İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• İTMAM

  Tamamlamak. Bitirmek. İkmal etmek. Tekmil etmek(...Ticaret ve memuriyet için, mühim vazifelerle bu dâr-ı imtihan olan dünyaya gönderilen insanlar; ticaretlerini yapıp, vazifelerini bitirip ve hizmetlerini itmâm ettikten sonra; yine onları gönderen Hâlik-ı Zülcelâline dönecekler ve Mevlâ-yı Kerimlerine kavuşacaklar!... M.)

• İTMİNAN

  Emniyet içinde olmak. İnanmak. Mutlak olarak bilmek. Kararlılık.

• İTMİNAN-I KALB

  Kalbden ve gönülden inanma.

• İTMİNANKÂRANE

  f. İtminan göstermek suretiyle.

• İTNAB

  (Bak: Itnab)

• İTNAN

  (Çocuk) hastalıkdan dolayı gelişememe.

• İTRA'

  Doldurma.

• İTRAB

  Toprak serpme. Topraklama.

• İTRAK

  Bırakma, vazgeçme, terkettirme.

• İTRAZ

  Kurutma veya kurutulma.

• İTTİAD

  Randevu verme.

• İTTİAS

  Öldürme, helâk etme.

• İTTİAZ

  (Va'z. dan) Nasihat ve öğüt dinleme.

• İTTİBA'

  Tabi' olma. Arkasından gitme. İtaat etme. Tebaiyyet ve imtisal etme.(Mariz bir asrın, hasta bir unsurun, alil bir uzun reçetesi: İttiba-ı Kur'andır! M.)(Muhabbetullah, Sünnet-i Seniyyenin ittibaını istilzam edip intac ediyor. Ne mutlu o kimseye ki, Sünnet-i Seniyyeye ittibaından hissesi ziyade ola. Veyl o kimseye ki, Sünnet-i Seniyyeyi takdir etmeyip, bid'alara giriyor! L.)(Eğer Allah'a muhabbetiniz varsa, Habibullah'a ittiba' edilecek. İttiba' edilmezse, netice veriyor ki, Allah'a muhabbetiniz yoktur! L.)

• İTTİBAEN

  Tâbi olarak, ittiba ederek, uyarak.

• İTTİCAH

  Bir cihete gitmek, yönelmek. Teveccüh etmek.

• İTTİCAR

  Ticaret yapma. * İlâç kullanma.İTTİFAK : Beraber hareket için sözleşmek. İttihad ve muvafakat etmek. Söz birliği etmek. Anlaşmak. (Bak: İhtilaf, Ehakk)(İttifak hüdâdadır, hevâda ve heveste değil.)

• İTTİFAKA

  Rast gelme.

• İTTİFAKAN

  Birleşerek, anlaşarak.

• İTTİFAKAT

  (İttifak. C.) İttifaklar, sözleşmeler, ittihadlar.

• İTTİFAKÎ

  (İttifakiyye) Birleşmeye, sözleşmeye, ittifaka veya uyuşmaya ait. Tesadüfle, rastgele.

• İTTİFAKİYYAT

  Tesadüfle olan şeyler.

• İTTİFAKPEZİR

  f. İttifak ve ittihad kabul eden.

• İTTİHAB

  (Hibe. den) Karşılıksız olarak verilen bir bağışı kabul etme.

• İTTİHAD

  Birleşmek. Birlik üzere âmil olmak. Birlik. Aynı fikirde olmak. (Bak: İhtilaf)

• İTTİHAD VE TERAKKİ

  1918 tarihine kadar devam eden ve Osmanlı Devletinin son zamanlarında mühim rol oynamış bir siyasî parti. (Bak: Tanzimat)

• İTTİHAD-I ÂRÂ

  Rey ve fikir birliği.

• İTTİHAD-I İSLÂM

  İslâm birliği. (Azametli bahtsız bir kıt'anın, şanlı tâli'siz bir devletin, değerli sâhibsiz bir kavmin reçetesi; ittihad-ı İslâmdır. M.)İttihad-ı İslâmın varlığı ve devamı için:1- İslâm milliyetini esas alıp, menfi unsuriyet fikrini bırakmak.2- İslâm dünyasındaki dini cemaatler, gayede ve dinî esaslarda ittifak edip teferruat meseleleri medar-ı niza etmemek.3- İslâm devletleri arasında meşveret-i şer'iyeyi yapmak.Bunlar en ehemmiyetli sebeplerinden üç tanesidir.

• İTTİHAD-I MENAFİ'

  Menfaatlerin bir ve ortak oluşu. İş birliği.

• İTTİHAD-I MUHAMMEDÎ CEMİYETİ

  Süheyl Paşa, Mehmed Sadık, Ferik Rıza Paşa, Derviş Vahdeti ve arkadaşları tarafından İstanbul'da 5 nisan 1909 tarihinde kurulan bir cemiyettir.

• İTTİHAD-I UMUMÎ

  Umumi ittihad. Bütün insanların birleşmesi.

• İTTİHAM

  Suç altında bulunmak. Suçlamak. Töhmet altında olmak. Suçlandırmak. (İtham yerine de kullanılır)

• İTTİHAZ

  Edinmek. Kabullenmek. "Öyle" diye bakmak. Kabul etmek.

• İTTİKA

  Sakınmak. Çekinmek. Günahlardan ve bütün kötülüklerden kendini çekmek. Takvâ ile amel etmek. (Bak: Amel-i salih)

• İTTİKÂ'

  Dayanmak. Yaslanmak. * Oturmak.

• İTTİKÂL

  Allah'a tevekkül etme, güvenme, dayanma.

• İTTİKAN

  Muhkem yapılmak. Esaslı ve şüphesiz yakından bilmek.

• İTTİKAR

  Vakar, gurur ve büyüklük gelme.

• İTTİRA'

  Dolma, nemalanma. * Solma.

• İTTİRAD

  (Bak: Ittırad)

• İTTİSA

  Bollaşmak. Genişlik kazanmak. Genişlemek. Vüs'at.

• İTTİSAF

  Vasıflanmak. Muttasıf olmak. Sıfat sahibi olmak. Bir hâl takınmak.

• İTTİSAFKÂRANE

  f. Vasıfları belli olur surette. Bir hal takınarak.

• İTTİSAH

  Paslanma, kirlenme.

• İTTİSAK

  Dizilmek. Bir nizam dahilinde sıralanmak. * Beraber olmak. * Tamam olmak. Toplanmak.

• İTTİSAL

  Ulaşmak. Bitişmek. * Birbirine dokunmak. Yakınlık. Bağlılık. Kavuşmak.

• İTTİSAM

  (Vesm. den) Damga ve nişan vurma. * Dağlama, süsleme.

• İTTİTAN

  Bir memlekette veya bir şehirde yerleşme. Vatan edinme.

• İTTİZA'

  Alçak gönüllülük, tevazu, mütevazilik. * Devenin, boynuna basarak üstüne binebilmek için, başını aşağı eğme.

• İTTİZAH

  Vazıh olmak. Açık olmak. Aşikâr olmak.