlük, meşakkat.

• İ'TİSAR

  Suyunu çıkarmak için bir şeyi sıkma.

• İ'TİSAS

  Gece gezip dolaşma, devriye vazifesini görme.

• İ'TİŞA'

  Akşam vakti yola çıkma.

• İ'TİTAF

  Bir şeye örtünme, bürünme.

• İ'TİVA

  Bükme veya bükülme.

• İ'TİYAD

  (İtiyat) Alışkanlık. Huy. Âdet. Âdet edinmek.

• İ'TİYAK

  Alıkoymak, engel olmak, mani olmak.

• İ'TİYAN

  Dik dik bakma, gözünü dikme. * Yardım etme.

• İ'TİYAŞ

  Geçinme. İdareli yaşama.İ'TİZA' : Bir kavim veya kimseye bağlı bulunma.

• İ'TİZAD

  Yardım etme. Muavenette bulunma. * Yardım ve imdat isteme. * Bir şeyi kol üzerine alma.

• İ'TİZAL

  Ehl-i Sünnet olan hak mezhebden ayrılıp hakka aykırı başka yola sapmak. Mu'tezile olmak. (Bak: Mutezile)

• İ'TİZAL

  (İtizal) Bir şeyi işlemeğe tamamen kasd ve teveccüh eylemek. * Nefsine müracaatla cürüm ve hatasını itiraf etmek.

• İ'TİZAM

  Azim ve kasdeylemek. Gitmek üzere olmak. Fütursuz ve kasd üzere olmak.

• İ'TİZAM

  (İtizam) Büyüklük kazanmak. Azametlenmek. Büyüklenmek.

• İ'TİZAR

  Kusurunu bilerek özür dilemek. Kusurunu beyan edip ve anlayıp af dilemek. (Takdire şayan güzel bir haslettir.)

• İ'TİZAZ

  Kendini aziz, izzetli saymak.

• İTKÂ'

  Koltuk altına yastık veya dayak koyma. Dayanacak bir şey kullanma. * Yaslanma.

• İTKAN

  Pürüzsüz yapmak veya yapılmak. Sağlamlaştırmak. Hakikata yakından vakıf olmak, delileriyle bilmek, inanmak. Bilerek emin olmak. Muhkem kılmak, muhkem yapmak. Sâbit kılmak.

• İTKAN-I MUHKEM

  Bütün açıklığıyla bilerek sağlam yapmak.(...Ve şu kâinatta bir itkan-ı muhkem, bir insicam-ı ahkem görünüyor. Mâdem şu biçare, perişan küremiz, sergerdan zeminimiz bu kadar hadd ü hesaba gelmez zevil-hayat ile, zevil-ervah ile ve zevil-idrak ile dolmuştur. Elbette sâdık bir hads ile ve kat'i bir yakîn ile hükmolunur ki: Şu kusûr-u semaviye ve şu bürûc-u sâmiyenin dahi kendilerine münasib zihayat, zişuur sekeneleri vardır. S.)

• İTKAN-I SAN'AT

  San'atın sağlam, mükemmel ve pürüzsüzlüğü.

• İTLA'

  Başkasını geçme. * Te'hir etme.

• İTLAF

  Ziyan etmek. Telef etmek. Bozmak. * Öldürmek.

• İTLAL

  Hayvanı yedeğinde götürme. * Damlatma.